شاید هیچ کس در باورش نمی گنجید که فریبرز عرب نیا پس از سال ها با حضور در یک برنامه زنده، حرف‌هایی
را بزند که حرف دل بسیاری از دلسوزان فرهنگ و هنر این کشور است؛ اما مجال
گفتنش نیست و یا اینکه می‌دانند گفتنش دردی را هم دوا نمی‌کند.
به
گزارش «تابناک»، برنامه این جمعه شب گذشته «هفت» هرچند با حضور فریبرز
عرب‌نیا و سخنان صریح و بی پرده او جان تازه‌ای در برنامه‌های سیما دمید؛
اما نباید فراموش کرد که عرب‌نیا آمادگی بیان جزییات بیشتری را هم داشت اگر
کسی یارای پاسخگویی داشته باشد.
سخن اصلی عرب‌نیا در این برنامه، وجود یک بیماری بلند مدت در بدنه فرهنگی
کشور است که سال هاست، چون ویروسی مسری همه سیستم را آلوده کرده و کسی به
فکر درمان آن نیست و مدیران تنها فکر میز و دوران مدیریت زودگذر خود هستند.
وی
در این برنامه، با انتقاد شدید از علی‌معلم، محمدرضا شریفی‌نیا، محمدرضا
گلزار و همچنین برخی بازیگران طنز تلویزیونی، به خوبی نشان داد که به دوران
بلوغ بازیگری خود و همچنین رشد فکری و فرهنگی کامل رسیده است و خود را به
بنگاه‌های زودبازده سینمایی برای تأمین آینده و حاشیه امن خود، در قبال
بیان واقعیت نمی‌فروشد.
او با صراحت تمام گفت: مدیریت فرهنگی در
کشور ما فاسد است؛ نه به معنای فحشا بلکه به معنای راکد بودن و گندیده شدن و
دوری از علم روز و بهره از پتانسیل های موجود.
بنا بر این گزارش،
عرب‌نیا در این برنامه با تشریح چهارچوبی كه برای یك بازیگر كامل مدنظرش
است، بیان كرد: علاوه بر فیزیك بدنی، اندام و چهره مناسب كه هر بازیگر باید
از آن برخوردار باشد، هوش، قدرت روحی و جسمی، خلوص، صداقت و وفای به عهد،
پایمردی، قدرت ریسك، سلامت جسم، آزادی خواهی و عشق به رهایی، نو جویی و میل
به آموختن و اصالت، خلاقیت، بلند پروازی و به كم قانع نشدن در عین
واقع‌بینی، از خود گذشتگی و ایثار، اخلاق و شرف و منش انسانی، عدالت طلبی و
اعتدال، حقیقت طلبی، شناخت خود و خدا و در نظر داشتن مداوم مرگ برای یك
بازیگر لازم است.
وی ادامه داد: دومین مسأله‌ای كه یك بازیگر باید به آن توجه داشته باشد،
حقوق بازیگر است كه باید از سوی جامعه، مسئولین و خود او رعایت شود. یكی
دیگر از مسائل تكالیف بازیگر است كه نسبت به خود، مردم و مقام بازیگر تعریف
می‌شود. همچنین ارتباط بازیگر با حیطه‌های گوناگون و همچنین هدف یك بازیگر
از كار خود مسائلی است كه باید به آن توجه شود؛ برای نمونه در بحث حقوق و
تكالیف متأسفانه، از سوی مسئولین تنها به بحث درخواست تكالیف توجه می‌شود و
در نقطه مقابل آن بحث‌های در نظر گرفتن حقوق بازیگر توجه چندانی نمی‌شود.
بازیگر
سریال «مختارنامه» در تشریح اعتدال و حقیقت طلبی خاطرنشان كرد: درباره
عدالت طلبی و اعتدال كه یكی از ویژگی‌های یك بازیگر كامل است، بعضی از
مسائلی كه مطرح می‌شود، با معیارهای جهانی در تضاد است. در نظر من، اعتدال
یعنی بازیگر بتواند در همه زمینه‌ها از افراط و تفریط بپرهیزد. حقیقت طلبی
نیز به نظر من آن است كه بازیگر وقتی می‌تواند جایگاه خودش را درك كند كه
در همه زمینه‌ها به دنبال فهم وجود خودش در دنیا باشد.
وی درباره
ستاره‌سازی در سینما گفت: در سال‌های اخیر در همه سطوح از قهرمان پروری و
قهرمان سازی دوری كرده‌ایم. وقتی سیستم كوتوله سازی و كوتوله پروری را
جایگزین قهرمان سازی و قهرمان پروری می‌كنیم، نتیجه آن به راه افتادن سیل
فیلم‌هایی است كه اكنون روی پرده دیده می‌شود.
عرب نیا افزود: یكی
دیگر از ایرادات مسئولان، مشكل نداشتن قدرت اهم و فی‌الاهم است. به گمان
من دستگاه مدیریت فرهنگی از جمله مدیریت سینمایی باید به كلی تغییر كند.
رهبر معظم انقلاب در سخنان اخیرشان، عالی‌ترین دغدغه نظام اسلامی را عدالت
معرفی كردند و فرمودند، هرچند كارهای مناسبی در این سی سال انجام شده،
مطلقا این كارها راضی كننده نیست و دیگر آزمون و خطا كافی است. چرا ایشان
از واژه «مطلقا راضی كننده نیست» استفاده می‌كنند؟
وی با بیان اینكه
عدالت مفهومی نسبی نیست، تصریح كرد: به نظر من، این جملات ایشان از نسبی
نبودن عدالت سرچشمه می‌گیرد. این جملات بسیار مهم است و در مقطعی بسیار
حساس، گفته شده و به مدیران به ویژه مدیران فرهنگی هشدارهایی می‌دهد كه
ایشان از چنین وضعیتی راضی نیستند.
عرب‌نیا اصلی‌ترین آفت در سینمای
ایران را نوع نگاه به بحث خودی و غیر خودی دانست و خاطرنشان كرد: در هر
دوره دوستان برای خود تصمیماتی گرفته‌اند و توجیهاتی را مطرح كرده‌اند. در
دوره‌های مدیریتی بیش از آنكه توجه به نخبگان مطرح باشد نزدیكان، آشنایان و
كسانی كه با قواعد آشنا بودند و با این تعاریف آشنا بودند، وارد میدان
شدند و عملا دیدیم كه عمدتا این افراد كار خود را بلد نبودند.
وی با
اشاره به اینكه نمی توان الگوهای بازیگری در غرب را در سینمای ایران به
كار گرفت، عنوان كرد: متأسفانه، ما متوجه نیستیم كه سیستم غرب با سیستم
سینمایی ما زمین تا آسمان فرق می‌كند. نمی توان الگوهای غرب را برای سینمای
ایران به كار بگیریم. ما در همین برنامه «هفت»، كسی را در پوشش
تهیه‌كنندگی، مقام روزنامه‌داری و مجله داری و خیلی از عرصه های دیگر
داشتیم كه با جسارت می گوید كه ما بازیگر جهانی نداریم. در این بین هم از
«تام كروز» نام برده می‌شود. این درست است، اما مگر بازیگر جهانی از جمله
همین تام كروز، چمدانش را دست می‌گیرد و تنهایی جهانی می شود؟ یا به واسطه
حضور در یك فیلم جهانی با معیارهای جهانی امكان بروز پیدا می كند؟! یا به
واسطه یك تهیه‌كننده با سواد جهانی امكان بروز پیدا می‌كند؟! بله ما سینما،
تهیه‌كننده، فیلم جهانی نداریم.
وی در عین حال گفت: عمود خیمه
فرهنگ در این کشور به تک و توک مردانی وابسته است که تنها جور همه را
می‌کشند، نزدیک 10 درصد از كارگردانان و 5 درصد از تهیه‌كنندگان هستند كه
تمام سختی حفظ استانداردهای سینما، سینمای شریف و تمام ظلم و جور مقابله با
مسئولینی كه متوجه خطیر بودن شرایط نیستند را به دوش می‌كشند.
عرب نیا با انتقاد از یكی از مهمانان شب‌های گذشته برنامه هفت كه پیرامون
مسائل بازیگری و ورود بازیگران به سینمای ایران سخن می‌گفت، بیان كرد:
وقتی چنین شرایطی پیش می‌آید می‌بینیم كه فردی به این برنامه آمده و
می‌گوید كه همه بازیگرانی كه من به سینما وارد كردم بر پایه قواعد و ضوابط
بوده‌اند. این سخنان روبه روی دوربین‌های تلویزیونی و در برابر مردمی انجام
می‌شود كه می‌دانند او دروغ می‌گوید. بسیاری می‌دانند كه ایشان شمار
بسیاری از بازیگران را با دریافت پول از خیابان به سینما آورده است.
وی
همچنین گفت: چرا ما كارگردانی داریم كه به دلیل اختلاس بیش از یك دهه در
زندان بوده و وقتی از زندان بیرون می‌آید، به او مجوز كارگردانی می‌دهیم؟!
اما كارگردانان جوانی داریم كه فیلمنامه‌هایشان رد می‌شود. كارگردانانی
هستند كه آثار درخشانی ساخته‌اند اما متأسفانه كارهایشان مجوز نمی‌گیرد.
ادامه
سخنان عرب‌نیا که نفس بسیاری از مخاطبان و مسئولان را در سینه حبس کرده
بود، به هفته بعد موکول شد؛ برنامه‌ای که مشتاقان بسیاری منتظرند تا ببینند
بازخورد سخنان او در این جمعه شب چه بوده و آیا عرب‌نیا همین طور بی واهمه
و صریح، باقی حرف‌هایش را می‌زند و تلویزیون نیز به او این اجازه را
می‌دهد؟ باید منتظر ماند
به نقل از تابناک ؛ کد خبر: ۱۶۶۰۸۵
