جان کندن سخت
پیامبر(صلی الله علیه و آله) به حضرت علی(علیه السلام) فرمود: عزرائیل وقتی که برای قبض روح کافر می‌آید، روح او را با آهنی گداخته به آتش که بریان کننده است از بدنش بیرون می‌آورد، و دوزخ (در این هنگام) صیحه می‌کشد. علی(علیه السلام) عرض کرد: آیا این گونه جان کندن سخت، برای شخصی از امت تو (مسلمان) نیز ممکن است صورت گیرد؟ پیامبر(صلی الله علیه و آله)فرمود: آری جان دادن سه نفر از امت من، اینگونه است: 1.حاکم ظالم2. کسی که از روی ظلم، مال یتیم را بخورد3. کسی که گواهی ناحق بدهد (که از آن به «شهاده الزور» تعبیر می‌شود.)
وسائل بهشت
شخصی به حضور رسول خدا(صلی الله علیه و آله) آمد، پیامبر(صلی الله علیه و آله) به او فرمود: نمی‌خواهی تو را راهنمائی کنم تا خدا بوسیله آن تو را به بهشت ببرد. عرض کرد: چرا ای رسول خدا! فرمود: از آنچه خدا به تو داده به دیگران بده. عرض کرد: اگر خودم نیازمندتر باشم چه کنم؟ فرمود: شخص نادان را راهنمائی کن. عرض کرد: اگر خودم نادانتر از او باشم چه کنم؟ فرمود: "فَاصمُت لِسانَکَ اِلا مِن خَیرٍ. زبانت را جز در موارد خیر، خاموش و کنترل کن." آیا دوست نداری که یکی از این خصال را داشته باشی و تو را به بهشت ببرد؟!
از این نصیحت بیاد شعر حافظ افتادم که در وصف پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود:
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه مسأله آموز صد مدرس شد
منبع:
الگوهای رفتاری پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله)/محمدرضاطباطبائی‌نسب
