تنگی مری یا ازوفاژیت خورنده ـ تنگی مری یا ازوفاژیت خورنده ـ esophageal stricture or corrosiv
تنگی مری یا ازوفاژیت خورنده عبارت است از تنگ شدن مری به‌علت التهاب. تنگی مری باعث مشکل در بلع می‌شود. ازوفاژیت خورنده عبارت است از تنگ شدن مری به‌علت آسیب شیمیایی
ـ علایم شایع:
۱. افزایش بزاق دهان
۲. تند شدن تنفس
۳. درد در دهان و قفسه سینه پس از خوردن
۴. استفراغ، که گاهی مخاط یا خون در آن وجود دارد. البته سرطان معده هم غالباً علایم مشابهی ایجاد می‌کند.
۵. کاهش ناگهانی یا تدریجی در توانایی بلع. در صورت تدریجی بودن این حالت، مشکل بلع ابتدا در مورد غذاهای جامد رخ می‌دهد و سپس مایعات.
ـ علل بیماری:
تشکیل بافت جوشگاهی در مری به‌دنبال التهاب یا آسیب ناشی از:
۱. ترش کردن مزمن یا فتق معده
۲. استفاده طولانی‌مدت از لوله‌های مخصوص تغذیه
۳. بلع اتفاقی آب قلیا یا سایر مواد شیمیایی خورنده توسط کودک. این یک اورژانس است.
۴. بلع عمدی آب قلیا یا سایر مواد شیمیایی خورنده جهت خودکشی
۵. پرخوری روانی (معمولاً فرد پس از پرخوری خود را وادار به استفراغ می‌کند) اشعه‌درمانی به گلو، گردن یا قفسه سینه
ـ عوامل افزایش‌دهنده خطر:
نگهداری نامناسب و بدون احتیاط از مواد شیمیایی خورنده مثل آب قلیا، نفت چراغ، مواد پاک‌کننده یا سفیدکننده قوی.
ـ پیشگیری:
تمام مواد شیمیایی را خارج از دسترس کودکان نگهداری کنید. از استفاده طولانی‌مدت از لوله‌های تغذیه خودداری کنید.
ـ عواقب موردانتظار:
معمولاً با درمان خوب می‌شود. با درمان منظم برای گشاد کردن تنگی، بلع را می‌توان در حالت طبیعی نگاه داشت.
ـ عوارض احتمالی:
سوءتغذیه به‌علت ناتوانی در خوردن، سوراخ‌شدن مری. این حالت ممکن است زندگی را به مخاطره افکند.
ـ درمان:
اقدامات تشخیصی مثل آندوسکوپی (دیدن مری با یک لوله که سر آن منبع نور قرار دارد). برای اطمینان از اینکه تنگی خوش‌خیم است و در اثر سرطان نیست، مقدار کمی بافت از محل تنگی برداشته می‌شود تا مورد بررسی پاتولوژی قرار گیرد. همچنین امکان دارد عکس‌برداری از مری به‌هنگام بلع باریم توصیه شود. تنگی مری باید مرتباً (حدوداً هر ماه یک بار) با وسایل گشادکننده بزرگ و سنگین گشاد شود. اگر این کار ادامه داده نشود، تنگی دوباره باز می‌گردد و مشکل ایجاد می‌کند. جراحی برای رفع تنگی، در صورتی که سایر اقدامات با شکست مواجه شوند. این حالت ندرتاً رخ می‌دهد.
ـ
داروها:
داروهای کورتیزونی برای کاهش التهاب و کم کردن احتمال تشکیل بافت جوشگاهی، آنتی‌بیوتیک برای پیشگیری از عفونت.
ـ فعالیت:
فعالیت عادی خود را تدریجاً از سرگیرید.
ـ رژیم غذائی:
پس از درمان، غذاهای نرم یا مایعات بخورید تا زمانی که بلع طبیعی امکان‌پذیر شود. از خوردن غذاهای پرادویه که مری را آزرده می‌کنند خودداری کنید. الکل ننوشید.
ـ در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمائید:
۱. تب
۲. درد قفسه سینه
۳. ناتوانی در صحبت کردن
۴. احساس وجود حباب‌های هوا زیر پوست ناحیه قفسه سینه
