تبیان، دستیار زندگی

سلام ابتدا حکایت زیر را با دقت بخوانیم:  

 در روستایی دو برادر زندگی می کردند که کار یکی از آنها دباغی و چرم سازی بود... روزی برای کاری به شهر عزیمت می کنند ... برادر بزرگتر خطاب به برادر کوچیکتر(که کارش در دباغ خونه بود ) کرده و می گوید : به خاطر داشته باش وقتی به شهر رسیدیم ، برای رسیدگی به کار خود از بازار عطر فروش ها عبور نکنی. اما این برادر کوچیکتر توجهی به این نصیحت برادر نکرده و روزی از بازار عطر فروش ها عبور کرده و بعد از چند قدم و عبور از سر در چند مغازه عطاری مدهوش شده و بر روی زمین می افتد ... مردم بازار وقتی دیدند مردی مدهوش بر روی زمین افتاده و به سختی نفس می کشد ، شتابان از چند مغازه مقداری عطر خوش بو آورده و جلوی دهان و بینی او قرار می دهند تا نفسش بالا بیاید... اما حال او بهبود نیافته و بدتر می شود آنچنانکه تا سر حد مرگ هم پیش می رود... مردم با دیدن تنگی نفس مرد هراسان تر شده و هر کسی کاری می کند .... یکی از مغازه اش عطر تند می اورد....یکی عطر گرم ،یکی عطر ملایم و.... همه نوع عطر را  امتحان می کنند... عطر گل مریم ، گل نرگس ، گل یاس و خیلی گلهای دیگر اما حال این مرد بدتر و بدتر می شود. از قضا آنروز برادر این شخص درحال عبور از نزدیکی بازار عطارها بود... که از دور، شلوغی و اذحام جمعیت گوشه ی بازار نظرش را جلب کرده و از روی کنجکاوی به داخل بازار می آید... مردم را کنار زده و برادرش را که از بدی حال در حال جان دادن بود مشاهده میکند... سریع خطاب به اطرافیانش می گوید که عجله کنید مقداری لجن و نجاست بدبو بیاورید ... مردم از درخواست وی تعجب کرده و مقداری لجن متعفن و بد بو می اورند و جلوی دهان و بینی برادر مدهوش می گذارند... با این کار مرد به هوش امده و جان تازه می گیرد...

 

مردم علت این را از برادر بزرگتر جویا می شوند که چرا اینطور شد!؟ چرا ما وقتی جلوی دهان و بینی برادرت عطر و مشک قرار می دادیم حالش بدتر می شد اما وقتی تو مقداری لجن بدبو قرار دادی حالش خوب شد؟! برادر بزرگتر خطاب به جمع کرده و چند جمله کوتاه جواب می دهد: کار این برادرم در روستا دباغی و چرم سازی است.... چون خیلی بوی بد استشمام کرده ،نفسش به بوی عطر و مشک و انبر حساسیت پیدا کرده است و بخاطر این بوده که وقتی شما بوی خوش جلوی دهانش قرار میدادید حالش بدتر می شد.

 

خوب حکایت ما تمام شد اما مهمتر از ان تامل بر نکات این داستان است که در ادامه با هم بررسی میکنیم یا علی

سلام اين دنيا و زندگي ما حکم همين حکايت را دارد.... اگر همش با بدي ها باشيم و خود را با رذايل اخلاقي خو دهيم مطمئنا روز جزا سنخيتي با بهشت برين نخواهيم داشت .... کسي که يک عمر  دروغ گفته... يک عمر  فحش و سخن چيني کرده...يک عمر  با غيبت و حسد و بد بيني و بخل و تکبر و ريا زندگي کرده و مشامش به بدي اين گناهان عادت کرده مطمئنا نمي تواند در بهشت که مملوء از عطر گل و گلاب و خوبي هاست زندگي ابدي داشته باشد و جايگاهش همان در جهنم و  قعر بدي ها و آدمهاي بد است...چرا که روحش با بدي ها انس گرفته است و اين روح کثيف قابليت لذت بردن از خوبي ها را ندارد. خوش به حال آنهايي که آنچنان خودشان را به حسنات و صفات اخلاقي خوب عادت داده اند که وقتي در مقابل انجام عمل بدي هم قرار مي گيرند خود به خود نسبت به آن گناه حساسيت نشان مي دهند.... خوش به حال آنهايي که در اين دنيا همش خوبي تنفس کرده و مي کنند.... خوش به حال خوب هايي که مي فهمند گناه چه بوي بدي دارد... خوش به حال کساني که قلب سليم دارند. بياييم ما هم مشام خود را به خوبي ها عادت دهيم... که اگر اينطور نشود مطمئنا در اين دنياي پر از گناه کم کم بوي تعفن بدي ها مشام ما را هم پر خواهد کرد و مثل خيلي ها در برابر انجام کارهاي خوب بي تفاوت خواهيم شد و حتي گناه تا اين حد در آدمي اثر منفي مي گذارد که ممکن است روزي بگوييم کار خوب کار بدي است همانکه از بعضي ها گاها مي شنويم و در عمل مي بينيم مثلا زيارت عاشورا چيه! دعاي ندبه چيه! قرآن خوندن چيه! مسجد رفتن چيه! بسيج چيه! شهادت چيه! نگاه نکردن به نامحرم چيه! اصلاً هر چي که آدم دلش خواست آن مهمه! در حاليکه اگر اينطور شده باشيم بايد مطمئن باشيم که همش بخاطر گناه کردن هست و بايد يه فکري به حال خودمون کنيم پس بياييم خوبي ها را در خودمان پرورش دهيم اگر از کسي ناراحتي به دل داريم آنرا بزداييم اصلاً حديث داريم که قهر و ناراحتي مسلمان از مسلمان نبايد تا سه روز هم به طول بيانجامد حال بعضي ها ، ماه ها و يا سالها حتي از برادر و خواهر تني خود هم ناراحتي به دل نگه مي دارند ما کجا و اسلام ناب محمدي کجا! همديگر را دوست بداريم دوست داشتن را دوست بداريم به هم محبت داشته باشيم بدي هاي هم را نبينيم و يا اگر ديديم چشم بپوشيم تا خدا هم از بدي هاي ما چشم بپوشد خداوند ستار العيوب است خداوند رحيم و رحمان است خداوند سريع الرضا است اگر ما خدا را دوست داريم ... اگر دوست داريم خداوند ما را هم دوست بدارد... بايد تا آنجا که مي توانيم اين صفات الهي را در وجودمان پرورش دهيم و به عرصه ي ظهور برسانيم. در کل تا خوبي هست فقط خوبي تنفس کنيم و روحمان را با خوبي ها جان تازه اي ببخشيم. منبع : مقالات توليدي انجمن (ارسالي از طرف MICRO) http://www.tebyan.net/index.aspx?PID=17257&THREADID=180214&PageSize=10&FORUMID=455&PageIndex=2 يا علي

سلام چه جالب... پس واسه همينه ميگن كه اگه واسه يه گناه كار كه مثلا نمازاشو نميخونده نماز قضاشو بخونيد بيشتر عذاب ميكشه...أأأأأأأأأأأأأأأأأأأأأأأأأه چه جالب... ممنونم

سلام سلام اينكه براي يكي نماز قضاشو بخوني بيشتر عذاب بكشه رو نشنيده بودم اما درسته ميشه همين استدلال رو براي ايني كه ميگيد اورد البته اين داستان براي اين دنيا هم صادقه هاااا...يعني يه آدم گناه كار اصلن مزاجش به خوبي و ثواب خوش نمياد خيلي خيلي خيلي ممنونم از توجهتون يا علي  

سلام دهکده شرمنده ها ولي اين حرف اصن نميره تو کلم :دي اول اينکه : قبول داري کسي که نمازش قضا ميشه گناه کاره؟ پس گناه گناهه بين اون و کسي که اصلا نميخونده چقد فرقه؟ دوم اينکه : چرا ما حکم داريم که بايد پس از مرگ طرف , قضاي نمازهارو بجا بياوريم؟ سوم اينکه : کجاي حکم گفته که براي چه کساني تجويز ميشه؟ چهارم اينکه : مگه اين حکم براي بهتر شدن وضع نيست؟ اگر وضع طرف بهتر نميشه چه کاريه خب؟ خب اينطوري که ازين به بعد بعضيا ميگن برامون نماز قضا ندين! پنجم اينکه: کي رفته اونور و چنين خبري رو اورده؟ مقسي*

با نام خدا و سلام شايد منظور اينه که از نظر وجدان عذاب ميکشه که کاش خودم ميخوندم نمازمو تا حالا کسي برام اينکارو نکنه. ولي در کل مطلب جالبي بود ممنون

به نام خدا سلام داستان جالبي بود الهي ماهم انقدر پاک بشيم که وقتي به سراغ گناه ميريم بوي بدش مانع رسيدن ما به گناه بشه

البته اين نکته خيلي مهمه که گناهکاران مانند مرد داستان نيستن که به راحتي به بوي لجن عادت کنن يعني جهنم و عذابي که ميکشن به هيچ وجه براشون عادت نميشه و هميشه در عذاب و سختي هستن.

خدايا ببخش از گناهي که مارا احاطه کرده وازان بي خبريم.... وقتي باخبر ميشيم که کار از کار گذشته... دو کلمه "غفلت " و "عدم آگاهي"

سلام ممنون خيلي خيلي قشنگ بود

در مورد سوال که چرا گناه انسان را جهنمي ميکند؟ بنظر من خاصيت گناه آلودگي و آتش جهنم است همانطور که خاصيت آتش سوزاندن است پس دليل خاصي نمي خواد گناه و آتش جهنم علت و معلول يکديگرند