تبیان، دستیار زندگی

پروتکل شماره دوازده صهیون *تسخیر دنیا*

.

 - واژه آزادى را مى‏توان به صورت‏هاى متعددى تعبیر كرد. اما تعریفى كه ما از آزادى بدست مى‏دهیم به شرح زیر است:

- آزادى یعنى حق انجام دادن هر عملى كه قانون آن را مجاز بداند. چنین تعریفى از آزادى مى‏تواند به بهترین وجهى ما را در رسیدن به هدفهایمان كمك كند. زیرا قانون در دست ما است و ما مختار خواهیم بودكه هر آنچه را مى‏خواهیم، از قانون حذف و هر آنچه را كه مى‏خواهیم، به قانون اضافه كنیم.

- نحوه عملكرد مطبوعات در قلمرو حكومت ما به شرح زیر خواهد بود:

الف - از آنجا كه مطبوعات نقش بسیار بزرگى در برانگیختن و فرونشاندن احساسات مردم دارند، لذا ما مى‏توانیم به موقع از چنین احساساتى در جهت رسیدن به هدفهایمان استفاده كنیم.

ب - از آنجا كه اكثریت مردم نمى‏دانند مطبوعات در خدمت چه كسانى هستند، لذا ما آنها را به خدمت خود در مى‏آوریم و حتى عواملى هم كه ممكن است مطبوعات را مورد حمله قرار دهند، زیر نظارت و كنترل شدید قرار مى‏دهیم.

ج - امروزه تأسیس، چاپ و نشر مطبوعات داراى هزینه ‏هاى فوق ‏العاده سنگینى است. ولى وقتى كه ما به قدرت رسیدیم، تنها در قبال دریافت مالیات، حق تمبر، و اخذ سپرده ‏هاى سنگین، اجازه تأسیس مطبوعات را به افراد مى‏دهیم و از این طریق پول قابل توجهى هم به خزانه دولت ما سرازیر مى‏شود. از سوى دیگر، وضعى پیش مى‏آوریم كه دولت ما از خطر حمله انتقاد مطبوعات مصون بماند و مطبوعات نتوانند روى لغزشهاى دولت ما انگشت بگذارند.

د - هرگاه بخواهیم، مطبوعات را به بهانه متشتت كردن افكار عمومى تعطیل مى‏كنیم.

ه - بعضى از عوامل‏مان را وامى‏داریم كه گاه به گاه در مطبوعات، بعضى از سیاست‏هایمان را كه خود مى‏خواهیم، مورد حمله قرار دهند. البته غرض از اینكار رد گم كردن است.



ما مطبوعات را كنترل مى‏كنیم

- مطبوعات نخواهند توانست بدون اطلاع ما كمترین خبرى را در اختیار مردم بگذارند. البته در زمان حاضر ما تا حدودى به چنین هدفهایى رسیده‏ایم. زیرا تمام كانونهاى خبرى جهان اطلاعات خود را از چند كانون خبرى محدود دریافت مى‏كنند. این چند كانون خبرى محدود كه در آینده‏اى نزدیك تماماً به دست ما خواهند افتاد و هر آنچه را كه ما به آنها دیكته مى‏كنیم، در سراسر جهان پخش مى‏كنند.

- اگر تدابیرى را كه در مورد مطبوعات اندیشیده ‏ایم، به مرحله اجرا درآوریم، ذهن و فكر غیریهودیان به تسخیرمان درمى‏آید و آنان وقایع جهان را از پشت عینكهاى رنگینى كه ما به چشم آنها مى‏گذاریم، مى‏نگرند.

به راستى اگر در زمان حاضر، كشورى وجود نداشته باشد، كسى مى‏تواندمانع تشكیل كشور ما كه غیریهودیان احمق، آن را دولت نامرئى مى‏نامند، بشود؟ مسلماً با نابودى كشورهاى جهان همه دولتها به فرمان ما گردن مى‏نهند.

- بگذار آینده مطبوعات را مجدداً بررسى كنیم. كسانى كه بخواهند به كارهایى چون چاپ و نشر كتب و روزنامه بپردازند، آنها را ملزم به داشتن مدرك و اجازه نامه ویژه مى‏كنیم تا در صورت تخلف بلافاصله ازمزایاى چنین اجازه ‏نامه‏اى محروم گردند. با اعمال چنین روشى مدرك تحصیلى نشانه لیاقت فكرى خواهد شد و صدور مدرك به دست دولت خواهد افتاد تا توده مردم، از راهى كه مى‏خواهیم گمراه نشوند و به بهانه پیشرفت و ترقى دنبال این و آن راه نیفتند.

آیا كسى از شما هست كه نداند اتكاء به اندیشه و خیال آدمیان، راه نامطلوبى است كه آدمى را به خیالبافى‏هاى احمقانه سوق مى‏دهد و ماحصل آن هرج و مرجى است كه بر سرقدرت بین انسانها به وجودمى‏آید؟

واژه پیشرفت، آزادى از هر نوع قید و بندى را به ذهن متبادر مى‏سازد و هر نوع محدودیتى را مى‏شكند. اگر این اصل در همه موارد صدق نكند، لااقل در زمینه هرج و مرج فكرى مصداق دارد. در چنین شرایطى هر كس به تصور آزادى به شكار رقیب خویش مى‏پردازد و همگى در شبكه‏اى از هرج و مرج گرفتار مى‏شوند و همه به همدیگر اعتراض مى‏كنند.

- اینك ما توجه خود را معطوف و متوجه مجلات مى‏كنیم. از مجلات و نشریات ادوارى، همانند روزنامه، مالیات، حق تمبر و نیز سپرده احتیاطى وصول مى‏كنیم. چنین وجوهى براى كتب كمتر از 30 صفحه دو برابر خواهد شد زیرا ما اینگونه كتب را « جزوه» تلقى مى‏كنیم. اصولا\" مجلات، زهرآگین ‏ترین نوع مطالب چاپى به شمار مى‏روند و كوشش ما آن است كه از سویى تعداد اینگونه نشریات كاهش یابد و از سویى دیگر نویسندگان مجبور شوند مطالب بلند بنویسند و حجم مطالب زیاد شود و خواننده از خواندن مطالب بلند، خسته شود.

به ویژه وقتى كه این نوع نشریات گران تمام شوند، رغبت مردم نسبت به اینگونه نشریات كم مى‏شود. در ضمن آنچه كه ما خودمان منتشر مى‏كنیم، روى ذهن خواننده در جهت منافع‏مان اثر مى‏گذارد به علاوه آنها را به بهاى ارزان در دسترس قرار مى‏دهیم، تا مردم آنها را حریصانه بخوانند.

وصول مالیات و اعمال مجازات، نویسندگان را وابسته مى‏كند و اگر نویسنده ‏اى بخواهد علیه ما چیزى بنویسد كسى مبادرت به چاپ آن نخواهد كرد. ضمناً اگر مطلبى بخواهد چاپ بشود، ناشر یا چاپ كننده باید براى چاپ و نشر آن از مقامات مسئول اجازه بگیرد. بنابراین ما از قبل خواهیم فهمید كه چه نیرنگ‏هایى علیه ما در كار است.

- ادبیات و روزنامه ‏نگارى دو عامل مهم تربیتى بشمار مى‏روند. بنابراین، دولت ما اكثریت روزنامه ‏ها را به تملك خویش درمى‏آورد. چنین اقدامى تاثیر نامطلوب مطبوعات و روزنامه ‏هاى خصوصى را خنثى ساخته و ما را در موقعیتى قرار مى‏دهد كه روى افكار عمومى تاثیر به سزایى بگذاریم. اگر اجازه و امتیاز انتشار ده نوع روزنامه را به مردم بدهیم، امتیاز انتشار سى روزنامه را به خود اختصاص مى‏دهیم. البته این كار طورى باید صورت گیرد كه در مردم سوءظن ایجاد نكند. براى احتراز از ایجاد سوءظن، روزنامه ‏هایى كه خود منتشر مى‏كنیم، به ظاهر نظراتى مخالف خودمان ابراز مى‏دارند و بدین طریق بدگمانى مخالفان‏مان نسبت به ما كاملا\" برطرف شده، و به زودى در دام‏مان گرفتار مى‏شوند و نمى‏توانند ضربه ‏اى وارد كنند.

- مخالفان ما در سه رده جاى دارند. در رده اول ارگانهاى رسمى هستند كه همیشه علیه منافع ما قدعلم مى‏كنند، اما تاثیر آنها چندان قابل ملاحظه نیست.

- در رده دوم ارگانهاى نیمه رسمى قرار دارند كه حملات آنها ملایم و كم ‏اهمیت است.

- در رده سوم كسانى قرار دارندكه به ظاهر، مخالف‏مان هستند اما در واقع ما خود آنها را تعیین كرده‏ایم. در نوشته ‏هاى این دسته، مطالبى وجود دارد كه به نظر مى‏رسد با ما اصطكاك دارند. مخالفان واقعى‏مان اینگونه مخالفتهاى ظاهرى را از نوع مخالفتهاى خود تلقى كرده و باعث مى‏شوند كه ما آنها را شناسایى كنیم.

- محتواى تمام روزنامه ‏هاى ما تركیبى خواهد بود ازمطالب گوناگون و حتى افكارى چون اریستوكراتیك، جمهورى خواهى، انقلابى‏گرى و هرج و مرج طلبى( آنارشیسم) كه به وسیله این گونه روزنامه ‏ها تبلیغ مى‏شوند. روزنامه ‏ها همچون ویشنو معبود هندى صد دست دارند كه بر سر هر دست انگشتى قرار دارد و وظیفه آن نظارت و سلطه برافكار عمومى است. هنگامى كه ضربان قلب تشدید مى‏شود، حركت دستها نیز شدت یافته و افكار عمومى در جهت منافع ما سوق داده مى‏شود. زیرا وقتى فردى به هیجان مى‏آید، قوه قضاوتش را از دست مى‏دهد و هرگونه نظر و پیشنهادى را مى‏پذیرد. به علاوه افراد ناآگاهى كه به تكرار مطالب روزنامه ‏هاى ما مى‏پردازند، و فكر مى‏كنند كه روزنامه ‏ها بیان كننده نظرات آنها مى‏باشند، سخت در اشتباهند. زیرا روزنامه‏ ها صرفاً بیانگر خواست و نظر ما هستند. افرادى هم كه سنجیده از احزاب دفاع مى‏كنند، در واقع به دنبال بیرقى راه مى‏روند كه ما برایشان برافراشته‏ ایم.

- براى آنكه روزنامه ‏هاى مبارزه‏جوى خود را به حركت درآوریم، باید نهایت دقتمان را در تنظیم و ارائه مطالب بكار ببریم. البته موسسه ‏اى را تحت عنوان بخش مركزى مطبوعات تأسیس مى‏كنیم و به گردآورى نوشته ‏ها و مطالب مى‏پردازیم. عوامل ما در این مركز بدون آنكه توجهى را جلب كنند، تصمیم مى‏گیرند كه چه مطالبى را متناسب با روز منتشر كنند. ضمناً بحثهاى متناقض و جنگى دروغین در قلمرو مطبوعات به راه مى‏اندازند تا ما بتوانیم هر چه بیشتر نظرات خود را بیان كنیم.

فقط مطالب دروغ چاپ مى‏شود

- روشى كه ما براى تنظیم و ارائه مطالب در پیش گرفته ‏ایم، به دلیل آنكه براى مردم نامحسوس مى‏باشد، اعتماد كامل آنان را نسبت به حكومت ما جلب مى‏كند. ما از كاربرد این روش بسیار راضى هستیم زیرا مى‏توانیم گاه به گاه احساسات مردم را نسبت به مسایل سیاسى برانگیخته و یا فرو نشانیم. گاه حقیقت را مى‏گوییم وگاه دروغ و زمانى هم مطالب متناقض ارائه مى‏كنیم. ما مطمئنیم كه بر دشمنانمان غلبه مى‏كنیم، زیر آنان نمى‏توانند همچون ما نظرات خود را از طریق مطبوعات ابراز كنند.

- گفتیم كه مخالفان ما كه در رده سوم قرار دارند و مخالفتهاى ظاهرى خود را در مطبوعات ابراز مى‏دارند، هرگاه لازم باشد در ارگانهاى نیمه رسمى خود، انتقادات آنها را قویاً تكذیب مى‏كنیم.

- حتى اگر امروزه، مطبوعات فرانسه را به عنوان مثال در نظر بگیریم، به نشانه‏ هاى همكارى‏هاى فراماسونرى به خوبى در آنجا پى مى‏بریم. تمام ارگانهاى مطبوعات به طور اسرارآمیزى با هم در ارتباطند و چون پیشگویان قدیم منبع اطلاعات را افشا نمى‏كنند مگر آنكه همگى تصمیم به افشاى منبع بگیرند. و تا زمانى كه اسرار، در اختیار تعداد محدودى باشد، پرستیژ و منزلت روزنامه ‏نگاران توجه اكثریت مردم كشور را جلب كرده و توده مردم با شور و شوق به دنبال آنها راه مى‏افتند.

- ما بایددامنه فعالیتهاى حساب شده خود را در زمینه مطبوعات به سطح استانها گسترش دهیم. یعنى برانگیختن امیدها و انگیزه‏ هایى كه تسلط ما را بر مراكز كشورها موجب مى‏شوند، برایمان ضرورت تام و تمام دارد. به پایتخت‏ها وانمود مى‏كنیم كه اینگونه خواستها، خواستهاى مستقل مردم استانها هستند. البته منبع واقعى بروز اینگونه حوادث در استانها ما هستیم. آنچه كه مى‏خواهیم این است تا آن موقع كه حداكثر قدرت را در اختیار داریم، باید پایتخت كشورها را در محاصره افكار عمومى مردم استانها قرار دهیم.

- بریدن از رژیم گذشته و پیوستن به رژیم جدید كه به نظر ما منجر به غلبه كامل بر تمام رژیمها مى‏شود، « دوره انتقالى» نام دارد. در این دوره نباید به مطبوعات اجازه داد كه نادرستى‏ها و كژى‏هاى مردم را منعكس كنند. براى رژیم جدید ضرورى است، همه را متقاعد كند كه جنایت به كلى ریشه ‏كن گردیده است.

اگر مواردى از جنایت به وقوع پیوست، فقط باید قربانیان و شاهدان آن از موضوع با خبر باشند نه كس دیگر.

*

*

**پروتکل های رهبران صهیون برای تسخیر جهان*توضیحات*