تبیان، دستیار زندگی

هرچي درس حفظيه بايد بيشتر اونو خوند و حفظ کرد و حفظ کردن يه کار تکرايه و حوصله منو سر مي بره. در عوض رياضي و فيزيک و شيمي و اينا اگه به طور اصولي ياد بگيرين حتي نياز به خوندن اونا تا شب امتحان هم ندارين. اگه شما به فرمولاي رياضي به ديد حفظ کردن نگاه مي کنين مطمعن باشيد که دارين رياضي رو غلط ياد مي گيريد. کسي که اصولي رياضي کار بکنه تو تمام طول سال تحصيلي حتي به 1 ثانيه رياضي خوندن نياز نداره. وقتي شما راز عظمت و قدرت رياضيات و فيزيک و شيمي و اينا رو بفهمين و ديدتون به جهان علوم تغيير کنه اونوقته که مي فهمين درساي حفظي چه قدر مسخره هستن. همچنين مي فهمين که چقدر کوچک هستين و چقدر علم شما در برابر درياي علوم کمه و به عظمت جهان هستي پي مي برين. اين رازو من با تجربه به دست اوردم البته شرايط محيط هم بي تاثير نيستن. از بچگي وقتي 3 سالم بود ياد گرفتم تا 100 بشمرم و جمع و تفريق کنم وقتي ديدم بقيه هم سنام بلد نيستن خوشحال شدم و از همونجا به علوم علاقه مند شدم. وقتي معلم رياضي درس ميده من مثل توتي گفته هاشو حفظ نمي کنم. به مطالب فکر مي کنم و حتي اگر به نظرم غير معقول برسه سعي مي کنم عکشسو اثبات کنم و اگه به کمبود اطلاعات رسيدم از معلم سوال مي کنم و اگه تونستم عکسشو اثبات کنم مي فهمم که يک جاي مطلبو درست نفهميدم پس از معلم سوال مي کنم و اين کارا باعث مي شه مطلب رو درک کنم نه اين که فقط حفظ کنم.  جديدا اگه معلم يه فرمول جديد براي يک مسئله بگه که تاحالا به نظر من نرسيده بود سعي مي کنم يه فرمول و راه حل ديگه براي مسئله خودم کشف کنم در غير اين صورت احساس حقارت مي کنم که چرا يک نفر چند صد سال پيش اين فرمولو کشف کرد ولي من به ذهنم نرسيد...سعي مي کنم قبل از اين که معلم راه حل رو لو بده خودم مسائل رو حل کنم و به خودم پايبند باشم. بايد اعتماد به نفس داشته باشين هيچ وقت نگين که فلان مطلب از مطالب کتاب خارجه يا براتون هنوز زوده يا اين که اين مطالب قرار نيست تو امتحان بياد. من مطالب درسي رياضي و شيمي فيزيک دبيرستانو تو راهنمايي خوندم هرچند که 90% مطالبو نفهميدم ولي کم کم با کسب اطلاعات بيشتر زود تر از اين که به ما درس بدن  اونا رو خودم ياد گرفتم و الانم رو مطالب خيلي جولوتر از مدرسه کار مي کنم و قلق کار دستم اومده. البته اينم بگم که هيچ وقت رياضي و فيزيک و شيمي رو 20 نمي گيرم وقتي شما وارد درياي علوم بشين ديگه نمره براتون معني نداره. خودتون بهتر از معلم و نتيجه ي امتحاات مي دونين که چقدر توانايي دارين.اون وقت ديگه يه ورق کاغذ با 20 تا دونه سوال ساده و پيش و پا افتاده نمي تونه شما رو بسنجه. من خودم رياضيمو 18-19 بعضي وقتا 16 ميگيرم و دليلشم اينه که سر امتحان وقت کافي براي مرور کردن سالا ندارم که اشتباهامو اصلاح کنم و علت کمبود وقت هم اينه که هر سوالو تو امتحان براي اولين بار مي بينم و دنبال راه حل مي گردم.رياضي درس شيريني نيست بلکه جهاني عظيم از راز و رمز ها و افسانه ها و حماسه ها و دلاوري هاي اعداد است. فرمول هايي که کشف مي شن و ساخته ي دست بشر نيستن. از همين 1+1 تا توپولوژي و رياضات جديد و اعداد مختلط...تعجب بر انگيز نيست؟ چطور مفاهم رياضي از 1+1 تبديل به اعداد مختلط مي شن که با رياضيات ساده قابل تعريف نيستن؟  اگه بيشتر توجه کنين تفاوتي بين شيمي و فيزيک نيست. هردو بعد مادي جهان را بررسي مي کنن و از رياضات کمک مي گيرن. علوم در مدارس ايران اشتباه تدريس مي شن اصلا ديد درستي ارايه نمي شه و غلط هم از دانش آموزا امتحان گرفته مي شه و طرز سنجش غلطه. در اين باره قبلا تاپيک نوشتم. منو ببخشين اگه پرحرفي کردم و تاپيکو پر کردم... فقط گفتم که تجربمو به شماها هم بگم و شايد کمي ديدتون به علوم عوض بشه. هرگز علم را براي ثروت و قدرت و شهرت نخواهيد و در علم از ديگران تقليد نکنيد و به خودتان پايبند باشيد (سخن از ملاصدرا فيلسوف)

البته اضافه مي کنم دليل ديگر نوشتن اين مطلب اين بود که خيلي وقتا دوستام بهم مي گفتن: همين رياضي چيه اصلا به چه دردمون مي خوره براي چي بايد اين فرمولاي فيزيکي رو ياد بگيريم؟ خيلي وقتا هم ازم مي پرسيدن که : چطور مي گي رياضي درس ساده ايه؟ چيکار مي کني چقدر درس مي خوني؟ يا خيلي ها مي گفتن درس رياضي حفظيه. منم احساس کردم بعضي از دانش آموزا رياضي فيزيک و شيمي رو درک نمي کنن گفتم بگم که اينا چين.