تبیان، دستیار زندگی

 با سلام به دوستان

به نظر منم زن گله ولی کی بره بگیره البته لازم به ذکر بگم اینو خود خانومها ساختن ، با خرجهای زیاد و خواسته های فراوون و نا تموم خانومها اینم بگم بعضی از خانومها به فکر زندگی هستند و با این خرجها سعی در بهبود وضعیت دارند ولی چشمتون روز بد نبینه اونایی که ....

برای کم کردن این خواسته ها میشه کاری کرد؟؟؟ راه کار ارائه دهید.

یک ضرب المثل چینی هست که میگه 20% مردها عقل دارن بقیه اونها زن دارن.

لطفا پاسخ دهید ( لطفا خانومها جبهه نگیرن )

با تشکر..

دوست محترم نه به عنوان یک خانم بلکه به عنوان یک آدم میخوام جوابتونو بدم

همه زنها هم اینطوری که شما میگید نیستند خیلی وقت ها هست که مرد ها خیلی بدتر از زن هان در این زمینه . شما بهتر بود سوالتونو این طور مطرح میکردید که برای کم کردن خواسته های همه آدم ها چکار کنیم که اون هم جوابی نداره خود شخصه که بسته به شرایطش تصمیم میگیره چطور عمل کنه . البته توقعات بعضی ها خیلی بالاست که این را قبول دارم باید خودشون بفهمند ما نمیتونیم راهکاری براشون ارایه بدیم البته کمی هم به ایمان فرد و اینکه اسراف خوب نیست و .............................. بر میگرده . امیدوارم که تونسته باشم قانعتون کنم

اقا گل گفتی 99% خانومها اینجوری اند و 1% باقی نیز در حال اینجور شدن

با نظرتون مخافم و اینکه میگن زن ها گل هستند یک حدیث از پیامبر (ص) هستش که میفرماید : الامراه یعنی زن ریحانه یعنی گل است پس لطفا تو این یک قلم حواستون رو جمع کنید

سلام

مبحثی که ارائه دادید مشکل بسیاری از جوونای جامعه ست .

جسله ی خواستگاری موقعیت مناسبی برای صحبت طرفین در این موارد و مسائل دیگه ست.

درسته نمیشه فرد رو در جلسه ی خواستگاری به خوبی شناخت اما میشه با طرح سوالاتی پی به افکارش برد .

هرکس ارزش هایی در زندگی داره و طبق اون ارزش ها زندگی می کنه و تصمیم میگیره.

برای مثال بزرگترین ارزش زندگی من ، ایمان هست و طبق این ارزش الهی تصمیم میگیرم

هر کس تصمیم به ازدواج داره می تونه با فرد مورد نظر ارزش های خودش رو در میون بذاره و به ارزش های اون هم پی ببره

ممکنه بزرگترین ارزش شخصی ایمان باشه اما بزرگترین ارزش اون فرد مورد نظر پول باشه .

این جا اختلاف ایجاد میشه.

بحث بسیار گسترده ست . در هر حال از شما به خاطر ایجاد این تاپیک ممنونم.

یا علی مدد

سلام به همگی...
وقتتون بخیر و سلامتی...
سوال جالب ناکیه، یعنی تو فکر خیلی ها ه همچین چیزی هست...
درمورد جوابش هم نمیشه یه چیز کلی گفت اما فکر نمیکنم به اون غلظتی که میگی باشه...
می دونی، این وسط یه مشکل هست!!! با خودمون که تعارف نداریم؛ ما مردها هم در اکثر موارد ناخن خشکیم... این خساست وقتی با یه خورده بازی دست و دل خانوم ها روبرو میشه، باعث میشه که فکر کنیم که اونها خیلی ولخرج و اسراف کارن... حقیقت امر اینه که کاملا اینطور نیست. قبول دارم که برخی دیگه از حد گذروندنش اما این یه چیز طبیعیه؛ یه حس برتری طلبی و خودبزرگ بینی و یه همچین چیزاییه که توی نوع بشر خیلی راحت از حد میگذره اگه حواسمون جمع نباشه. همونطور که توی ظاهر باهم فرق داریم، توی باطن هم فرق حتما هست. پس اون یه گروه کوچولوی اسراف کار رو ول کن؛ بچسب به قسمت پر لیوان...
و اما در مورد یه مقداری ولخرجی معمول خانومها... انسان ناقص بدنیا میاد، از اول به یک نفر دیگه وابسته بود وتا آخر هم میخواد که یکی کنارش باشه چون نیازش برای کامل شدن فقط توی وجودی غیر خودشه که پیدا میشه... یکی از علتهای ازدواج هم همینه. ما مردها یه مقداری خسیسم، برای اینکه به تعادل برسیم نیاز به کسی داریم که همچین بازتر و آزادتر به وضعیت اقتصادیمون نگاه کنه و بعبارتی همون ولخرج تر از خودمون باشه، این میشه که زن میگیریم و ازدواج میکنیم. اینطوری احساس ما نسبت به پول به یه حدی از تعادل میرسه و میشه گفت کامل تر میشه...
این رو هم بگم که خانوم ها با اینکه در ظاهر ولخرجن اما اکثرا روی حساب و کتاب خرج میکنن. شاید نوعروس ها اینطور نباشن اما به سال نکشیده میفهمن دنیا دست کیه و پول چکارها که نمیکنه... البته اونطوری که فهمیدم یه مشکلی اینجا هست. اینکه برنامه ریزی خانوم ها کوتاه مدته (بازهم در اکثر موارد) و فقط تا سر برج که قراره حقوق جدید بیاد توی خونه، طرح ریزی شده و به بعدش تظمینی نیست. اینجاست که خساست مرد هم زن رو کامل میکنه و باعث میشه که زن مجبور به ذخیره پول برای طولانی مدت بشه (شده با یه خورده استفاده از نظام مرد سالاری و البته منطق در حد جزئی). اینطوریه که هردو طرف یه سودی میبرن و تهش هم چیزهای گنده ای مثل ماشین و خونه میخرن... البته ولخرجی خانوم ها زیاد هم منفی نیست و باعث گرمی زندگیه مشترک میشه.اما دیگه وقت تحلیل این یکی نیست...
از یه بزرگی یه چیزایی شنیده بودم که به زبون خودم مینویسمشون. میگفت؛ این تفاهم دیگه چیه که میگن؟ به هر دختر پسری که میرسی و شرط ازدواج میپرسی میگه تفاهم... اصلا تفاهم درست نیست. خوب تو اگه بخوای بری با یکی زندگی کنی که عین خودته و اخلاق و رفتارش با تو مو نمیزنه، چه کاریه؟ تنهایی که پیشرفت بیشتری میکنی... ازدواج میکنی تا کامل بشی و کمال در اشتراک تضادهاست. این تضادهان که زندگی رو به تعادل میرسونه و تعادل خوشبختیه...
در ضمن تضاد شگفتی خلق میکنه و تازه ها رو بوجود میاره و تازه ها همیشه دلچسب و جذابن...
خوش باشید...
یاحق
مجتبی

شما هر چی دلتون می خواد می گین و بعد می گین خانوما جبهه نگیرن

واقعا كه خنده داره

.:.مرجان آسمانی.:.

با سلام و با تشکر از بحث خوبتون

بله منم کاملا موافقم

البته نمیشه راهکار برای این مشکل ارائه داد

به نظر من مهمترین مشکل بر میگرده به تربیت خانواده ها

اگه توی خانواده فرزند از هر لحاظی تامین باشه شاید(البته شاید)بعد از ازدواج نخواد اینقدر سخت گیری کنه

به نظر من هر کسی باید خودشو تغییر بده و منتظر نباشه بقیه یه کاری انجام بدند یا دولت اوضاع اقتصادی رو عوض کنه ...

مهمترین مشکل ما اینه که خودمون رو مقصر نمیدونیم........ 

کسی که زن می گیره باید فکر همه جاشو بکنه.(تو انتخاب حواستو جمع کن وقتی پسرا زن پولدار می خوان باید اینم بدونن که این زن پولدار نمی تونه با یه زندگی فقیرانه بسازه)

من فکر کنم مشکل سر معنویات واخلاق است چون اینها نیستند مادیات مهم شده؟! تازه چشم جوونا هم (چه دختر چه پسر) ترسیده از بس که اختلاف در زندگی متاهل هاست!!