تبیان، دستیار زندگی

خدا در برابر غفلت ها آشكارا جلوه كرده است تهران- حضرت علی (ع) در خطبه 181 نهج البلاغه در رابطه باخداشناسی می فرماید: خدا با نشانه های تدبیر استوار و خواسته های حكیمانه در خلق نظام احسن، در برابر غفلت ها، آشكارا جلوه كرده است.

* خطبه 180
- نكوهش فریب خوردگان
خوارج از رحمت خدا دور باشند چونان قوم ثمود، آگاه باشید، اگر نیزه ها به سوی آنان راست شود، شمشیرها بر سرشان فرود آید، از گذشته خود پشیمان خواهند شد، امروز شیطان آنها را به تفرقه دعوت كرد و فردا از آنها بیزاری می جوید و از آنها كنار خواهد كشید. همین ننگ آنان را كافی است كه از هدایت گریختند و در گمراهی و كوری فرو رفتند، راه حق را بستند و در حیرت و سرگردانی ماندند.

* خطبه 181
-توحید الهی
(از نوف بكالی نقل شد كه امیر مومنان علی (ع) در شهر كوفه بر روی تخته سنگی كه جعده بن هیبره برای او نصب كرد ایستاد و این سخنرانی را ایراد كرد، در حالی كه پیراهنی خشن از پشم بر تن داشت و شمشیری یا بندی از لیف خرما به گردن آویخته و بر پاهای مباركش، كفشی از لیف خرما داشت و اثر سجده در پیشانی او پیدا بود).
- ستایش پروردگار سبحان
ستایش خداوندی را سزاست كه سرانجام خلقت و پایان كارها به او باز می گردد، خدا را بر احسان بزرگش و برهان آشكار و فراوانی فضل و آنچه بدان بر ما منت نهاده است می ستایم، ستایشی كه حق او را ادا كند و شكر شایسته او را بجا آورد، به ثواب الهی ما را نزدیك گرداند و موجب فراوانی نیكی و احسان او گردد.
از خدا یاری می طلبیم، یاری خواستن كسی كه به فضل او امیدوار و به بخشش او آرزومند و به دفع زیانش مطمئن و به قدرت او معترف و به گفتار و كردار پروردگار اعتقاد دارد.
به او ایمان می آوریم، ایمان كسی كه با یقین به او امیدوار و با اعتقاد خالص به او توجه دارد و با ایمانی پاك در برابرش كرنش می كند و با اخلاص به یگانگی او اعتقاد دارد و با ستایش فراوان خدا را بزرگ می شمارد و با رغبت و تلاش به او پناهنده می شود.
- راه های خداشناسی
خدا از كسی متولد نشد تا در عزت و توانایی دارای شریك باشد و فرزندی ندارد تا وارث او باشد، وقت و زمان از او پیشی نگرفت و زیادی و نقصان در او راه ندارد، خدا با نشانه های تدبیر استوار و خواسته های حكیمانه در خلق نظام احسن، در برابر غفلت ها، آشكارا جلوه كرده است.
از نشانه های آفرینش او خلقت آسمان های پابرجا بدون ستون و تكیه گاه است، آسمان ها را به اطاعت خویش دعوت و آنها بدون درنگ اجابت كردند، اگر اقرار آسمان ها به پروردگاری او و اعترافشان در اطاعت و فرمانبرداری از او نبود، هرگز آسمان ها را محل عرش خویش و جایگاه فرشتگان و بالا رفتن سخنان پاك و اعمال نیك و صالح بندگانش قرار نمی داد.
ستارگان را نشانه های هدایتگر بیابان ماندگان سرگردان قرار داد تا به وسیله آنها راهنمایی شوند، ستارگانی كه پرده های تاریك شب مانع نورافشانی آنها نمی گردد و نمی تواند از نورافشانی و تلالو ماه در دل آسمان جلوگیری كند، پس پاك است خدایی كه پوشیده نیست بر او سیاهی تیره و تار، بر روی ناهمواری های زمین و قله های كوتاه و بلند كوه ها و نه غرش رعد در كرانه آسمان و نه درخشش برق در لابلای ابرها و نه وزش بادهای تند و طوفان و نه ریزش برگ ها بر اثر بارش باران و نه محل سقوط قطرات باران و نه مسیر كشیده شدن دانه ها به وسیله مورچگان و نه غذاهای كوچك نادیدنی پشه ها و نه آنچه كه در شكم حیوانات ماده در حال رشد است (خدا به همه آنها آگاه است).