باب معانى اسماء و اشتقاق آنها
بَابُ مَعَانِی الْأَسْمَاءِ وَ اشْتِقَاقِهَا
1- عِدّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ یَحْیَى عَنْ جَدّهِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ ع عَنْ تَفْسِیرِ بِسْمِ اللّهِ الرّحْمنِ الرّحِیمِ قَالَ الْبَاءُ بَهَاءُ اللّهِ وَ السّینُ سَنَاءُ اللّهِ وَ الْمِیمُ مَجْدُ اللّهِ وَ رَوَى بَعْضُهُمْ الْمِیمُ مُلْكُ اللّهِ وَ اللّهُ إِلَهُ كُلّ شَیْءٍ الرّحْمَنُ بِجَمِیعِ خَلْقِهِ وَ الرّحِیمُ بِالْمُؤْمِنِینَ خَاصّةً
ترجمه :
1- ابن سنان گوید: از امام صادق علیه السلام تفسیر (((بسم الله الرحمن الرحیم))) را پرسیدم، فرمود: باء بهاء (روشنى) خدا و سین سناء (رفعت) خداست و میم مجد (بزرگوارى) خداست و بعضى روایت كردهاند كه میم ملك (سلطنت) خداست و الله معبود هر چیزیست، رحمن مهربان است بتمام خلقش، رحیم مهربانست بخصوص مؤمنین.
اصول كافى جلد 1 صفحه: 154 روایة 1