تبیان، دستیار زندگی

به نام خدا - سلام .
خب اولین مشکلو من می گم .
یکی از استرس هایی که بر دانشجو وارد می شود استرس انتخاب رشته و یا تعیین گرایش برای پیدا کردن شغل در آینده هست .
حتی کسانی که مدعی هستند برای عشقی که به فلان رشته داشتند وارد اون رشته شدن این استرس را دارن که فردا شغلی مرتبط با رشته ی خود پیدا کنن .
این پیدا کردن شغل مثل خیلی از لایحه ها ی مجلس به نظر من دو فوریتیه .
یکیش پای خودمونه که تو تحصیل بتونیم اینقدر مهارت و علم به دست بیاوریم که بتونیم از اونا برای ایجاد کار استفاده کنیم و دیگری دست بوس مسئولین کشوره که اون بیچاره ها هم جز وعده دادن کاری از دستشون بر نمی یاد انگار !
اما ایجاد کردن کارم نیاز به تجربه داره و این تجربه هم باید با کار در محیطی شبیه ایجاد شود که در این زمانه سخت است .
اما راه جل موجود برای کمتر شدن این استرس به نظر من پیدا کردم مهارت در دوارن دانشجویی در تمام زمینه ها ی رشته ی خودت هست که خلاصه بتونی با یه کدومش وارد کار بشی .
به قول استادمون باید از کارای بزرگ کنی تا بزرگ شی . پس هیچ وقت خودتونو دست کم نگیرید و از سعی کردن دست نکشید .
اینو هم بدونید که تو جامعه ای لیسانساش بیکارن باید فوق بگیری تا بیکار نباشی .
منتظر نظرات دوستان هستم .

حامد جان ممنون از این تاپیک خوبت...ولی به شرطی این تاپیک ها موثر هستن که که به گوش مسئولین هم برسه...البته مسئولینی که احساس میکنن وظیفه ای در برابر بقیه دارند

بدترین مشکل اینه که تمامی کلاسها به طرز عجیبی داره کلیشه ای میشه
وقتی اسم تحقیق میاد بچه ها یاد کافی نت سر کوچه و سفارش میفتن و خیلی با انصافاش تو اینترنت بگردن
این چه جورشه؟
من در رشته ی خودم همه چیو دیدم رشته های دیگه هم همین جوری هستن...حالا وقتی دانشگاه ما تا این حد معتبر هست وای به حال بقیه دانشگاه ها
چرا تو کلاس برنامه نویسی استاد میاد رو تخته دوتا کلمه مینویسه و میره؟چرا بعد از چند جلسه که بچه ها یاد گرفتن نمیره بچه های رباتیک و اونایی که برنامه نویس میخوان رو بیارن تو کلالس و در مورد برنامه نویسی رباتو هر کار دیگه با هم بحث کنن؟چرا اینقدر خشک؟
چرا سر کلاس های عمران هر مثالی زده میشه جز مثالای واقعی؟
آخه استاد رشته ی مقاوت مصالحی که تو خیابون گیشا داری مجتمع میسازی...چرا همون نقشه ها رو نمیاری با بچه ها به طور عملی در مورد سازه هاش بحث کنی؟
آقای انجمن فرهنگی که میگی بودجه ی تحقیقات دانشجویی دست شماست...چرا همه ی پول رو میدی واسه بنر زدن تو خیابون؟آخه چقدر شما سطحی نگر هستین
حامد جان مشکل یکی دوتا نیست...هر دم ما گوییم از بستان بی پروانه...کو گل که بیاریم بلبل و پروانه

به نام خدا - سلام .

سلطان جان هدف دارم اگه این تاپیک به جایی رسید حتما یه رو نوشت به وزرات علوم بزنم .

بعدشم در مورد کلیشه شدن مطالب تقصیر استادا نیست . تقصیر برنامه ریزه . یه برنامه ای ریخته که استاد باید اونو بگه .
در مورد نیاوردن مثال واقعی اینو بگم که استاده سرش درد نمی کنه مثال واقعی بزنه و توش گیر کنه . البته استادای توانایی هم هستند که هر مثالی رو می زنن .
در مورد نیاوردن نقشه ها اینو بگم چون متاسفانه تو ایران سو استفاده زیده و هر طرحی داری باید تا پیاده نشده مخفی نگه داری و گرنه ازت می دزدن .
متاسفانه برگزاری همایش ها فقط شده راهی برای کاهش نیافتن بودجه ها و هیچ هدف مثبتی پشتش نیست .
البته به تازگی انگار مسئولین به فکر افتادن .

بابا گل و بلبل و پروانه که پیش شما زیاده ، تو دیگه چرا از بی گلی و بی بلبلی و بی پروانه ای می نالی ؟

اما یه جملست که می گه هر چقدر از زندگی بخوای همون قدر بهت می ده . پس باید سعی کرد و. از استادا خواست تا بیشتر دریافت کرد .
یه جمله ی دیگراست که می گه انسان موفق کسیه که وقتی راه پیداکند و وقتی دید راهی نیست راه بسازد . پس وقتی یه استادی ناجور در اومد و جواب نداد از دوست یا استادی که جواب می ده باید کمک گرفت . هنوزم آدمایی هستند که کمک به دیگران رادوست داشته باشند .

سلام
منم با نظر آقا حامد موافقم مگه تا کی میتونیم معطل یه استاد همه چیز تمام بشیم درسته که بخش عمده ای از مشکلات مربوط به مسئولین میشه ولی خداییش ما دانشجو ها هم انگار بدمون نیومده که با این بهانه ها دست از تلاش برداریم.
مطمئنا اگر ما جدی تر و پیگیر تر باشیم حتی اون استاد بی مسئولیت هم مجبور میشه خودشو عوض کنه.
من قصد جسارت به شما رو ندارم ولی وقتی من و امثال من دلمون واسه عمر و جوونیمون که بخش عمده ایش داره توی دانشگاه صرف میشه نسوزه حق ندارم از استاد و رئیس دانشگاه انتظار دلسوزی داشته باشم.
توی یه حدیث که اگه اشتباه نکنم از امام صادق علیه سلام بود خوندم (خودت رو برای خودت به زحمت بنداز که اگر چنین نکنی دیگری خودش رو بخاطر تو به زحمت نمیندازه)
ما توی مملکتمون شکر خدا دانشجو زیاد داریم ولی جوینده دانش چطور؟

خوب الان ملاک ما تو دانشگاه ها چیه؟رتبه ی روی برد تو سالن و نمره ی پایان ترم و ...
واسه بیاییم بیشتر از اونی که استاد میتونه ازش بخواییم؟
مثلا
من از فردا میرم سر کلاس و به حدی درس رو میخونمکه فول شم...کل اینترنت رو میگردم و یاد میگیرم..میرم سر پروژه ها...همه جوره دنبالش رو میگیرم ولی آخر ترم که نمرم میشه 16 و اونی که شب امتحان نشسته حفظی ها و تکنیکای امتحان رو خونده و با استاد رفیق بوده و خودشیرینی در حد هندوانه میکرده و تقلب زده شده 18 و فردا پس فردا همینجوری معدلش هم بیشتر میشه و تو رقابت زودتر از من شغل پیدا میکنه چی؟
اگه این طرف قضیه رو ببینیم میبینیم نمیصرفه خودمون رو تکون بدیم...وقتی که ملاک های ارزیابی همون برگه هست دیگه بی خیال میشیم


حامد جان تو دانشگاه ما هم خداییش خبری نیست
میاییم مسابقه میزاریم با دانشگاه شریف...بعد میبینیم اون وسیله ای که اینا ساختن و بردن رو از یه مسابقه تو کره کپی کرده بودن...دور بعدی مسابقات که شروع شد دیدیم بچه های ما هم یسره تو اینترنت بودن تا یه طرح از یه کشور دیگه بگیرن...واقعا افسوس خوردم به حال خودمون

به نام خدا - سلام .

منم با بحث معدل موافقم . کسی هستش که مهارت بسیار زیادی داره ولی معدلش پایینه و باید چوب این کم بودن معدلشو بخوره .
در واقع کسی که نهارتداره خلاصه یه جوری برا خودش شغلی پیدا می کنه یا می سازه ولی این معدل می تونی در خیلی جاها باعث در جازدن یا عقب ماندنش بشه
ای کاش ایرانم مثل استرالیا نمره ملاک نبود و با 4 حروف A B C D تعیین می کردن که دانشجو در این درس در چه حدیه .
ابن کپی برداری هم خودم به عینه دیدم . پارسال که دانشگاه ما تو ایران تو قسمت طراحی ماشین اول شد موتورشو از چین خریده بود و فقط بدنشو طراحی کرده بود .
اینو گفتی اینم بگم که تو آمریکا هر دانشکده ی فنیش یه سری کارخونه ها رو ساپورت مهندسی می کنه ولی تو ایران دفتر صنعت تو دانشگاه ها شده دکوری .

سلام به شما
من هم دانشگاهی آقای سلطان اضداد هستم و میدونم چی میگین شما.ولی ایران برای پیشرفت زمان بیشتری نیاز داره.در مورد مشکلات دانشجویی همه چیز هست.حتی سلف دانشگاه.حتی کادر دانشگاه.مثلا سلطان اضداد امور دانشجوی رو میشناسه.طرف سواد نداره.

به نام خدا - سلام .
firstlast بله ایران برای پیشرفت زمان نیاز داره ولی باید تو زمان عادی پیشرفتبیشتری کنه تا این فاصله با کشور ها اول دنیا رو کم کنه که البته با این قوانین و مسئولین ....
حرف سلفو آوردی اینو بگم که غذا های دانشجویی ما که واقعا مزخرف و فاجعه هستش ولی امروز که تهران اومده بودم غذای بچه ها ی پزشکی دانشگاه شهدبهشتی رو دیدم واقعا کف کردم. عجب غذای خوبی بود و چهقدر بهداشتی . تمام نونارو تو نایلون بهشون داده بودن . حتی یکی از فامیلامونم که شریف درس می خونه با دیدن این غذا کفش برید . امیدوارم مسئولین بیشتر دانشگاه ها که غذای مزخرف دارند کمی از این دانشگاه یاد بگیرن .
ازبی سوادیم مسئولینم فقط اینو بگم که بیشوادی نمی گم و کم اطلاعاتی می گم . حالا این کم اطلاعاتی به کنار ، دوستان زحمت پیداکردن الاعاتم به خودشون نمیدن .

بس چرا از كیفیت غذاهاش نمیگین از ما 500تومن میگیرن فقط غذا با قاشق و نمك و اب

به نام خدا - سلام .
خب lglglg به نوبت داریم می ریم جلو . از استاد شروع شد رفتیم رو خوده دانشجو ، بعد مهم بودن معدل بدون توجه به مهارت و الانم می ریم رو غذا .
این موضوعیه که من به شخصه به جر دانشگاه شهید بهشتی اونم بخش پزشکیش تو هیچ دانشگاهی خوبشو ندیدم . انواع اسمایی که یه بارم به طنز سلطان عزیز گفت روشون هست.
از این شکل بیریخت سلفاست که خوشبختانه تو دانشگاه های جدید ساخت بهتره ولی غذاها واقعا افتضاحه .
یلقبی ( یلغبی ) ، قاشق چنگال و لیوانایی که معلومه فقط بردن زیر آبو بیرون اوردن و لااقل یه دستی نکشیدن .