تبیان، دستیار زندگی

با نام خدا و سلام

مؤمن از منظر لغت

آنچه در كتب لغات راجع به معنای كلمه مؤمن گفته شده اند اینكه:  كلمه «مؤمن» از ماده«امن» مشتق شده است اگر متعدى بنفسه باشد بمعنى ایمنى دادن است مثل «وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ» یعنى آنها را از ترس ایمن گردانید و «مؤمن» كه از اسماء حسنى است از همین معنى است، یعنى ایمنى دهنده 

در برخی از منابع لغت آمده است:«والأصل أن یستعمل فی سكون القلب»یعنی كلمه مؤمن كه از «أمن» مشتق شده است به معنای آرامش قلبی می باشد. چنانچه در برخی منابع لغت نیز معنای مذكور البته با عبارت متفاوت ذكر شده: «أصل الأَمْن: طمأنینة النفس و زوال الخوف» یعنی اطمینان و آرامش قلبی و برطرف شدن خوف و ترس می باشد. و تمام اهل لغات در اینكه كلمات، مؤمن، ایمان؛ از فعل«أمن» مشتق شده اند؛ هیچ گونه اختلاف وجود ندارد ولی ممكن است عبارات و تعابیر كمی متفاوت باشند و به عبارت دیگر همه لغویون با عبارات مختلف و متفاوت به معنی «واحد» اشاره كرده اند كه عبارت باشد از «آرامش و سكون در قلب و رفع و برطرف شدن خوف و حشت از نفس» اگر به عبارات كه اهل لغات راجع به كلمه «أمن» بیان كرده‌اند توجه شود، بیانگر معنی واحد اند:«أن یُسْتَعْمَلَ فى سُكُونِ القَلْب»‏«الأَمْن ضدّ الخوف»، پس بنا بر این «مؤمن» از منظر لغویون به كسانی اطلاق می شود كه آرامش خاطر داشته باشند و هیچ گونه خوف، وحشت، اندوه در قلبش نداشته باشند.

با نام خدا و سلام

معنای کلمه مؤمن از نظر اصطلاح:

اما وقتی كه  كلمه مؤمن را از دیدگاه اصطلاحی مورد بررسی و تحقیق قرار داده شود مشخص می شود كه میان معنی لغوی و اصطلاحی رابطه بسیار نزدیك وجود دارند، زیرا كسی ایمان واقعی داشته باشد، قطعا از یك نوع آرامش روحی و روانی برخوردار خواهد بود و ترس و وحشت در قلب چنین شخصی وجود ندارد. لكن در باب تعریف اصطلاحی تعریف واحد برای كلمه مؤمن وجود ندارد بلكه مفاهیم و معانی متعددی برای این كلمه متصور است و این تعدد و تكثر به تبع اختلاف در اعتبارات متكلمین، كه از حقیقت مقوله ایمان ارائه نموده‌اند،لحاظ می شوند، زیرا همان گونه كه در باب حقیقت ایمان بیان شد كه فرق اسلامی و حتی متكلمان فرقه واحد راجع به حقیقت و ماهیت ایمان اختلاف نظر دارند. پس با توجه به اعتبارات متعدده ای كه برای مقوله ایمان لحاظ شده اند؛ برای كلمه مؤمن نیز مفاهیم كثیره و متعدد، مطرح خواهد شد.

به نام خدا
سلام
افرین به سرعت عمل معلم گرامی
من اولین شاگرد این کلاس
موضوع خوبی رو بیان کردید مومن کیست؟
واقعا انسان بعضی ادمها رو میبینه به حالشون غبطه میخوره
ایمان در روح وجانشون نفوذ کرده وبه ارامش حقیقی رسیدن
چرا ماها نمیرسیم یا اینکه دیر میرسیم؟
چیکار کنیم به این مقام برسیم؟

با نام خدا و سلام
ضمن تشکر از حضورتون در خدمتتونم شرمنده تون و شرمنده همه دوستان شدم انشاءالله با کمک شما این کمکاری را جبران کنم

اما ادامه بحث تعریف کلمه مؤمن

شیخ طوسی در ضمن بیان مقوله ایمان مؤمن را چنین تعریف كرده است:«كل من كان عارفا بالله وبنبیه وبكل ما أوجب الله علیه معرفته مقرا بذلك مصدقا به فهو مؤمن »پس مؤمن از منظر شیخ طوسی به كسانی اطلاق می شود كه نسبت به خداوند و پیامبرش و هر آنچه را كه خداوند شناخت آن را واجب كرده است،تصدیق و معرفت قلبی و اقرار زبانی داشته باشد. ایشان در یكی از آثارش توضیح بیشتری ارائه داده و چنین فرموده است:

وهو مركب على خمسة أركان ، من عرفها فهو مؤمن ، ومن جهلها كان كافرا ، وهی : التوحید ، والعدل ، والنبوة والإمامة ، والمعاد .شیخ طوسی در عبارت قبلی فرموده بود: « وبكل ما أوجب الله علیه معرفته» ولی در این عبارت به ذكر مصادیق پرداخته است و كسانی كه نسبت به امور كه ذكر كرده است تصدیق قلبی و اقرار زبانی داشته باشند «مؤمن» هستند .

سیدمرتضی نیز كلمه مؤمن را چنین معنا كرده است: «ومن عبد المعنى بحقیقة المعرفة فهو مؤمن حقا.»یعنی كسانی كه به حقیقت خداوند و تمام متعلقات ایمان معرفت و تصدیق قلبی داشته بشند مؤمن هستند.

در باره مفهوم «مؤمن» به همین اندازه اكتفاء می شود و این مطلب تذكر داده شد كه برای كلمه مؤمن به تبع، تعدد، دیدگاه ها راجع به حقیقت ایمان؛ معانی و مفاهیم متعددی متصور اند. به عبارت دیگر اگر مفهوم كلمه مؤمن از دیدگاه فرق اسلامی مورد بررسی قرار گیرد و یا از منظر اندیشمندان اسلامی مورد تجزیه و تحلیل قرار داده شود، به تبع تعدد اعتبارات كه راجع به اصل ایمان وجود دارد، این كلمه نیز معانی متعددی برایش لحاظ خواهد شد. بدین معنا، كه مفهوم كه از دیدگاه مكتب اشاعره برای مؤمن مطرح می شود با مفهوم كه از دیدگاه دیگر مطرح می شود، در صورت كه در حقیقت ایمان اختلاف نظر داشته باشد، متفاوت خواهد بود و یا اگر از منظر دانشمندان و متكلمان اسلامی بررسی شود نیز چنین خواهد بود مثلا اگر دیدگاه شیخ طوسی بررسی شود ممكن است با معنا و مفهوم كه از دیدگاه «كلینی» و...مطرح است، متفاوت باشد به جهت اینكه مغایرت در مفهوم «مؤمن» بر می گردد به مغایرت به اصل و حقیقت ایمان و اینكه اصل ایمان را چگونه تعبیر كرده اند و كدام یكی از تصدیق قلبی، اقرار زبانی، افعال جوارحی را در تحقق ایمان دخیل می دانند

برگرفته از سایت همت نوین

سلام دشمنتون شرمنده این چرفیه

انشالله جلسه پرباری خواهد شد

با نام خدا و سلام
با توجه به ریشه کلمه مؤمن که «أمن» هست با جستجویی که در قرآن داشتم میشه گفت که 847بار این ریشه در قرآن بیان شده و این چیزی را نشان نمی دهد جز اهمیت این موضوع.
کلمه «مؤمنون »11 بار «مؤمنات» 3 بار در قران تکرار شده اند ولی کلمه «مؤمن» 11 بار در قران آمده است
اگر از بحث تعریف لغوی و اصطلاحی و نیز آمارو سرشماری کلمه «مؤمن» بگذریم می رسیم به

اصل موضوع که آن هم پیرامون صفات افرادی هست که ما در لغت و اصطلاح به آنها «مؤمن» می گوییم

که در ادامه در این مورد بیشتر بحث می کنیم.
پس با ما باشید در ادامه بحث.............

با نام خدا و سلام مجدد

بنابر آیات و روایات، صفات مؤمن، سه نوع است: معنوى، انسانى، مادى.

معمولا كاربرد كلمه «صفت» در مورد انسان، ناظر به امور درونى است.

بنابر این معنا، صفات مؤمن به دو بخش معنوى (الهى)، و انسانى تقسیم مى‏شود،

صفاتى چون: توكل، رضا و تسلیم از قسم اول به شمار مى‏آید .حالاتى چون: سخاوت، عفو و بخشش، وفاى به عهد و جز آن، از قسم دوم محسوب مى‏شود.

این معانى، از سنخ حالات درونى آدمى است كه صفات هم نامیده مى‏شود.اعمال خارجى انسان را صفات نمى‏گویند .البته، صفات وقتى به ظهور آمد به اعضا و جوارح نیز سرایت مى‏كند.

تعداد صفات مؤمن بسیار است و براى بر شمردن كامل آن نیز باید به آیات و روایات مراجعه كرد.

صفات  مؤمنان در قرآن

در قرآن كریم صفات مؤمن از جنبه‏هاى مختلفی مطرح شده است:

1.بعد معنوى و درونى، 2.بعد حیوانى و غریزى، 3.بعد روابط اجتماعى.

علائم مؤمن از لحاظ باطنى و قلبى

1.اضطراب ناشى از محبت: هرگاه مؤمن به یاد حق تعالى مى‏افتد قلبش به تپش و لرزش در مى‏آید، حتى این اضطراب و تأثر درونى، در ظاهر او هم اثر مى‏گذارد.

«انما المؤمنون الذین اذا ذكر الله و جلت قلوبهم» مؤمنان آنها هستند كه چون ذكرى از خدا شود دلهاشان ترسان و لرزان شود.

2.ازدیاد ایمان در اثر شنیدن سخن حق:

«و اذا تلیت علیهم آیاته زادتهم ایمانا» و هنگامى كه بر آنان آیات الهى تلاوت مى‏شود ایمانشان فزونى مى‏گیرد.

بدیهى است حالات قلبى به ظاهر تراوش مى‏كند.از این رو، زبان به مدح محبوب مى‏گشاید.

«و اذا یتلى علیهم قالوا آمنا به إنه الحق من ربنا» و هنگامى كه برایشان آیات الهى تلاوت مى‏شود مى‏گویند ایمان آوردیم، همانا این سخن حق است و از ناحیه پروردگار ما است.

از این آیه در مى‏یابیم كه مؤمن جنس و اصل سخن محبوب را مى‏شناسد.

با نام خدا و سلام مجدد

ادامه بحث صفات مؤمن در قرآن کریم:

3.سجده و خضوع در برابر حق: مؤمن آن گاه كه سخن حق را مى‏شنود، از عظمت خدا با كرنش به خاك مى‏افتد.سجده، نشانه اوج عبودیت و خضوع است.

4.تحمید و تسبیح حق: مؤمنان نه تنها در برابر حق سجده مى‏كنند كه تسبیح و تحمید حضرتش را نیز مى‏گویند.تسبیح، تنزیه و پیراستن است، و تحمید، آراستن.تحمید و تسبیح با یكدیگر نسبت دارند.با تحمید، تسبیح هم تحقق پیدا مى‏كند.چون در كنار هر اثبات، نفى هم هست.

5.مراقبت در نمازها: یكى از علائم ایمان، اهمیت دادن به نماز است.در آیات قرآن درباره نماز خواندن مؤمن سه مطلب مطرح شده است: الف.مؤمن اهل اقامه نماز است. «الذین یقیمون الصلوة»

ب.نسبت به نمازهایش مراقبت دارد. «و الذین هم على صلواتهم یحافظون»

ج.در نماز از حالات درونى خاصى برخورداراست.در آیه شریفه پس از آنكه مى‏فرماید: «قد افلح المؤمنون»

به عنوان اولین نشانه ایمان مى‏فرماید:

الذین هم فى صلوتهم خاشعون»

یعنى در نماز حالت خشوع دارند.درباره فرق میان خضوع و خشوع گفته‏اند كه خضوع كرنش بدنى و خشوع شكستگى باطنى است.ممكن است كسى ظاهرا ركوع و سجود كند اما روحش متواضع نباشد و چه بسا كسى كه كمتر خم و راست مى‏شود ولى باطنا متواضع است.ارزش نماز به خشوع آن است .

به نظرتون معنی دقیق کلمه ایمان چیه؟
منظورم بررسی لغویش نیستا.
تعریفش مد نظرمه.