این روزها خصوصا اگر پیگیر واكنش ها و نقد و بررسی فیلم های سینمایی نمایش داده شده در ایام نوروز بوده باشید حتما گوش های مباركتان از شنیدن و دیدن الفاظی از قبیل ماسون ، جنگ نرم ، تهاجم فرهنگی و ابتذال ، بسیار مستفیض و منور گردیده است . افراط و زیاده روی در طرح مباحث فرهنگی و فلسفی شاید این روز ها همه را دلزده و آزرده خاطر نموده باشد و كم تر ذهنی را می شود پیدا كرد كه شایق تماشای برنامه هایی از این دست باشد . پس از یك دوره سیاست زدگی در جامعه حالا باید شاهد استفراغ تعالیم فلسفی و فرهنگی باشیم . و هر روز و هرشب سكولاریسم و لیبرالیسم بالا بیاوریم . امان از این خصیصه ی ذاتی ایرانی ها !
لازمه ی استقرار و ماندگاری یك دعوت ، تبلیغ دائمی و مستمر آن است . این جمله ی كلیشه ای را شاید شما هم بارها و بارها شنیده باشید . اما من به عینه در حیات اجتماعی خویش تجربه نموده ام كه برای این قاعده استثنائاتی هم باید قائل بود . برای تفهیم بیشتر مطلب ، به مثال زیر دقت فرمایید : در حالیكه هر روز بجای صبحانه فمینیسم می نوشیم و در صلات ظهر دوركعت رئالیسم به جا می آوریم و در هنگام شامگاهان نیز چند لقمه ایده آلیسم نوش جان می فرماییم و سر وته رگ عشا را با كلاف فلسفه به هم می آوریم . اما انگار باز هم بعضی اصول كار را از یاد برده ایم .
در این مقام می خواهم یك سوال خیلی خیلی ساده از وبلاگ نویسان محترم ، این قشر زحمت كش و خدوم ، بپرسم : جناب آقا و خانم وبلاگ نویس ! یا بهتر است بگویم وب نوشت نویس تا به جرم استفاده از الفاظ نامانوس ، وبلاگم را فیلتر نفرمایند . شما كه این قدر دم از لزوم حركت فرهنگی و خارج شدن از لاك انفعال می زنید و به زئم خودتان مصداق یك سرباز مجهز و آماده برای نبرد نرم هستید، آیا تا به حال به این مسئله اندیشیده اید كه وبلاگ شما تا امروز چه نقش مهمی را در جریان جبهه ی فرهنگی خودی ایفا كرده و چه تهاجم وحشتناكی را برعلیه دشمنان ما و شما مرتكب گردیده است ؟
شاید شاهكار فرهنگی تان این باشد كه مثلا یك كد مترجم گوگل را در قالب صفحه ی وبلاگتان گنجانیده باشید . كه البته اگر مثل من محكی به این مترجم كذایی یا مترجم گونه یا شبه مترجم زده باشید حتما متوجه شده اید كه از هر 100 كلمه ، 99 تایش را قر و قاطی ترجمه می كند و دری وری بهم می بافد . بگذریم ، به قول خدا : كل نفس بما كسبت رهینه . باشد كه از امروز وقتی انگشت مباركتان را روی كلید موشواره ی دلبندتان فشار می دهید و لینك پست مطلب جدید را باز می فرمایید ، قبل از اینكه مثل من مسلسل وار اراجیف بهم ببافید كمی تامل نمایید و با نثری فاخر و متالهانه به میزبانی مخاطبانتان بپردازید .
به نقل از وبلاگ صاد
