تبیان، دستیار زندگی

آيا عقيده از نظر شهيد مطهري مطلق است ؟ نظر ديگران در اين مورد چيست؟

شهيد مطهري (ره ) آزادي انسان را مقيّد به دو شرط مي داند: 1 آزادي هر فرد نبايد معارض با آزادي ديگران باشد؛ 2 مصالح فرد يا جامعه آزادي را محدود مي کند. او مي گويد:.(3) سپس هشداري دهد و اعلان خطر مي کند و مي فرمايد:.(1) درست است که انسان آزاد آفريده شده و حق دارد و هر عقيده اي را که مايل است برگزيند و اين حق طبيعي وفطري او است ، اما با اين شرط که آن عقيده با استعدادها و کمالات انساني سازگار باشد. به ديگر سخن :.(2) استاد مطهري در يکي از آثارش در مورد مي فرمايد:.(3) **** (پـاورقي 1.اخلاق جنسي در اسلام و جهان غرب ، ص 45 (پـاورقي 2.همان ، ص 39 (پـاورقي 3.آشنايي با قرآن ، ج 3 ص224  منبع

ديگران: امام خميني (ره ) در اين مورد مي فرمايد:.(1) ما آزادي که اسلام در آن نباشد نمي خواهيم . ما استقلالي که اسلام در آن نباشد نمي خواهيم . ما اسلام مي خواهيم ... آزادي و استقلال بي اسلام به چه دردمان مي خورد؟وقتي اسلام نباشد. وقتي پيغمبر اسلام مطرح نباشد، وقتي قرآن مطرح نباشد، هزار تا آزادي باشد. ممالک ديگر هم آزادي دارند. ما آن را نمي خواهيم >. و لذا در مورد آزادي نشريات و مطبوعات مي فرمايد:.(2)(3) >>> (پـاورقي 1.صحيفهء نور، ج 7 ص 92 (پـاورقي 2.صحيفه نور، ج 6 ص 258 (پـاورقي 3.همان ، ج 5 ص 130

علامه طباطبايى (رضوان اللَّه تعالى عليه) در جلد هفتم ترجمه «الميزان» صفحه 174 مى‏فرمايند:«انسان به حسب فطرت خويش از چيزى پيروى مى‏كند كه آن را داراى يك نحو و واقعيت خارجى بداند، بنابراين به مقتضاى فطرت خويش پيرو «حقّ» است. حتّى آنانكه منكر وجود علم جازم هستند (سوفسطائيان)، اگر سخنى برآنها عرضه شود كه ترديد و شكّى در آن نداشته باشند در مقابلش خاضع شده و آنرا مى‏پذيرند». (پايان نقل قول علاّمه «ره»).با اين ترتيب و بازهم به حكم محتواى دعوت انبياء عليهم السّلام: «قولوا لا اله الاّ اللَّه تفلحوا»، كه ما را به يك «حقيقت واحد» دعوت مى‏كند و تعدّد مصاديق «حقّ» را در خارج از ما نفى مى‏كند، چگونه مى‏توان «آزادى عقيده» را تصويب كرد و اصولاً آنجا كه «حقّ» بيش از «يكى» نيست، «آزادى عقيده» چه مفهومى مى‏تواند داشته باشد؟ 2- آزادى بدين معنا اصولاً در اسلام وجود ندارد.علاّمه طباطبايى رَحِمَهُ‏اللَّه در اين مورد در جلد هفتم ترجمه «الميزان» صفحه 197، مى‏فرمايند:«اساس نواميس اسلامى بر توحيد و يگانه‏پرستى است و با اين ترتيب چگونه ممكن است كه اسلام «آزادى عقيده» را تثبيت نمايد؟ آيا تصويب «آزادى عقيده» از يكطرف و پى و بنيان كار را بر «توحيد» قرار دادن از طرف ديگر، جز يك تناقض روشن و صريح چيز ديگرى مى‏تواند باشد؟» (پايان نظر علاّمه)با اين ترتيب در نظر حضرت علاّمه (ره) دعوت به توحيد فى نفسه با «آزادى عقيده» منافات دارد و اين عين حقيقت است. اگر اسلام «آزادى عقيده» را تصويب مى‏كرد، ديگر دعوت به «توحيد كلمه» و «صراط واحد» چه مفهومى داشت؟ مقاله «آزادي عقيده» شهيد سيد مرتضي آويني