تبیان، دستیار زندگی

سلام سلام سلام به همه
روز و روزگارتان خوش
کم کم دارد بوی ماه مهر و صدای زنگ مدرسه به گوش میرسد . کجایی کودکی که یادت به خیر !!
چقدر از آن خاطرات شیرین را به ذهن سپرده اید ؟ تا به حال به خاطرات شاد و خنده دار روزهای اول مدرسه خودتان فکر کرده اید ؟؟

ما هم در انجمن طنز و سرگرمی تبیان قصد داریم از خاطرات و اتفاقات طنز و خنده دار این دوران بگوییم و بشنویم. اگر مایل هستید، خاطراتتان را بیان کنید و دلیل شادی دوستانتان باشید .

لطفا" همراهمان باشید.

خاطــــرات مدرسه، یادش به خیر
آن روپوش و البسه، یادش به خیر
***
آن گــــــــچ و تخته سیاه و میز من
ناظم خوش خلق ما، یادش به خیر
***
یاد تکلیف و مـداد و مشق شب
یا که مبصر بودنم، یادش به خیر
***
خوب یا بد می شدند دوستانمان
بر بدان ضربدر زدن، یادش به خیر
***
یاد عطــــــر برگ برگ هر کتاب
اولین روز کلاس، یادش به خیر
***
یاد آن اول معلــــــــــــــــم کرده ام
شاد و سالم باشد و یادش به خیر
***
خوش گـــــــــذشت آن روزگار مدرسه
هرچه بود و هرچه شد، یادش به خیر

شعر : سعید سخایی

سلام
یادم میاد که روز اول مدرسه منو راه نمیدادن !!!! دلیلشون هم این بود که من موی بلند داشتم ( البته نه خیلی بلند !!) و چون با بچه های دیگه هماهنگ نبودم زیر بار نمیرفتن که برم توی مدرسه .به هر ضرب و زوری بود من رو هم راه دادن که وارد مدرسه بشم .یادمه تا اومدم برم توی مدرسه یک کمی هم گریه کردم. حالا من رفتم توی مدرسه ، هر بچه ایی رو نگاه میکردم خندم میگرفت !! اشک و خنده رو همزمان تجربه کردم. نمیدونم کدوم پدر آمرزیده ایی این قانون مسخره رو گذاشته بود که بچه های کلاس اول، باید موهاشون رو با نمره چهار بزنن و بعد بیان مدرسه !! حالا همونطور که من به بقیه میخندیدم ، بقیه هم به من میخندیدن . خلاصه اش اینکه اون روز این موها کلی برای من و دوستانم سوژه شادی بود. ولی حیف که فرداش سوژه نداشتیم !!

سلام
می بینم که خودتون ثبت نکردین
من تنها چیزی که یادمه اینه که وقتی رفتم مدرسه دیدم همه دارن گریه میکنن و منم مات و مبهوت بهشون نگاه میکردم که خب یعنی چی دارین گریه میکنین؟؟؟ خجالت بکشین ... مگه قراره چیکارتون کنن؟؟؟
همین

سلام رهای گرامی
ثبت کردما !! دقت کن !!

:-)

سلام
خیلی نامردین
خیلی خیلی خیلی .
مردم میرن جانشین میشن بقیه رو اذیت میکنن دیگه
ههههههههههههههههههههههه . پسرام گریه میکنن مگه؟؟؟؟؟؟
چه جالب
تجربه ی جالبی بود
من عمدتا اگه گریه کنم و اگه داداشم پیشم باشه بالاخره خنده ام رو در میاره و معمولا منم هردوتاش رو با هم تجربه میکنم
تجربه ی جالبیه

بنام خدا
سلام
با اجازه جاده گرامی .... من خاطره اولین روز هیچ وقت از یادم نمی ره ....روز اول همراه مادر گرامی ام رفتم یادم خیلی گریه می کردم وقتی مادرم می خواست بره دلم می خواست همراهش برم اما نمی شد خلاصه نقشه فرار از مدرسه اومد توذهنم که سر یه فرصت مناسب نقشه امو عملی کنم ...زنگ خورد رفتیم سر کلاس مادرم هم تشریف بردند خونه من هم تو کلاس خیلی دلم برای مادرم تنگ شد بود زنگ تفریح که خورد از کلاس امدم بیرون خوشبختانه در مدرسه باز بود در یک فرصت مناسب با سرعت به سمت در مدرسه رفتم و اراونجایی فاصله خونه تا مدرسه مون راهی نبود با سرعت هرچه بیشتر شروع کردم به دویدن ....اول اصلا به پشت سر مو توجه نکردم یکبار که سرمو بگردونم دیدم کل مدرسه دنبال در حال دویدن هستنداز مدیر وناظم ومعلم وسری بچه هایی بیکار... اما هرگز به من نرسیدن ....خلاصه رسیدم خونه کنار حوض مشغول بازی شدم مادرم منو دیده تعجب کرد ....

اما از فردا مادر گرامی با من به مدسه می اومد تا وقتی که زنگ آخر پشت پنجره کلاس می ایستاد تادرسم تموم بشه با هم به خونه برگردیم ...خلاصه مادرموچند صباحی از کارو زندگی انداختیم روزها اول که کلا با معلم حرف نمی زم معلمم که خیلی مهربونیش گل میکرد منو می برد پای تخته تا لوح آموزشی رو براش نگه دارم .....هر کار می کرد تا منو باهاش حرف بزنم....
الانم وقتی یادم می آد خنده ام میگیره....

السلام علیک یا عبدالله الحسین (ع)

من که از روز اول مدرسه چیز زیادی یادم نمیاد
فقط یادم میاد تا رفتم تو حیاط مدرسه یه کم معطل که شدیم به دوسه نفر دوس شدم شروع کردم بازی کنم همین دیگه نق نقوووهم نبودیم که :دی

سلام
من كلا از این كارا نكردم
مث بچه ادم نه گریه كردم نه اذیت
خیلی هم خوشحال بودم از اینكه بالاخره بزرگ شدم و میتونم مدرسه برم یادمه خیلی هم خوشحال بودم و به مادرمم میگفتم كه لازم نیست تو مدرسه بمونن و میگفتم برن خونه

منم مدرسه رادوست داشتم به خصوص معلم کلاس اولم که خیلی مهربون بود وهمیشه به یادش بودم تا اینکه پارسال بعد از 25 سال پیداش کردم معلم برادرزاده ام بود روز معلم با دوستم براش یه حافظ نفیس گرفتیم وبه مدرسه رفتیم خیلی خوشحال شد وبهمون گفت امسال بهترین روز معلم تمام سال های تحصیلم بود.جالب این بود که اسم همه بچه ها یادش بود واحوال اونارو می پرسید.هنوزم گاهی بهش سر می زنم وخاطرات گذشته را زنده می کنم.

به نام خدا-سلام
جانشین خان جان؟
اشکالی نداره من از دوران راهنمایی بگم؟
نمیدونم کلاس 7 بودم یا 8 یا شایدم 9(خودتون باکلاسش کنید،اول راهنمایی و....)
آقا موهام بلند بود(خداییش فکر کنم معمولی بود)
اما معلم پرورشی(که نخود آش شده بود)اومد سر صف وگیر داد به موها که باید از ته زده شن،
آقا یه ماشین برداشت(از اون قدیمی ها که مث قیچی دسته هاش رو میگرفتی وبدو که رفتیم) واز اول ،هر کی مو داشت (یه ضربدر وسط سرش میزد)
تا رسید به ما(چون بچه زرنگ بودم وخیلی از بچه ها احترامم رو داشتند) فکر کنم خیلی ها گفتند با این کاری نداشته باش،اما مرغ یه پا داشت،یه دونه بعلاوه مشتی وسط سرم،اونم هر خطش تقریبا 4 سانی شاید بود،(یعنی مثل چی مشخص بود)آقا کلاس که تموم شد،مام بین راه وخیابون و مردم داخل خیابان،کتابهامون رو گذاشته بودیم روی سر که یکی نبینه سوژه شیم،یادش به شر
تذکر فوق اخلاقی:دیییی: راستش از این جور معلم ها بدم میاد(تریپ اخلاقی هم ندارم که بگم چوب معلم .....این جور معلم ها ضربه میزنند تا تربیت
بگذریم(زمان ما (حالا یکی فکر میکنه چند سالمه) از این جور چیزا که زیاد بود
هی دل غافل ،الهی یه روز یه جایی یه همچین بلایی سر جانشین بیاد ملت حال کنند:دیییی

به نام خدا-سلام
یه خاطره دیگه یادم اومد(از کلاس پنجم)(جاده بگی مرتبط با بحث نیست،.....نذار بقیه اش رو بگم خان جان عزیز)
ناغلا اولش بگم ،بعد مدتها اسمت رو لو دادی،خبر مبری که نیست ایشالله ماشالله؟
کلاس پنجمی ،یه معلم داشتیم(با وجود اینکه خیلی سخت گیر بود ،ولی برعکس اون یکی،خدا خیرش بده)
من از درس ریاضی مخصوصا میترسیدم(با وجود اینکه شاید نمره کمتر از 19 هم نداشتم)ولی از ریاضی (یعنی در واقع از معلم میترسیدم)(حتی 19 هم میگرفتیم،فکر کنم ناراحت میشد)
خلاصه شاید اکثر مواقعی که درس ریاضی بود،بنده یه کلک سوار میکردم،حالا اون کلک چی بود؟....
(ببخشید هااا)
یکی از توالت ها بود که ردبش خراب بود،یعنی اگه میبستیش،وزورت زیاد نبود ،ممکن بود اون تو گیر کنی،
منم زنگ تفریح(قبل از زنگ ریاضی) میرفتم اونجا ومحکم(که هر کسی بازش نکنه) میبستم وبعدش موقعی که زنگ میخورد،وکلاس تموم،با شاید زحمت درش رو باز میکردم،زنگ بعدی یا آخر های زنگ ریاضی که دیگه کلاس تموم میشد ومیومدم سر کلاس،میگفتم درب خرابه وبسته شده بود وگیر کرده بودم(شگرد خوبی بود ولی ادامه دار نبود)
ولی اون معلم رو اذیت کردم،یه روز مادرم به معلمه زنگ زده بود که پسرم ازت میترسه،اونم گریه اش گرفته بود که چرا؟ اگه تنبل بود ومن ازش ناراحت میشدم که چرا درس نمیخونی ،اونوقت یه چیزی ولی اون زرنگه،پس چرا از من میترسه(به هر حال گذشت ،ولی فکر کنم در اثر همین سخت گیری هاش،اکثر بچه ها تو مدرسه راهنمایی نمونه قبول شدن)