لکنت زبان یک مشکل گیج کننده وخسته کننده برای فرد گوینده وشنونده است.این عارضه معمولا یک رخداد تکاملی موقت درمیان کودکان 5 ـ 2ساله است که بتدریج با روان شدن کودک در استفاده اززبان مادری ازبین میرود.با اینحال کودکانی که تا بعد از 5 سالگی همچنان دچار لکنت هستند دربیش از 80% موارد ممکن است لکنت تااواخر دوره بلوغ بهبودیابد. این عارضه در میان پسران 3 تا 4 برابر دختران است.

لکنت زبان زمانی پدید می آید که در جریان طبیعی گفتار ، وقفه ای ناگهانی و غیرطبیعی به واسطه تکرار صداها ، هجاها ، کلمات و گیر یا قفل شدن دهان ایجاد می شود که بعضاً با حرکاتی همچون چشمک زدن.حرکت دادن بازوها وتنفس نامنظم وگاهی وقفه های تنفسی همراه است.وجود این حرکات معمولا همراه با موارد شدید اختلال بوجود می ایدواغلب باسخ مناسبی به درمان ـ برخلاف انواع خفیف ـ ندارد.

در آغاز بروز لکنت ، کودک ممکن است نسبت به مشکل خود هشیار نباشد اما به تدریح هشیاری نسبت به اختلال پیدا کرده و مکانیزمهایی برای اجتناب از روانی کلامی خود و پاسخهای هیجانی به وجود می آیند.

درمان لکنت زبان
1ـسعی کنید اولین لکنتها رانادیده بگیرید: از تنبیه و مسخره کردن کودک خودداری شود و هنگام صحبت کردن او را به عجله نیندازید و اجازه مکالمه تا زمان پایان جمله یا جملات مورد نظر به کودک داده شود.
2 ـ ارامش در حین صحبت کردن رابه کودک بیاموزید:با کودک شمرده و آرام صحبت شود و از کودک درخواست شود که آهسته و با آرامش صحبت کند.
3ـتنظیم تنفس رابه کودک بیاموزید.
4 ـ حساسیت کودک رانسبت به موقعیتهایی که میتواند تشدید کننده لکنت باشد ازبین ببرید.
5 ـ از مکالمات تلفنی برای کاهش اضطراب مکالمه حضوری و تقویت گفتاری استفاده شود.

6ـ کودک برای درست صحبت کردن تحت فشار قرار داده نشود
7ـ زمانی که کودک از ناهنجاری گفتاری خویش صحبت می کند صحبت های وی قطع نشود.
8ـ با محبت و علاقه با کودک رفتار شود. کودک را در آغوش گرفته ، نوازش کنید.
9ـ در مواقعی که کودک دچار حالات عصبانیت و هیجان است کمتر با او صحبت شود و در آرام کردن وی تلاش شود.
10ـاگر لکنت زبان کودک شما شدید بوده یا درحال تشدیداست ویا احساس می کنید بااقدامات شما بهبودی چندانی دران حاصل نشده است به افراد متخصص مانندروانبزشکان اطفال وبدنبال ان به گفتار درمان و مشاوران و روان درمان گران مراجعه نمایید.