تبیان، دستیار زندگی

به نام خدا - سلام

به کجایی گل مهتابی من؟.........بدرخشان افق آبی من

تا که روشن بکنی تیره شبم........تا ببینی سخن زیر لبم

چشم تارم را بگشایم به حضور.........به بیابان دلم وادی طور

سلام دوباره

راستش را بخواهید من زیاد با این کار خوبتان(که خدا بانی آن را خیر دهد) آشنا نبودم،برای همین اگر کمی وکاستی میبینید ببخشید

همچنین چون موضوعات قبلی را همه نخوانده ام اگرموضوعم تکراری است باز ببخشید

 شاید این رو هر بچه شیعه ای میدونه که امام زمان در هر لحظه(حتی زمانی که همه خوابند)بر همه اعمال ما نظارت دارند 

***قرار عاشقی 64***

بیاید این هفته رو اگه خواستین وتونستین، تلاشمون این باشه،که هر کاری تو این هفته خواستیم بکنیم

قبلش"فکر"کنیم،ببینیم آیا این عمل رو اگه الان امام زمان در کنار ما بود ،دوست داشت انجام بدیم؟ (خودمون رو گول نزنیم)واقعا در همون لحظه تصور کنیم که آقا کنارمونه،

،خلاصه هر کاری رو در نظر بگیرید که آیا این کارم مورد رضای امام (عج) هست؟اگر بود انجام بدیم،

وگرنه با قاطعیت ازش صرف نظر کنیم

میدونم سخته،ولی فکر کنم لذت زیادی داره،

************************************

راستش من اول میخواستم یه چیز دیگه بگم،اینم این آخر میگم اشکالی نداره،امام زمان خیلی غریبه،خیلی ها معارف رو وارونه به مردم تحویل میدن،امام زمان رو خونریز به دور از محبت معرفی کردند،آنقدر غریبه که شاید آرزوی بعضی نیامدن ایشان باشه،به این دلیل که اگه ایشون بیاد حتما میکشدش،پس بیاید،این قرار همیشگیمون باشه،که با نقل تشرفات امام(عج) ومعارف ایشون، در مجالس دوستان واقوام،ایشون رو از غربت در آریم،ومردم رو شیفته ایشون کنیم،مخصوصا با نقل تشرفات معتبر ومهربانانه ایشان(در این زمینه تشرف جالبی از یه دختر خانم سراغ دارم،)

تشکر

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم

مناجات زیبای با امام عصر

     سلام و درود بی شمار بر تو اى پاك‏ترین بندگان خدا و اى محبوب‏ترین انسانى كه در عالم وجود مى‏شناسیم.

پدر و مادر و جانم و هر چه دارم فداى خاك پایت باد.

     اى كسى كه به بركت وجودت موجودات روزى مى‏خورند و زنده ‏اند.

     اى محبوبى كه دست گدائى تو، به درِ خانه‏ ى خدا دراز و دست همه‏ ى موجودات عالم هستى به درِ خانه ‏ى تو دراز است.

     از خدا حیات، هستى، روزى و همه چیز دیگر مى‏گیرى و به ریزه خواران درگاهت تفضّل مى‏كنى.

     اى مولائى كه در مهربانیتان همین بس كه عمویتان جعفر تائب را با آن همه اذیّتى كه بر شما وارد كرد بخشیدید و فرمودید: عمویم جعفر مثل برادران یوسف است، وقتى كه گفت: بر شما چیزى نیست. ما هم عفو و گذشت را از یوسف ارث برده‏ایم و دیگر به او جعفر كذّاب نگوئید و او را جعفر تائب بنامید.

     قربان كلام دلربایت.

صدها یوسف درس همه چیز را از مكتب شما آموخته و عفو را از درگاه جلال شما یاد گرفته‏ اند.

     اى مهربانى كه دشمنانت به غلط تو را یك مقتدر خونریز معرّفى كرده و حال آنكه راضى نمى‏شوى بى‏جهت حتّى از بینى احدى خونى جارى شود.

     اگر انبیاء اولوالعزم را شما به چشم محبّت نگاه نكنند از مقام قرب الهى دور مى‏شوند و اگر آنها به شما متوسّل نبودند، ارزش وجود نداشتند.

     اى قربان آن جمالى كه آنچه خوبان همه دارند، تو تنها دارى.

     آیا كسى مى‏تواند آن قیافه‏ ى جذّاب را ببیند و دست از ترنج بشناسد و جان خود را فدا نكند؟

     آیا كسى ممكن است متوجّه احاطه‏ ى نور پاك آن وجود مقدّس بشود و به غیر او توجّه كند؟

تو مظهر خدائى.

تو آئینه‏ ى تمام نماى جلال و جمال الهى هستى.

      اى محبوبى كه عاشقى مثل امام صادق  علیه‏ السلام  دارى كه آن امام بزرگوار و عزیز پروردگار زانوهاى غم را در فراقت در بغل مى‏گیرد و اشك مى‏ریزد و وقتى كه از او سؤال مى‏كنند آیا حضرت قائم متولّد شده مى‏فرماید: نه!

     اگر من زمان او را درك مى‏كردم تمام ایّام عمرم خدمتگزارش بودم.[1]

یا صاحب الزّمان، شما آن محبوبى هستى كه وقتى سدیر صیرفى و مفضّل بن عمر و ابوبصیر و ابان بن تغلب بر امام صادق  علیه‏ السلام  وارد مى‏شوند مى‏بینند آن حضرت روى خاك نشسته مانند زن بچّه مرده با دلى سوخته اشك مى‏ریزد و حزن و اندوه از وجناتش پیدا است، رنگ مباركش تغییر كرده، اشك دو طرف صورتش را پر كرده و بر روى دامنش ریخته و مى‏گوید: اى آقاى من درد فراقت قوّت را از من برده، آسایش را از من گرفته و زمین را بر من تنگ كرده و استراحت قلبى را از من سلب نموده است.

اى آقاى من مصیبتم به ناراحتیهاى همیشگى متّصل گشته، همه چیز را یكى پس از دیگرى از دست مى‏دهم و جز اشكى كه از چشمم جارى است و ناله‏ اى كه از تمام زوایاى دل مى‏كشم و ستم هائى كه مى‏بینم چیزى حس نمى‏كنم.

سدیر مى‏گوید: از آن همه ناله و گریه كه امام صادق  علیه ‏السلام  در آن حالت داشت نزدیك بود عقل از سرمان بپرد.

     احتمال دادیم كه براى آن حضرت ناراحتى كوبنده‏اى پیش آمده و یا از اوضاع زمان آن چنان ناراحت شده كه این چنین اشك مى‏ریزد.

     گفتیم: اى فرزند بهترین خلق خدا، خدا چشم تو را نگریاند، از چه حادثه‏اى این چنین گریانى؟ چرا این گونه مانند باران اشك مى‏ریزى؟

     ناگهان امام صادق  علیه‏ السلام  آهى كشید كه وجودش به حركت آمد و ناراحتیش فزونى یافت و فرمود: اى واى بر شما، امروز صبح به كتاب جفر، همان كتابى كه علم بلایا و منایا و علم آنچه بوده و آنچه خواهد بود، در آن هست و خدا آن را مختصّ محمّد و آل محمّد  صلى‏الله‏ علیه‏ و‏آله   قرار داده، نگاه مى‏كردم.

     در قسمت تاریخ تولّد حضرت قائممان تأمّل مى‏نمودم و چندى گذشتن زمان غیبت و طول عمر او را ملاحظه مى‏كردم و بلاهائى كه بر مؤمنین در آن زمان وارد مى‏شود و تردیدى كه از طول غیبت آن حضرت در دل آنها وارد مى‏گردد كه اكثر آنها از دین بر مى‏گردند و شانه از زیر بار اسلام و ولایت ما خالى مى‏كنند مى‏دیدم. دلم سوخت و حزن بر من مستولى شد (تا پایان حدیث كه طولانى است).

یا صاحب الزّمان، شما همان عزیزى هستى كه تمام انبیاء و اولیاء انتظار ملاقاتت را داشته و همه‏ ى آنها خود را مقدّمه ‏ى ظهور شما مى‏دانسته‏ اند.

     انبیاء و ملائكه به محبّت شما اى فرزند بهترین خلق خدا، به خدا نزدیك مى‏شدند و از نور پاكت براى كمالاتشان كمك مى‏گرفتند.

     روزى امیرالمؤمنین على بن ابیطالب  علیه‏ السلام  اشاره به حضرت حسین بن على  علیه‏ السلام  كرد و فرمود: این پسرم كه آقا است و جدّش او را آقا نامیده از صلبش مردى همنام پیغمبرتان بیرون مى‏آید در وقتى كه مردم غافل‏اند و حقّ را كشته ‏اند و ظلم و جور ظاهر شده، او (یعنى حضرت قائم ارواحنا فداه) خروج مى‏كند و اهل آسمانها و ساكنین آنها به خروجش خوشحال مى‏شوند.

اى جان به قربانت، بر ما سخت است كه همه را ببینیم و شما را نبینیم.

اى جان به فدایت كه دیده نمى‏شوى ولى از میان ما بیرون نیستى.

  اى جان به قربان آن پاك سرشتى كه همه به او محتاج‏اند و او تنها به خدا محتاج است.

  آیا راهى هست كه روزى همنشینت گردیم و آن جمال با كمالت را مشاهده نمائیم؟!

آیا راهى هست كه در هر كجا كه اقامت دارى ما هم به عنوان كلب آستانت اقامت كنیم و از فیض حضورت بهره برداریم؟

آیا مى‏شود نام ما را در طومار دوستانت بنویسى و این افتخار را به ما بدهى و ما را تا ابد سرافراز نمائى؟!

     آیا مى‏شود روزى پرتوى از خورشید جمالت در كلبه‏ى محقّر ما بتابد كه؛

ز در درآ و شبستان ما منوّر كن

 هواى مجلس روحانیان معطّر كن

  آیا ممكن است لحظه‏ اى گوشه ‏ى چشمى به ما كنى كه:

آنان كه خاك را به نظر كیمیا كنند

 آیا شود كه گوشه‏ى چشمى به ما كنند

     اى دوازدهمین جانشین پیغمبر اكرم و اى یازدهمین فرزند على بن ابیطالب  علیهماالسلام.

ما محبّت تو را با شیر از مادر گرفته و در دامن پدرى كه همیشه به یاد تو بوده پرورش یافته ‏ایم.

     آیا ممكن است مانند على بن مهزیار، مانند علاّمه ‏ى حلّى یا لااقل مانند آن مرد یهودى و مانند آن شخص سنّى، ایّامى، ساعتهائى یا لااقل چند دقیقه ‏اى ما را موفّق به مجالستت كنى و از نعمت دیدارت بهرهمندمان نمائى؟

     اگر به لیاقت ما باشد، چه كسى جز آباء و اجداد بزرگوارت این لیاقت را دارند كه با تو همنشین باشد و اگر به لطف و كرم شما باشد، قادرى، مى‏توانى حتّى به سنگى این لیاقت را بدهى و او را لایق محضر مباركت نمائى.(یعنی هیچکس جز ائمه اطهار این لیاقت را ندارند که هم طراز تو باشندواگر کسی به حضورت میرسد از لطف توست)

     عبداللّه بن ابى یعفور مى‏گوید كه امام صادق  علیه ‏السلام فرمود: معجزه‏اى از معجزات انبیاء و اوصیاء وجود ندارد مگر آنكه خداى تعالى مثل آن را در اختیار حضرت مهدى قائم ما قرار داده است.

     پس لیاقت عنایت كن و لو از طریق معجزه باشد و ما را از محضر پر بركتت مستفیض فرما.

     اى محبوبى كه براى نجات بشریّت صدها سال در زندان دنیا مانده‏اى و با مردمان مستضعف دنیا هم دردى مى‏كنى، تو خود از خدا فرجت را بخواه و سر بر سجده در مسجد سهله بگذار و آیه‏ى: «امّن یجیب» را بخوان كه دعاى تو مستجاب است.

     اى ولىّ خدا كه خدا به وجودت افتخار مى‏كند و بر ملائكه مباهات مى‏نماید، ما را از مهالك زمان غیبت و گرفتاریها و امتحانات سخت آخرالزّمان حفظ كن و هیچگاه و حتّى لحظه‏ اى دست ما را رها نفرما.

     خدایا قلب مقدّس آن عزیز عزیزان را به ما مهربان كن و عفو و كرمش را شامل حال ما فرما.

     خدایا تو او را یارى كن.

     خدایا تو او را از همه‏ى بلاها حفظ كن.

خدایا نگذار آنى در قلب مقدّسش كمترین حزن و اندوهى راه پیدا كند و همیشه او را از ما راضى نگهدار.

سلام به دوست عزیزم
قرار عاشقی خیلی خوبی بود . اگر واقعا بتونیم به این درک که درست هم هست برسیم ، زندگی خدایی خواهیم داشت ....

چشم خانم معلم
این چندوقت پیش خوندم،
شخصی تعریف میکرده:
خانمی که دانشجو بود در کلاس های مذهبی ما حضور می یافت و خیلی شیفته امام زمان (ع) بود و در فراق ایشان زیاد گریه می کرد .

یک روز گفت که هیچ آرزویی جز زیارت و ملاقات با امام زمان (ع) ندارد و از این فراق شکایت می کرد .

من به ایشان گفتم : مشکل شما این است که نسبت به اجتماع و اطرافیانت بی توجه هستی ، ایشان با تعجب پرسید : چطور ؟

از ایشان پرسیدم چند نفر خانم در کلاس دانشگاه شما درس می خوانند و آن ها از لحاظ اخلاقی چگونه اند ؟

گفت :پانزده نفر در کلاس هستیم و جز من و شخصی دیگر بقیه دوستانم در حال و هوای غفلت و گناه و دوری از خدا به سر میبرند .

من گفتم : اگر شما بتوانی با اخلاق نیکو و از راه مجبت آن ها را با امام زمان (ع) آشنا کنی و معنی لذت ترک گناه و لذت دوستی با امام زمان(ع) را به آن ها بفهمانی باعث قرب و نزدیکی بیشتر تو به حضرت بقیه الله(ع) خواهد شد . چون رسالت حضرت هم هدایت مردم به سوی خداست ، بنا بر این مسیر کار تو با رسالت حضرت یکی می شود و در این زمینه سنخیتی با آن وجود مقدس خواهی کرد ایشان قبول کردند و رفتند .

حدود یک سال از این ماجرا گذشته بود یک روز دانشجویی که جدیدا وارد شهرمان شده بود و خیلی آدم با صفایی هم بود با من تماس گرفت و در حالی که گریه می کرد گفت :آیا شما درمجلستان شخصی به نام ....... دارید ؟

وقتی قضیه را پرسیدم ایشان گفت : دیشب در عالم خواب دیدم سر کلاس شما هستم و جوانان زیادی هم بودند ، در همین حین حضرت بقیه الله به مجلس تشریف آوردند و فرمودند :

من از ....... خیلی راضی هستم به دلیل سه خصوصیتی که دارد .

اول :او بیشتر برای دیگران دعا می کند تا برای خودش و مشکلات دیگران در درجه اول اهمیت برای اوست .

دوم :اینکه در هر مجلسی وارد می شود ما را از غربت بیرون می آورد و مانع آلوده شدن آن جمع به گناه و غیبت می شود .

سوم :همیشه در تنهایی اش به یاد ماست و برای ما دعا می کند .

و بعد حضرت رفتند و به ایشان ابراز لطف کردند و ......(دختر دانشجو) هم گریه شوق می کرد . بعدا که با دختر گفتگویی داشتم متوجه پیشرفت های معنوی ایشان شدم و دانستم ایشان توفیق زیارت جمال مقدس امام زمان (ع) را هم پیدا کرده است

سلام
قرارتون بسیار زیبا ست انشاالله بتونیم به این موضوع همیشه پایبند باشیم.

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیك یا ابا صالح المهدی
سلام
rasoolalah گرامی از قرار زیبایتان ممنونم.
اگر یقین داشته باشیم مولایمان مهدی(عج) ناظر بر احوال ماست در برابر وجود نازنین حضرت شرم می كنیم و بسیاری از خطاها و گناهان را انجام نمی دهیم.
اگر شاگردی سر كلاس درس بداند كه معلمش با دقت حركات و رفتارش را زیر نظر دارد،هر چقدر به آن معلم بیشتر علاقمند باشد بیشتر سعی می كند تا رضایت او را بدست آورد.تكالیفش را به نحو احسن انجام می دهد و مراقبت می كند تا هیچ وقت معلمش به خاطر تنبلی و اهمال از وظایفش از او نرنجد.
انشاالله ما هم مانند این چنین دانش آموزی باشیم با وقتی كه اماممان پرونده مان را می بیند سر افكنده و خجل نشویم؛برعكس آقا با دیدن اعمال نیك ما به داشتن همچون شیعه ای افتخار كند.
اللهم عجل لولیك الفرج

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیك عین الله الناظرة

گفتاری از ایت الله بهجت رحمة الله علیه:


چیزی که باعث شرمندگی و خجالت‌زدگی ما می‌شود این است که امام زمان(ع) همه چیز را می‌داند و همه چیز را می‌شنود.
معصومین(ع) «عین الله الناظرة و اذن الله السامعه الواعیه» [ یعنی چشم بینا و گوش شنوای خداوند] هستند.
اگر حرفی زده می‌شود حتی قبل از آنکه دیگران و کسانی که در مجلس هستند، بشنوند، آنها می‌شنوند.
چرا کاری نمی‌کنید که همیشه خودتان را پیش آن حضرت ببیند؟ [اگر] ما او را نمی‌بینیم، او که ما را می‌بیند.
پس چرا این‌قدر دوریم؟ آیا نباید توجه داشته باشیم که ما رئیسی داریم که بر احوال ما ناظر است؟

وای بر احوال ما اگر در کارهایمان او را ناظر نبینیم و یا او را در همه‌جا ناظر ندانیم! با وجود اعتقاد به داشتن رئیسی که «عین الله الناظر» است آیا می‌توانیم از نظر الهی فرار کنیم یا خود را پنهان کنیم؟
چه پاسخی خواهیم داد؟


چقدر سخت است اگر برای ما این امر ملکه نشود که در هر کاری که می‌خواهیم اقدام کنیم و انجام دهیم ابتدا «رضایت» و «عدم رضایت» او را در نظر نگیریم و رضایت و خشنودی او را جلب ننماییم!
ما باید رضا و میل امام زمان(ع) را در کارها به دست آوریم.

در امور اجتماعی نباید به دیگران نگاه کنیم و از این و آن پیروی کنیم.
زیرا این افراد معصوم نیستند، هرچند بزرگ و بزرگوار باشند.
اگر در راه امام عصر(ع) باشیم چنانچه به ما بد و ناسزا هم بگویند نباید ناراحت شویم بلکه هم‌چنان باید در آن راهِ حق و حقیقت ثابت‌قدم و استوار باشیم.


انصاف این است که در زمان نزدیک به ظهور که ظلم فراگیر می‌شود به افرادی که در دین و ایمان باقی می‌مانند، عنایات و الطاف خاصّی می‌شود تا از دین خارج نشوند.

زیرا حضرت ولیّ‌عصر(ع) تکیه‌گاه مردم است و کسانی که تکیه‌گاهشان امام باشد، کوهِ ایمانند. ما اهل علم در هر حال باید به وظیفة خود عمل کنیم.

نوکرهای امام زمان(ع) عموماً باید عمل به وظیفه کنند، توسلات را هم داشته باشند.


اللهم عجل لولیك الفرج

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیك بقیة الله الاعظم


شیخ مفید از کسانى بود که با امام زمان در ارتباط بود و حدود سى نامه براى او نوشته و او را در نامه هایش برادر خود خطاب کرده است. نامه ای از طرف امام زمان برای شیخ فرستاده شد. امام در آن نامه شیخ را اینگونه خطاب فرمودند: این نامه ای است به برادر راستگو و درستکار و دوست مخلص ما کسی که در یاری ما کوتاهی نکرده و وفا را رعایت کرده است.(1)

نوشتۀ زیر بخشی از یکی از نامه های امام (عج) به شیخ مفید (علیه الرحمه) است که گویای اطلاع و آگاهی امام (عج) از احوال و کردار شیعیان شان می باشد:

"با یاری خداوند متعال در مقابل دشمنان ما که از دین خداوند روی برگردانده‌اند بر اساس تذکرات، استقامت کن و با خواست الهی دستورات ما را به آنان که از تو می‌پذیرند و گفتار ما موجب آرامش آنها می‌باشد، ابلاغ کن. با این که بر اساس فرمان خداوند بزرگ و صلاح واقعی آنها ما و شیعیان‌مان تا زمانی که حکومت در اختیار ستمگران است در نقطه‌ای دور و پنهان از دیده‌ها بسر می‌بریم، ولی از تمام حوادث و ماجراهایی که بر شما می‌گذرد کاملاً مطلع هستیم و هیچ چیزی از اخبار شما بر ما پوشیده نیست. از خطاها و گناهانی که بندگان صالح خداوند از آنها دوری می‌کردند ولی اکثر شما مرتکب شدید باخبریم.

از عهدشکنی‎ها و پشت‌ سر گذاشتن عهد و پیمان‎ها با اطلاعیم(که همین عوامل موجب بدبختی و دوری شما از حریم ولایت شده است). گویی اینها از لغزش‎های خود خبر ندارند، با همه گناهان، ما هرگز امور شما را مهمل نگذاشته، شما را فراموش نمی‌کنیم و اگر عنایات و توجهات ما نبود، مصائب و حوادث زندگی شما را در بر می‌گرفت و دشمنان شما را از بین می‌بردند.

پس، از خداوند بترسید و تقوا پیشه کنید و به خاندان رسالت مدد رسانید."


1. احتجاج، ج2، ص603.

اللهم عجل لولیك الفرج

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیك یا صاحب الزمان


از عهدشکنی‎ها و پشت‌ سر گذاشتن عهد و پیمان‎ها با اطلاعیم(که همین عوامل موجب بدبختی و دوری شما از حریم ولایت شده است).

پس، از خداوند بترسید و تقوا پیشه کنید و به خاندان رسالت مدد رسانید."

***منظور اماممان کدام عهد شکنی هست؟***


مقصود حضرت (عج) می تواند معطوف به دو عهد و پیمانی باشد که در قرآن مورد اشاره قرار گرفته است:

1. عهد و میثاق الست: که خداوند قبل از خلقت در عهد الست و روز میثاق، از انسان بر بندگی و عبودیت خویش گرفته "و اذ اخذ ربك من بنى ادم من ظهورهم ذریتهم و اشهدهم على انفسهم الست‏بربكم" و انسان اجابت کرده "قالوا بلی"(1) اما در جریان دنیازدگی از مسیر عبودیت و بندگی خدا فاصله گرفته و به جهت غفلت و نسیان و هواپرستی در دام شیطان و طاغوت های زمان و زمین گرفتار آمده و بر خلاف عهد و پیمان و امر خدا عمل کردند در حالیکه قرار چیز دیگری بود: "ان لا تعبدو الا الله"(2)؛ "الم اعهد الیکم یا بنی آدم ان لا تعبدوا الشیطان انه لکم عدو مبین"(3)

2. امر امامت و ولایت نیز عهد خداوند است که به صالحان و برگزیدگان امت داده شده، "وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّیَّتِی قَالَ لاَ یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ" (4)و بی شک، سرپیچی و فاصله گرفتن از این عهد بزرگ الهی موجبات گمراهی انسان را فراهم آورده و از اوج عزت به نهایت ذلت کشانیده، در دام تباهی و عصیان و اطاعت و سلطۀ طواغیت فرو انداخته است.

از اینرو حضرت (ع) می فرماید: "همین عوامل موجب بدبختی و دوری شما از حریم ولایت شده است."
______________
1. اعراف، آیه 172.
2. هود، 26.
3. یس، 60.
4. بقره، 124.

اللهم عجل لولیك الفرج

سلام
قرار بسیار زیبایی بود
یکی از راه هایی که میشه امام عصر(عج) رو از غریبی در آورد اینه که مردم به این درک برسن که عمل گفته های ائمه اطهار(ع) برای اونها بهتره حتی اگه با سلیقه شون جور در نیاد
بهترین راه برای امتحانش هم توی این عصر و در مقابل شرایط جدید پیروی از بیانات ولی فقیه است اگه در این راه قلب ما با همراه بود و اذیت نشد ان شاء الله به وقت ظهور هم از دستورات حضرت استقبال می کنیم

موفق باشید