|  سرویس بین الملل جهان ـ کشور آمریکا به محض تصویب طرح خروج تدریجی نظامیان خود از عراق، به وسیله رسانه هایش شروع به اجرای طرحی تبلیغی کرد.
طرحی تبلیغی که اگرچه پوشاننده سیاست های تجاوزکارانه و ددمنشانه ایالات متحده آمریکاست و هدفی غیر از به انحراف کشاندن افکار عمومی آمریکا و در ادامه مردم جهان ندارد اما باید دانست که نگاهی به بایسته های تبلیغی این کار و دانستن زوایای آن برای دست اندرکاران فرهنگی و در ادامه فعالان جبهه جنگ نرم کشورمان یک ضرورت است. آمریکایی ها بلافاصله پس از کلید خوردن طرح خروج، اقدام به انتشار مطالب، کلیپ ها و تصاویر مختلفی از سربازان آمریکایی پس از جنگ کردند. آنها در این تولیدات، با نشان دادن زندگی پس از جنگ سربازان متجاوز آمریکایی، شروع به پر رنگ سازی مفاهیمی مثل علاقه شدید جامعه آمریکا به این سربازان، ادای احترام همیشگی به سربازان کشته شده و نیز احترام خاص مردم آمریکا برای سربازان قطع عضو شده در جنگ عراق کردند. ضمن اینکه سبک و پیام تولیدات ذکر شده به این صورت است که مفاهیم دیگری مثل احترام به آرمان کشور، از خود گذشتگی، احترام به مقامات بالادست کشور و از این قبیل را نیز به ذهن مخاطبان خطور می دهد. این تولیدات به محض آغاز طرح خروج، در عموم رسانه های صهیونیستی از جمله نیوزویک، رویترز، یواس ای تودی و غیره به کرّات در منصه دید عمومی قرار گرفتند و به صورت نرم شروع به محو کردن آثار جنایت هایی نظیر اتفاقات زندان ابوغریب و نسل کشی بیش از یک و نیم میلیون عراقی توسط سربازان ایالات متحده آمریکا کردند. این اقدام مزوّرانه اگرچه در راستای سیاست های استکبار جهانی انجام شده است اما برای ما نیز می تواند حاوی درس های مهمی باشد. ما تا چه میزان بحث تکریم و تجلیل منطقی از ایثارگران و رزمندگان دوران دفاع مقدس را در رسانه های کشورمان شاهد هستیم؟ آیا انتشار تصویر شهدا آنهم توسط برخی رسانه ها با ترویج فرهنگ شهادت معنایی یکسان دارد؟ آیا با دیدن اقدام رسانه های استکباری در تکریم از سربازان مجروح جنگ عراق، این سوال در ذهن ما رنگ نمی گیرد که جانبازان عزیز دفاع مقدس ما غیر از لحظه های سخت زندگی هایشان، (آن هم به ندرت!) چه جایگاهی در منصه عمومی رسانه های ما دارند؟ ما اساساً در رسانه و در جاهایی مثل آموزش و پرورش چقدر از آزادگان کشور و ایثارگران یاد کرده ایم و به دانش آموزان و نسل جدید کشور آموخته ایم که این افراد و خانواده آنها در نزد ما از جایگاهی رفیع برخوردارند؟ باشد که ان شاء الله در روندهای تربیتی و فرهنگی کشور ما نیز شاهد پاسخ هایی بسیار مطلوب به این سوالات باشیم. سوال هایی که اگرچه ظرف چند سال اخیر تلاش هایی برای پاسخ هرچند کمرنگ به آنها داده شده اما صد البته نیاز به جواب هایی مدلل تر و صریح تر دارد. 
کن سارجنت، از سربازان جنگ عراق است. او مشغول مسواک زدن در خانه خود در کالیفرنیا است. او به دلیل مجروحیت دچار ضایعه مغزی شده و بخشی از حافظه خود را از دست داده است.
جو بیمفور. او در جنگ عراق مجروح شده و هم اکنون در یک کنفرانس خبری در کنار دوستان خود نشسته است.
تمی داک ورث. او از سربازان جنگ عراق و نامزد سابق کنگره است که دو پایش را از دست داده است.
بدون شرح
درک مک گینس. او در جنگ عراق پای خود را از دست داده است. او پسرش رایان را در آغوش گرفته و به همراه همسرش آندریاس در یک پیک نیک گروهی شرکت کرده است.
گورستان آرلینگتون. روز ملی سرباز!
| 