سلام
روی سخنم اول با خودمه.
اینقدر پیش خودمون میگیم كتاب آسمانی، وحی، كلام خدا، كتاب زندگی...
پس چرا؟
كلاهمون رو قاضی قرار بدیم. چه قدر قرآن رو خوندیم و میشناسیم؟ یا چه جوری خوندیمش؟ چه قدر روش فكر كردیم؟
بابا جون كم چیزی نیست ها! حساب كن...
كلام خدا....
حرفی برای گفتن میذاره؟