به گزارش فارس، خاطره تلخ تنبیهبدنی به گذشته‌های دور برمی‌گردد به همان زمان كه دانشآموزان را به فلك می‌بستند، آنچنان كه گاهی اوقات تا چند روز درد این تنبیه آرام نمی‌گرفت و جان كودكان به لب می‌آمد؛ گاهی اوقات نیز همین تنبیه‌ها باعث می‌شد كه دانشآموزان دور درس و مشق را خط بكشند و به خاطر رهایی از كابوس تنبیهبدنی با "سواد " خداحافظی كنند.
تنبیهبدنی به طور كلی در جامعه مردود شناخته نشده است و حتی در برخی موارد، نبود تنبیهبدنی به عنوان یك ایراد مطرح شده است؛ به عنوان این مصرع «چوب معلم گُل است» سندی بر این ادعاست.
از آن زمان تا به امروز، تنبیهبدنی آن هم به روش فلك كردن دانشآموزان، كمرنگ شده است و اصل محبت بیش از پبش جای خود را به تنبیهبدنی داده است؛ هر چند گاه‌گاهی خبر تنبیه‌بندی درباره یك دانش‌آموز به رسانه‌ها كشیده می‌شود.
* هوشیار كردن؛ نه تنبیهبدنی
مهدی نویدادهم، دبیركل شورای عالی آموزش و پرورش در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبری فارس «توانا» به تشریح فلسفه تنبیه پرداخت و اظهار داشت: باید توجه داشت كه "تنبیه " عنوان شده در آیین‌نامه انضباطی مدارس جدا از "تنبیه بدنی " است.
وی ادامه داد: انذار و بازداشتن از كارهای خطا، اصل تربیتی است ولی اصل ارجح، تشویق و ایجاد انگیزه برای حركت نسبت به هدف است؛ البته گاهی صرف ایجاد انگیزه و تشویق مؤثر نیست چراكه باید موانع را نیز در مسیر رسیدن به هدف زدود لذا انذار و اعمال تنبیه همان رفع موانع است.
نویدادهم عنوان كرد: واژه تنبیه نیز گویای این مطلب و به معنای تنبه بخشیدن، آگاه و هوشیار كردن است هرچند كه این واژه بد معنا شده است؛ تنبیه اقدام در جهت آگاه و هوشیار كردن است كه در قرآن با عنوان انذار آمده است.
* با تنبیه به معنی آگاه كردن، مخالف نیستم
دبیركل شورای عالی آموزش و پرورش اضافه كرد: پیامبر گرامی اسلام (ص) منذر است و یكی از رسالت‌های اصلی ایشان هوشیار كردن نسبت به عوارض سوء كه در دنیاگرایی وجود دارد همچنین بی‌اعتنایی به آخرت و سرنوشتی كه در انتظار چنین افرادی هست، عنوان شده است.
نوید ادهم عنوان كرد: تنبیه را به معنای آگاه كردن و رفع موانع لازم می‌دانم و به هیج وجه با آن مخالف نیستم.
* در قوانین و آیین‌نامه‌ها، تنبیه بدنی ممنوع است
وی با اعلام اینكه با تنبیه بدنی به معانی رایج آن به شدت مخالفم، بیان كرد: تنبیه بدنی در كشور ما بسیار كاهش داشته است به خصوص در مواقعی كه حالت‌های افراطی و آسیب‌زا پیدا می‌كند كه از نگاه دین نیز مذموم است؛ حتی آسیب رساندن به جسم خودمان نیز نیاز به پاسخگویی دارد؛ وقتی نسبت به جسم خودمان مجاز به وارد كردن آسیب نیستیم، نسبت به فرزند خود و دیگران نیز مجاز به اعمال تنبیهات نخواهیم بود.
نویدادهم با بیان اینكه در قوانین و آیین‌نامه‌ها، تنبیه بدنی ممنوع است، افزود:به این دلیل كه زمینه تنبیهبدنی در فرهنگ جامعه ما فراهم است گاهی شاهد وقوع آن هستیم و به همین دلیل است كه ضرب‌المثل‌هایی در این زمینه نیز وجود دارد چنین ضرب‌المثل‌هایی باور جمعی است كه در قالب ضرب‌المثل در بین افراد جامعه متجلی شده است كه از بین بردن چنین فرهنگی در مدت زمان زمان كوتاه میسر نیست.
وی تأكید كرد: تغییر باور فرهنگی نیاز به زمان دارد و در این زمینه باید بحث و بررسی زیادی صورت گیرد تا افراد جامعه به این باور برسند كه اعمال تنبیه بدنی ناشایست و ناپسند است.
* بررسی آیین‌نامه اجرایی مدارس در صحن شورای عالی آموزش و پرورش
دبیركل شورای عالی آموزش و پرورش نویدادهم با بیان اینكه رفتارهای خشونت‌آمیز مورد تأیید سیاستگذاران و تصمیم‌گیران نبوده و در واقع واقعیت تلخی از رفتارهای اجتماعی است، عنوان كرد: چنین رفتارهایی كه در كلاس درس بروز می‌یابد، ممكن است در خانه نیز نسبت به فرزند خود یا همسایه نیز رخ دهد.
وی در پاسخ به این پرسش مبنی بر اینكه آیین نامه اجرایی مدارس كه در شورای عالی آموزش و پرورش بررسی شده بود به كجا انجامید، گفت: آیین‌نامه اجرایی مدارس در كمیسیون‌ها بررسی شد و اكنون نیز در دستور كار صحن شورای عالی قرار دارد كه یكی از بند‌های آن ممنوعیت تنبیهبدنی است.
