مرحوم میرزا (قدس سره) مى فرمود: «آن قدر حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام)را مورد ظلم قرار دادند كه امیر المؤمنین حضرت على (علیه السلام)در هنگام دفن فرمود: . . .قد استرجعت الودیعة، واُخذت الرهینة، واخلست الزهراء، فما أقبح الخضراء والغبراء یا رسول اللّه (صلى الله علیه وآله)، أمّا حزنی فسرمد، وأما لیلی فمسهَّد، وهمٌّ لا یبرح من قلبی أو یختار اللّه لی دارك الّتی أنت فیها مقیم، كمدٌ مقیّح، وهمُّ مهیّج، سرعان ما فرّق بیننا، وإلى اللّه أشكو، وستنبّئك ابنتك بتظافر اُمَّتك على هضمها، فأحفها السؤال، واستخبرها الحال، فكم من غلیل معتلج بصدرها لم تجد إلى بثّه سبیلاً، وستقول، ویحكم اللّه وهو خیر الحاكمین; سلام مودّع، لا قال ولا سئم، فإن أنصرف فلا عن ملالة وإن أقم فلا عن سوء ظنّ بما وعد اللّه الصابرین.
وآه واها، والصبر أیمن وأجمل، ولولا غلبة المستولین لجعلت المقام واللبث عندك لزاماً معكوفاً، ولأعولت إعوال الثكلى على جلیل الرزیّة، فبعین اللّه تدفن ابنتك سرّاً، وتهضم حقّها، وتمنع إرثها، ولم یتباعد العهد، ولم یخلق منك الذكر، إلى اللّه یا رسول اللّه المشتكى، وفیك یا رسول اللّه أحسن العزاء صلّى اللّه علیك . . .
همانا برگردانده شد و گرفته شد امانت، و از دست رفت زهرا، و چه زشت گردید آسمان و زمین. اى پیامبر خدا! اما حزن و اندوه من همیشگى خواهد بود و شب من توأم با غم و اندوه گردید تا زمانى كه خداوند اختیار فرماید براى من منزل، و سرایى را كه تو در آن مقیم هستى در حالى كه بیمار، گرفته حال، محزون و پریشانم. چه زود بین ما جدایى افتاد و به سوى خدا شكایت مى برم و به زودى با خبر مى كند ترا دخترت كه چگونه امت تو دست به دست هم دادند در ظلم به زهرا(علیها السلام). از فاطمه(علیها السلام) پى در پى سؤال كن و حقیقت امر و آنچه بر او گذشته را از او بپرس.
چه حزن ها و غم هایى كه در سینه او انباشته شد و او راهى براى افشاى آنها نیافت و به زودى خواهد گفت و به زودى خداوند حكم مى كند و او بهترین حكم كنندگان است.
سلام بر شما دو نفر، سلام كسى كه وداع مى كند.
اگر روى بر مى گرداند از روى خستگى نمى باشد و به آنچه خداوند به صابران وعده داده است بد گمان نمى باشد. پس اى رسول خدا! صبر در این مصیبت زیباتر است.
اگر نبود غلبه و سیطره زورگویان پس همانا پیوسته در جوار تو معتكف مى گشتم و در این مصیبت شیون مى كردم، شیون كردن كسى كه فرزند از دست داده باشد. در محضر خدایى كه بر همه چیز گواه است دخترت مخفیانه دفن مى گردد و پایمال مى شود حق او و ارث او را از او منع مى كنند در حالى كه زمان زیادى از وفات تو نگذشته و نام تو هنوز كهنه نشده و بر زبان هاست، پس اى رسول خدا! به خداوند شكایت مى برم.
