می‌دونم خیلی از خوانندگان این مطلب خودشونو تهرانی می‌دونند
یا شاید هم بگن: «بابا تو خودتم در اصل شهرستانی هستی بگذریم...»
یه دوستی داشتم که متولد انزلی بود و چند سالی می‌شد اومده بودن تهران. اینم بگم که از اون استقلالی‌های چند آتیشه بود. چند ماه پیش که تو فینال جام حذفی پرسپولیس با ملوان بازی داشت، رفتم خونشون تا بازی رو ببینم با کمال تعجب دیدم داره خیلی تعصبی از
پرسپولیس حمایت می‌کنه! گفتم: «بابا تو که خودت بچه انزلی هستی و طرفدار استقلالی، چی شده امروز ...؟»
یه ذره ناراحت شد، بعد گفت: من الان طرفدار تهرانم، باید تیم‌ای تهرانی برنده بشن! بعد از اون خیلی دورو برمو نگاه کردم دیدم خیلی‌ها که از شهرستان اومدن تهران، اینجوری هستن و خودشونو تهرانی می‌دونن اصلا ربطی به آدم معروف و غیر معروف هم نداره. مثلا 99 درصد بازیگرا شهرستانی‌اند، ولی خودشونو حسابی تهرانی می‌دونن! نیازی هم به اسم بردن نیست.
نمی‌دونم چرا این جوریه؟ اصلا هم ربطی به اینکه مثلا تهران امکانات داره و این جور چیزا نداره؛ همه دوس دارن اصالت خودشونو در مقابل تهران فراموش کنن.
99 درصد تهیه کننده‌های سینمای ما شهرستانی‌اند. 99 درصد کارگردانای ما شهرستانی‌اند. 99 درصد بازیگرای ما شهرستانی‌اند، ولی تو سال چند تا فیلم تو شهرستانا ساخته میشه؟ وقتی این کار به ندرت اتفاق می‌افته تا یه فیلم تو شهرستانا ساخته میشه، همه فقط فکرشون به این میره که حتما قصدشون توهینه...!
این میشه که نیروی موثر کار از شهرستانا میاد تهران و فاصله تهران و شهرستان هر روز بیشتر هر سال هفتصد هزار نفر وارد تهران می‌شن. فکر کنم آینده 90 درصد جمعیت ایران تو تهران ساکن بشن (الانشم جمعیت تهران 10 میلیون نفره یعنی یک هفتم جمعیت ایران) که البته همشون هم اصالتا تهرانی‌اند!
یه آماری یه جایی خوندم که نصف ساکنین تهران متولد شهرهای دیگرند و از اون نصف دیگه که متولد تهرانن، 30 درصد پدر و مادرشون اهل شهرهای دیگه‌اند.
...
تو یه همایشی آقای شهیدی (مجری برنامه پارک ملت که مشهدی است) مدام می‌گفت: «ما تهرانی‌ها.» آقای قالیباف (شهردار) که اومد رو سن گفت: «البته همه ما تهرانی‌ها، شهرستانی هستیم».
