تبیان، دستیار زندگی

 اشتباهی خونه یه خانم پیری رو گرفتم، اومدم معذرت‌خواهی کنم هی میگفت علی‌جان تویی، هی میگفتم ببخشید مادر اشتباه گرفتم، باز میگفت رضا جان تویی مادر، میگفتم نه مادر جان اشتباه شده ببخشید، اسم سوم رو که گفت دلم شکست، گفتم آره مادر جون، زنگ زدم احوالتون رو بپرسم. اونقدر ذوق کرد که چشام خیس شد

چه مادر و پدرها و پدربزرگ ها و مادربزرگ هایی که چشم انتظار یه تماس کوچولو از ماها هستن. ازشون دریغ نکنید.

سلام
آخی ...طفلی ...
دلم آتیش گرفت

با سلام
تاثر بر انگیز بود.

ممنون

موفق باشید.

خیلی احساسی بود. کوتاه بود اما حرف به حرف این جملات پر از درد بود.
ممنون از تلنگرتون.
یک اعتراف میکنم بین خودمون من خیلی از این دوران می ترسم. خیلی. تنهایی.... دوری فرزندان و .....

واقعا چی باعث شده تو دوره ای از زمان فرزند انقد نسبت به والدینش کم توجه شه که مادری اینچنین تنها باشه ؟
به دور از توجه و محبت فرزندش چشم انتظار یه نگاهشون بشینه! چه انتظار تلخی ! شایدم چه انتظار بی پایانی

واقعا حیف شده که ما با این همه تکنولوژی که داریم .......با این همه راحتی باز هم برای عشق ورزیدن به عزیزانمان کمی وقت نمیگذاریم .......شاید روزی دیگران هم برای ما وقتی نداشته باشن.......

سلام
چقدر کوتاه و تاثیرگذار، واقعا قشنگ نوشتین
به نظر من همین تکنولوژی باعث شده مهر و محبت تو خونواده ها اینقد کمیاب شه.الان از بس به لطف این تکنولوژی همه به خودمون مشغولیم که دلا از هم دور میشه.الان من پای اینترنتم، یکی داره تلویزیون میبینه، یکی با گوشیش ور میره و ... ولی اون قدیما این ساعت خونواده + پدربزرگ و مادربزرگ دور هم می شستن گل می گفتن و گل می شنیدن.هم کوچیکترا یه چیزی یاد می گرفتن و هم بزرگترها تنها نمی موندن.
بغچه ی دلمو وا کنم سرور مِرور جواب نمی ده ها! کم از این چیزای احساسی بذارین! راستی خون آشامای این زمونه چقده رمانتیک شدن!

سلام
چقدر بده که ادم پدر مادرش رو فراموش کنه.یه عمر زحمت کشیدن تا به این سن برسیم.اونوقت .....