تبیان، دستیار زندگی

شب سردی است،ومن افسرده

راه دوری است، وپای خسته

تیرگی هست وچراغی مرده

میکنم،تنها از جاده عبور:

دورماندند زمن ادمها.

غمی افزود مرا برغم ها.

فکر تاریکی واین ویرانی

بی خبر امد تا با دل من

قصه ها ساز کند پنهانی

نیست رنگی که بگوید با من

اندکی صبر، سحر نزدیک است

هر دم این بانگ برارم از دل

وای،این شب چقدر تاریک است!

خنده کو که به دل انگیزم ؟

قطره ای کو که به دریا ریزم؟

صخره ای کو که بدان آویزم؟

مثل این است که شب نمناک است .

دیگران را هم غم هست به دل

غم من ،لیک،غمی غمناک است

آزاد شو از بند خویش،زنجیر را باور نکن



اکنون زمان زندگیست،تاخیر را باور نکن



خود را ضعیف و کم ندان،تنها در این عالم ندان



تو شاهکار خالقی،تحقیر راباور نکن



خالق تو را شاد آفرید،آزد آزاد آفرید



پرواز کن تا آرزو،زنجیر را باور نکن



بر روی بوم زندگی،هر چه می خواهی بکش



زیبا و زشتش پای توست تقدیر را باور نکن

همراه بسیار است، اما همدمی نیست

مثل تمام غصه ها، این هم غمی نیست

دلبسته اندوه دامنگیر خود باش

از عالم غم دلرباتر عالمی نیست

كار بزرگ خویش را كوچك مپندار

از دوست دشمن ساختن كار كمی نیست

چشمی حقیقت بین كنار كعبه می گفت

«انسان» فراوان است، اما «آدمی» نیست

سلام...از اینا هم خوشم اومد ...میذارمش

سلام
همشون حس برانگیزو و زیبا هستن.
ممنون

سلام سلام

میگمااااااا
نه به شعر اول و سوم نه به شعر دوم!
ارتباط پست چهارم(قلبهای بارنده) رو هم اصلا با سایر شعرا نمی فهمم!

روند پست ها رو بررسی کنیم به موج سینوسی احساسات می رسیم.
خیلی جالب بود!
کلی تفسیر می خواد...

سلام سلام سلام

همشون زیباند...چون برگرفته از حس هستند...آدمی سرشار از حس مثبت و منفیه

تفسیر اینه که این احساسات هنوز راه خودشون رو پیدا نکردند

یا علی

بله...بله... داشتم رد می شدم یه نگاه انداختم

شاید بد نباشه نام شاعر هر کدوم رو هم ذکر کنید.
اولی که حدس می زنم از سهراب باشه...

شاعرشو نمیدونم...از یه وبلاگ بود ثبتش کردم...یادم نیست
اونجا هم شاعر نداشت

باشاعرش چیکار داری! مگه حدیث که منبع بخواد که بفهمی دروغ یا راست!