به گزارش خبرگزاری مهر، این ابزار جدید به منظور ردیابی امواج گرانشی طراحی شده است، پدیده ای نادیدنی که به واسطه خشن ترین و قدرتمندترین پدیده ها از قبیل سیاهچاله ها، ستاره های نوترونی و انفجار بزرگ به وجود آمده اند.
با وجود اینکه این امواج تاکنون مستقیما ردیابی نشده اند، تصور می رود مانند امواجی آب مانند در جهان هستی در حرکت باشند و دانشمندان می توانند با استفاده از این امواج شیوه ای جدید از نقشه برداری از آسمان را خلق کنند.
ساخت این تلسکوپ هزینه ای در حدود 500 میلیون تا یک میلیارد پوند خواهد داشت و درون شبکه ای از تونلهای 19 کیلومتری در عمق بیش از 800 متری زمین ساخته خواهد شد تا بتواند هر نوع اختلال و ارتعاش ناشی از حضور در سطح زمین را از بین ببرد.
گفته می شود این پروژه از بُعد بزرگی و اهدافی که دارد یکی از بزرگترین رقبای برخورد دهنده بزرگ هادرون خواهد بود. فیزیکدانان معتقدند چنین ابزاری می تواند فرصتی تازه برای دیدن سیاهچاله ها که تا به حال به دلیل حضور ستاره ها و ذرات کیهانی تنها به شیوه غیر مستقیم قابل رصد بوده اند را به وجود آورد و در عین حال مرکز ستاره های قدرتمندی که به ستاره های نوترونی شهرت دارند را در معرض دید آنها قرار دهد.
این تلسکوپ انیشتین نام داشته و می تواند برای اولین بار با نگریستن بازتابهای به جا مانده از انفجارهای بزرگ پیشین نشان دهد که آیا پیش از این جهان، جهان دیگری وجود داشته است یا نه. در این تلسکوپ پرتو لیزری بسیار دقیقی از میان دو مخزن بازو مانند 9.5 کیلومتری خلاء برای ردیابی کوچکترین تغییرات در فاصله میان هدفهای تعیین شده تابیده خواهد شد.
دانشمندان برای بنای این تلسکوپ 14 مکان را در نظر گرفته اند، مکانهایی که هر یک جداگانه تحت تستهای شدید لرزه ای قرار گرفته اند تا از عدم تداخل حرکات پوسته زمین در محاسبات دقیق تلسکوپ اطمینان حاصل شود. این مکانها معادنی متروکه در هلند، مجارستان، رومانی، فرانسه، ایتالیا و آلمان هستند.
این تلسکوپ از دو بازوی 9 کیلومتری برخوردار است که در انتهای هر یک از آنها آیینه هایی معلق برای بازتاب دادن نور لیزر قرار خواهند گرفت در این شرایط پرتو لیزری در درجه حرارتی کمتر از منفی 238 درجه فارنهایت و محیطی نزدیک به خلاء تابیده می شود.
زمانی که امواج گرانشی که برای اولین بار وجود آنها در نظریه نسبیت عمومی انیشتین مطرح شد، با ذرات مختلف از جمله ذرات سازنده آینه های معلق انتهای بازوهای تلسکوپ تعامل می کنند، منجر به بزرگ و کوچک شدن آنها می شوند. تفاوت در میزان بزرگ و کوچک شدن هر یک از بازوها در تلسکوپ انیشتین با کمک رایانه ها می تواند تصویری از امواج گرانشی را بسازد و منبع تابش آنها را تعیین کند.
بر اساس گزارش تلگراف، اخترشناسان در حال حاضر برای نگریستن به جهان هستی به امواج نور مرئی، رادیویی و پرتوهای ایکسی که از اعماق جهان به زمین می رسند تکیه کرده اند، اما این امواج محدود به فاصله هستند در حالی که امواج گرانشی می توانند دور افتاده ترین فواصل را نیز پوشش داده و بازتابهایی از انفجارهای بزرگ را به همراه بیاورد، انفجاری که منجر به آغاز جهان هستی شد و گمان می رود بازتابهایی از آن هنوز وجود داشته باشد.
منبع: مهر
