حضرت زهرا سخنان خودرا اینچنین آغازمی کنند: “فَقالَت عَلیهِ السَّلام:اَلحَمدُلله عَلی مَااَنعَم“
سپاس خدای رابرآنچه بشریت را نعمت داده است.
سنت بانوی بزرگوارو پدر وفرزندانش این بوده است که هیچگاه بدون حمدوثنای الهی لب به سخن وگفتاربازنکردند. اینهاوجودشان قرین وعجین باحمدخداست.
- تحمید الهی: “وَلَهُ الشُّکرعَلی مَااَلهَم”حمدبرای خداست برهرچه نعمت داده است وشکروسپاس وستایشگری ازآن خداوندی که خیلی چیزهارا دروجودانسانها الهام کرده است .
اشاره به آن موهبتها که خداونددروجودانسانها بدون معلم به ودیعه نهاده است . یعنی شماخیلی ازچیزهارابه شکل الهامی ازخداونددارید،خداونددرفطرتتان گذارده: “فَاَلهَمَهَافُجُورَهَاوَتَقوَاها”(شمس-8)شکرخدای رابرآنچه دروجودانسان به ودیعه نهاده است.
”والثَّناءُ بِمَا قَدَّم ،مِن عُمُومِ نِعَمٍ اِبتَدَاها” وستایش بازهم ازآن اوست به سبب عموم نعمتهایی که اِبتداء به آنهاکرده است؛ آنها را از پیش فرستاده است.
حضرت دراینجا به نکته ظریفی اشاره می کنندکه نعمتهای خداوندسبحان به بشرابتدایی است؛ یعنی تمام این نعمتهایی که درآفرینش ودروجودمی بینید مصداق آن سخن است که: مانبودیم وتقاضامان نبود لطف توناگفته ما می شنود مگربشرچه قدربرروی زمین زندگی می کند؟امامهیا شدن زمین برای بشریت,جوزمین اتمسفر,اکسیژن,آب اینها از کی در حال آماده شدن بوده اند؟خداوندسبحان این سفره راازقبل فراهم نموده است.
نعمتهای الهی ابتدایی است. اما نعمتهایی که مانسبت به هم داریم ابتدایی نیست. یعنی ما می گوییم که هوای فلانی را داشته باشیم که یک روزی به دردمان می خورد.به قول معروف ”کاسه جایی رودکه بازآیدقدح”.اما نعمتهای خداوندابتدایی است .او آغاز می کند،بدون هیچ سابقه ای با شما وبدون اینکه شما کاری کرده باشید. نعمتهای الهی جنبه تفضلِ ابتدائی دارد.
”وسُبُوغَ آلاءٍ اَسدَاهَا”وفراوانی نعمتهایی که خداونداینها را محکم واستوار بربشریت اعطا کرده است. ”وَتَمامِ نِعَمٍ وَالاهَا”
وحمدوثنامی گوییم خدارابرتمام عطیه هاومواهب مادی و معنوی که به شکلی گرانقدروگران سنگ بربشریت ارزانی کرده است.
