اینجا بیابان های فکه و طلائیه نیست، بلکه مقبره پاک شهید گمنام در شهر مقدس قم می باشد. محل تدفین شهید گمنام به خاک سپرده شده در شهرک پردیسان قم پس از گذشت چند ماه نه تنها ساماندهی نگردیده، بلکه در نهایت تاسف تبدیل به مکانی متروکه و ... شده است. تصاویر خود به طور کامل گویای غربت و گمنامی شهیدان در سایه بی توجهی مسئولین شهری می باشد.
اینجا بیابان های فکه و طلائیه نیست، بلکه مقبره پاک شهید گمنام در شهر مقدس قم می باشد.
به گزارش پایگاه 598، محل تدفین شهید گمنام به خاک سپرده شده در شهرک پردیسان قم پدر جوار مسجد حضرت زهرا(س) پس از گذشت چند ماه نه تنها ساماندهی نگردیده بلکه در نهایت تاسف تبدیل به مکانی متروکه و ... شده است.
لازم به ذکر است که روند ساخت و ساز مسجد حضرت زهرا(س) و اطراف آن در حال انجام می باشد که نیازمند توجه بیشتر به مقبره شهدای گمنام دارد.
و چه غریبانه سوختی تا روزگاری نه چندان دور بسیجیان خامنه ایی در غربتت بسوزند و دم برنیارند.
کاش می شد بفهمیم در کدامین دیار از سرزمین لاله ها بر زمین افتادی تا از آن ، سجاده پر کنم .
کاش می شد بفهمیم در کدامین عملیات بر بال ملائک سوار شدی تا در آسمان چشمک زدنت را به نظاره نشینم.
کاش می شد چشمان خیره به در مادری پیر را مژده وصال دهم تا با دلی رنجور دعایم کند.
با من از شب معراج بگو !
راستی ! پلاکت کجاست ؟ کجا انداختی ؟ چرا انداختی ؟
چه صدای دلنشینی داری انگار این لحن را بارها شنیده ام (خدا کند آشفته رویا نشوم )
آری می دانم رمز عملیات " یا فاطمة الزهرا " بود و تو مظلومانه چو مادر در دفاع از ولی آنچنان سوختی که خاکسترت را باد برد.
هرچند داغ مسمار نچشیدی اما یقین دارم آنسان که ترکشی تیز بر پهلویت نشست ناله " یا فضة خذینی " بر گوش جانت نشست .
راستی ! یک دست به پهلو، یک دست به سنگر چه حسی دارد ؟
تو با من سخن گفتی هر جند دیگران نشنیدند .
چگونه ممکن است جمادات و نباتات، روز و شب " سبوحٌ قدوس " بگویند و تو که " عند ربهم یرزقونی " دائم ذکر نباشی ؟
و من که روزگار به تاخیرم انداخت تا تو را درنک نکنم هر آینه خون بگریم و چون از گریستن فارغ شوم، داغدار این بی حرمتی ها، نگاهی پر گلایه به ساده اندیشانم غافلی دارم که تو را نشناختند .
اما زبان حال تو را خوب می دانم :
"من از بی حرمتی های تاریخی گله ندارم
از اینکه یاران ِ شب های سنگر فراموشم کنند نمی نالم
و از اینکه مدتهاست عاشقی بر مزار ندیده ام نمی سوزم "
" آن زمان سوختم که عرصه بر ولی تنگ شد و عده ایی ساکت شدند
آن زمان سوختم که عده ای به نام خمینی به کام آمریکا علم لیبرالیستی بلند کردند
آن زمان سوختم که دوستان قدیمی آب به آسیاب دشمن ریختند و حبط عمل کردند
آن زمان سوختم که به نام آزادی و انسانیت، شعار جمهوری ایرانی سر دادند
و تمام این سوختن ها سبب شد خدا را بر این غربت و بی حرمتی شکر کنم چراکه مرا از جمع این سیاهی لشکرِ کوفی صفت جدا کرد . "
و اینک ای عقلا بر من بشورید و در عصر بردگی مدرن بر جنون یاران خمینی بخندید، اما خوابتان پریشان ای مستکبران عالم و ای گرگ های رفته در لباس میش !
بدانید تا ظلم هست مبارزه هست و تا مبارزه هست ما هستیم
گزارشی از: میثم گودرزی 