خطیب از انتظار می گوید:
تا حالا شده با کسی قرار داشته باشی و طرف با تاخیر حاضر بشه؟
دیدی چقدر سخت می گذره؟
حرکت عقربه های ساعت رو اعصابت رژه می رن و چقدر ثانیه ها نفس گیر می شن...
تا حالا شده این جوری منتظر امام زمانت باشی...
خطیب می گوید و می گوید و آرام آرام پس زمینه ذهن من این می شود که چقدر انتظار تلخ است.
چقدر تحمل انتظار سخت است .
چقدر با انتظار زیستن ملال آور و اعصاب خورد کن است....
و کسی به ما نگفت از شیرینی انتظار!
و این که انتظار نه تنها ملال آور نیست؛ بلکه مدام در انسان روحیه امید را شعله ور کرده و او را سرحال
و سرزنده می سازد.
منتظر دائما به عشق رسیدن به محبوب روز خود را شب و شب خود را روز می کند و این سوز هجران
بهترین حالتی است که به عاشق دست می دهد. شاید ظاهر ناله فراغ تلخ نما باشد اما شک نکن که
باطنی مصفاتر از عسل دارد. شیرینی این عسل را کسی برای ما تبیین نکرد.
کسی برای ما نگفت که انتظار مهدی(عج) خود نوعی توسل و ارتباط باطنی با اوست و نتیجه این
ارتباط، فیوضات خاص گاه و بی گاه از ناحیه حضرت است. حتی اگر شده عنایتی در خواب و رویا.
عنایاتی که هر کدام به تنهایی کافی است برای سرمستی و رهایی از خستگی و ملالت .
پی نوشت: این متنو به نیت مادرم نوشتم که امروز سالگردش بود. یاد کنیم تا یادمان کنند
با قرائت حمد و سوره ای و صلوات بر محمد و آل محمد(ص).
نوشته شده در تاریخ جمعه هجدهم شهریور 1390 توسط محمد هادی میهن دوست
منبع
