تبیان، دستیار زندگی

وی در پاسخ به سوال خبرنگار این مجله درباره اینکه مگر بچه انسان نیز این حس را به مادر نمی دهد، در مقایسه ای عجیب و استدلالی قابل توجه می گوید: بچه مسئولیت دارد، وقتی بزرگ می شود یک آدمی می شود مثل ما ولی گربه شبیه ما ریاکار و دودوزه باز نمی شود !

به گزارش جهان به نقل از قاصد، شاید یکی از مواردی که بارها درباره آن هشدار داده شده و البته مسئولان فرهنگی توجهی به آن نمی کنند، تغییر آرام آرام سبک زندگی ایرانیان است؛ تغییری که نه در جهت بهبود وضع سلامت، رفاه و فرهنگ جامعه که در جهت حرکت هرچه بیشتر به سمت دنیای مادی گرا و فاقد معنویت غرب.

یکی از سرچشمه های اصلی این اتفاق، ظهور انواع نشریات به اصطلاح زرد است که تلاش می کنند با معرفی انواع مدها و در مجموع «سبک زندگی» غربی، مردم ایران را هم با خود همراه سازند که در بسیاری جهات نیز موفق بوده اند و رقابتی شدید در برخی خانواده ها برای هرچه بیشتر غربی شدن، در جریان است.

از جمله این بخش های سبک زندگی، زندگی با حیوانات در خانه است که سگ و گربه، نمادهای مهم آن محسوب می شوند و در یکی از جدیدترین این تبلیغ ها، یک مجله تازه وارد با انجام مصاحبه ای چند صفحه ای با هانیه توسلی بازیگر معروف سینما، از فواید نگه داشتن گربه در خانه سخن گفته است.

این بازیگر در مصاحبه خود با توصیف احساسات فراوان ناشی از نگهداری یک حیوان همچون گربه گفته است: من وقتی خیلی خسته ام و به خانه می آیم، یک بچه گربه را بغل می کنم و احساس می کنم مثل یک فیلتر عمل کرده و انگار محبتش به من بر می گردد !

       

وی در پاسخ به سوال خبرنگار این مجله درباره اینکه مگر بچه انسان نیز این حس را به مادر نمی دهد، در مقایسه ای عجیب و استدلالی قابل توجه می گوید: بچه مسئولیت دارد، وقتی بزرگ می شود یک آدمی می شود مثل ما ولی گربه شبیه ما ریاکار و دودوزه باز نمی شود !

توسلی در ادامه این گفتگو، با تشریح نگهداری یک گربه خیابانی به نام اردشیر، به ماجرای دوستی عمیق خود با این گربه اشاره کرد و افزوده است: یک شب اردشیر را بغل کرده بودم، دیدم زل زده در چشم من. به او گفتم اردشیر خیلی دوستت دارم و بعد خوابم برد. در خواب دیدم که اردشیر هم به من می گوید، من هم تو را دوست دارم!!!

امیدواریم مسئولان وزارت ارشاد و به خصوص معاونت مطبوعاتی آن، این دسته رسانه ها را هم مانند بخش سیاسی روزنامه ها به خوبی رصد کنند.

سلام!

نقل قول: «با تشریح نگهداری یک گربه خیابانی به نام اردشیر، به ماجرای دوستی عمیق خود با این گربه اشاره کرد و افزوده است: یک شب اردشیر را بغل کرده بودم، دیدم زل زده در چشم من. به او گفتم اردشیر خیلی دوستت دارم و بعد خوابم برد. در خواب دیدم که اردشیر هم به من می گوید، من هم تو را دوست دارم!!!»

چه داستانک رمانتیکی، اگر یه کم شاخ و برگش بدن ها می شه ازش یه فیلم سینمایی یا سریال هم ساخت.

مثلا برای سریال اتفاقاتی که برای گربهه افتاده تا بتونه به خواب شخصیت اول فیلم رسوخ کنه و بهش بگه من دوستت دارم. مثل 200 کیلومتر مونده به بهشت تا تجلیل و سکه هم می دن.

برای سینماییش هم می تونیم یه روند موازی رو شروع کنیم که اول به معرفی شخصیت های نقش اول خانم که تنهاست و شخصیت گربه ی ولگردی و مشکلاتشون بپردازیم بعد که حس کردیم ببیننده رابطه برقرار کرده این دوتا رو سر راه هم قرار بدیم در همین جاها که باهم اشنا میشن اوج داستان هست و کم کم به خوبی های زندگی با گربه ی خانگی می پردازیم و سکانس اخر رو هم می شه با همین اردشیر دوستت دارم و خواب دیدن گربهه به پایان ببریم بعد که توی جشنواره فجر بهمون سیمرغ دادن جلوی حضار بگیم که ما یه فیلم معناگرا ساختیم.

سلام
متاسفانه سبک زندگی ما ایرانیا در حال رفتن به سبک غربی است
چه داستان عاشقانه ای مطرح کرده این دختره!!!!من که واقعا تحت تاثیر این اردشیر خان قرار گرفتم!!!!!

سلام
موضوع های خوبی رو برای فیلم انتخاب کردی
.......
حالا اینطور که خبرگزاری محترم گفتن بحران ما رو فرا نگرفته
ما که نمی تونیم به مردم بگیم کی الگو باشه ، کی نباشه
فقط میشه گفت این الگو خوبه
حالا اگه انتخاب نکرد ...

سلام.
بحران که نه به نظرم بحرانی که نگارنده اون رو به کل کشور عمومیت داده بخاطر این طرز فکر هست ایران=تهران
اینجور رفتار ها بیشتر واسه شهرهای بزرگ اینجور شدت داره واِلّا توی شهرای متوسط و کوچیک این چیزا جک هست.
راستش هروقت به این فکر می کنم که چه جوری ذائقه رو تغییر دادن؟
تنها جوابی که پبدا کردم اینه که کسایی که این تفکر رو جا انداختن، از طریق رسانه و معرفی سبک زندگی و زیبا جلوه دادن و تبلیغات بوده.یعنی موذیانه جای یه کار منفور رو با یه کار پسندیده عوض کردن.

یعنی زشتی این کار رو از نظر دور کردن ... تنها کاری که رسانه باید بکنه اینه که زشتی و قبح این کار رو برگردونه!
طنز چون شیوه ی نصیحت گونه نداره و می تونه از سد غرور و تکبر افراد هم عبور کنه و حتی خودشوم به خودش خندش بگیره موثر تر هست.
طنزهای اجتماعی که تلویزیون می تونه بسازه خیلی موثره البته اگر کسی به فکر هست و این مجله های زرد که مخاطبان خاص خودشون رو دارن و می تونن با شیوه های تبلیغی مدافع فرهنگ خودشون باشن نه ستون پنجم فرهنگ مهاجم.

حالا اینکه طرف یه شخصیت فرهنگی هست ...از بازیگر تلویزیون و سینما مدعی تر نسبت به فرهنگ کشور وجود داره؟ ... اگر ما فرهنگ رو سپردیم به اینا که سرمون کلاه می ره و رفته.

یا علی

سلام
من با نظر شما موافقم سها جان
البته معرفی فرهنگ درست کار خوبیه
ولی تا طرف خودش نخواد و انتخاب نکنه فایده ای نداره
هر چی هم بگیم بدتر لج میکنه

با سلام
البته من خودمم مخالفم با نگهداری حیوان بدینگونه. اما اینطوری هم که دوستان این عمل رو قبیح و .... میدونن هم نیست.
پس روستاییان که چند راس گوسفند و گاو و مرغ و سگ دارن حتما جاشون در اعماق جهنم هست!!
روستاییان از حیوانات برای پرورش و مصرف گوشت و شیرشون استفاده میکنن و شهری ها هم برای زینتی که جلوه داده.

موفق باشید.

رسانه های داخلی و سینمای کشور اگر قبح کارهای متجددانه ی جاهلانه ی تمدن امروز رو به مردم نشون بده و زیبایی زندگی انسانی و الهی رو به رخ بکشه ... دیگه لازم لازم نیست به این جور پدیده ها بگیم بحران.
باشه هنرپیشه نمیخواد توی فیلمی که توش نقد فرهنگ سخیف غربی هست ... قدیما  یه رسمی بود از یه بازیگر اماتور استفاده می کردن و اون موقع توی روزنامه های می گفتنشون نابازیگر یه همیچی چیزی. حالا کجا توی فیلمای نقادانه سوپراستار نداشته باشیم.

در مورد معرفی یه فرهنگ که لج کردن معنی نداره به نظرم ... چون زوری در کار نیست.
ببینید یه فیلم میبینیم که توش قهرمان داستان ادم کشه ... هیچکس ادم دوس نداره ... ولی با پردازش شخصیت و ژست ها و همراه کردن موسیقی، مخاطب در ناخوداگاهش دوس داره جای قهرمان داستان مغز یه شهروند رو بریزه روی اسفالت خیابون.
حالا به نظر شما اگر بخواد همچین کاری برای یه ارزش فرهنگیمون انجام بدیم ... مخاطبی داریم که با گذشته و هویت خودش لج کنه؟
مثلا فیلم در چشم باد یا مدار صفر درجه ... شما ببینید چه تاثیری داشت، حبیب پارسا توی مدارصفر درجه هنوز تو ذهنم مونده ...

یا علی

تفاوت روستاییان وشهر نشین ها در نگهداری حیوانات در این است که در روستا ها حیوانات جای آدم ها را در روابط خانوادگی پر نکرده اند!!!

سلام من هم فکر میکنم این جور طرز تفکر یک هنرمند که اتفاقا مورد پذیرش خیلی جوونهای ماست اصلا مطلوب نیست و جای تفکرداره ولازم به رسیدگی از طرف مسئولین