تبیان، دستیار زندگی

به نام عاشق ترین معشوق

سلام دوستای خوبم

شده تا حالا فکر کنین که موقع رو در رو شدن با دیگران(خصوصاً افرادی که تازه می خواین با اونها ارتباط برقرار کنین) و یا صحبت کردن برای جمع،از اعتماد به نفس کافی برخوردار نیستین؟! در بیشتر این مواقع سعی می کنین از روبرو شدن با چنین موقعیتی فرار کنین و یا اگه بالاجبار تو همچین فضاهایی قرار بگیرین،نمی تونین تمام اون چیزایی که مد نظرتون هست رو به خوبی مطرح کنین.گاهی حتی فکر کردن به این موضوع که مثلاً قراره برای یه عده از افراد صحبت کنین،شما رو به شدت آزار می ده!

براتون پیش اومده که از ترس اینکه فکر و عقیده شما از طرف دیگران مورد نقد قرار بگیره،از ابراز اون خودداری کنین و حتی گاهی این موضوع به صورت فاجعه باری چنان اعتماد به نفس شما رو پایین بیاره که از فکر کردن در مورد موضوعات مورد علاقه تون دست بردارین؟!

تا حالا شده که یه ترس بیخودی(در اصطلاح روانشناسی"فوبیا") براتون بوجود بیاد و با اینکه می دونین این ترس هیچ منطق و دلیل عقلانی نداره،اما نتونین باهاش مقابله کنین و حتی از فکر کردن به قرار گرفتن تو اون شرایط واهمه داشته باشید؟!

.(مثلاً ترسهای بالا که یه نوع فوبیای اجتماعی محسوب میشن یا ترس از ارتفاع،ترس از حیوانات موذی،ترس از هر نوع آزمون و امتحان دادن در صورتی که آمادگی کافی دارین،ترس از مورد نظر قرار گرفتن توسط دو چشم خیره که منجر به فوبیای اجتماعی میشه و ...)

را ستی دلیل این حالتها چیه؟! آیا راه حلی هم برای این مشکل وجود داره؟!

دوستای خوبم،در مورد علت بوجود اومدن این حالتها علم روانشناسی هنوز به نتایج صد در صدی نرسیده؛اما گروهی احتمال وقوع این حالات رو به حوادث و اتفاقاتی مربوط می دونن که باعث ایجاد یه حالت "شرطی شدن" جابجا در فرد مورد نظر میشه.مثلاً دانش آموزی رو در نظر بگیرین که با آمادگی کامل سر جلسه امتحانی حاضر میشه،اما به علت بسیارسخت بودن امتحان و طرح سؤالات بالاتر از سطح کتاب،نمره ضعیفی میگیره.حالا این دانش آموز به جای اینکه علت اصلی رو پیدا بکنه،فکر می کنه که استعداد لازم رو توی اون درس نداره و در نتیجه هر وقت سر جلسه امتحان اون درس خاص میشینه یا حتی تصور این حالت رو می کنه،در اثر ترس واهی یا فوبیای ایجاد شده،دچار اضطراب میشه و نمی تونه از توان خودش به طورکامل استفاده کنه.

یا مثلاً سگی رو در نظر بگیرید که می خواد غذاش رو بخوره،اما وقتی به طرف ظرف غذا میره،به صورت اتفاقی در همون لحظه پاش سر بخوره و زمین بخوره.اگه این حالت چندین بار برای سگ اتفاق بیفته،ممکنه علت سر خوردن رو به اون ظرف غذا مربوط بدونه و در نتیجه حتی اگه توی شرایط دیگه ای اون ظرف غذا رو ببینه،اصلاً طرفش نره و یا حتی با دیدنش(به خاطر تصور موقعیت ترس) پارس کنه.

......................................................................

ادامه در پست بعد...

...ادامه پست قبل

پس علت اصلی فوبیا رو میشه ندونستن و پیدا نکردن علت اصلی ترس یا ایجاد حالت شرطی جابجا دونست.

اما راه حل چیست؟!

برای این مشکل(خصوصاً فوبیای اجتماعی که شیوع زیادی داره) روانشناسان راهکارهای مختلفی ارائه کردن؛اما بهترین،جدیدترین و عملی ترین شیوه درمان این نوع ترسها،راه حل "غرقه کردن" یا "غرقه سازی" معرفی شده؛بدین صورت که روانشناسها اعتقاد دارن ترس اصلی فرد دچار فوبی،ترس از تصور قرار گرفتن در موقعیت فوبیه،نه ترس از خود موضوع فوبی.یعنی مثلاً اگه شما دچار ترس از صحبت کردن در جمع هستین،ترس اصلی شما تصور موقعیت خودتون در هنگام حرف زدن برای جمع و دستپاچه شدن و احیاناً مورد تمسخر دیگران واقع شدنه.اما اگه شما چند بار به صورت عملی و آگاهانه خودتون رو توی اون شرایط قرار بدین(البته برای شروع بهتره از یه جمع آشناتر مثلاً خانواده شروع کنین)،کم کم به بیخودی بودن این ترس پی می برین و ترس اصلی(یعنی تصور موقعیت ترس) نیز برای همیشه از وجود شما دور میشه.به این می گن روش غرقه سازی که فوق العاده مؤثر و عملیه و تأثیر اون خیلی بهتر و پایدارتر از هر نوع داروی روانپزشکی تشخیص داده شده.

خب این موضوع حاصل آخرین دستاوردهای علم نوبنیان روانشناسی قرن حاضره؛اما یه نفر به نام "علی بن ابیطالب" هم حدود 1400 سال پیش به این موضوع اشاره کرده بود.البته سخن او فراتر از یه وا قعیت و اصل روانشناسی،ابعاد وسیع دیگه ای هم داره که ما تنها همین یک بعد رو بررسی کردیم...کسی که ناشناس ماند وغریب،بیش از آنکه در میان دشمنان،در میان امت خویش و در میان ما مدعیانی که "علی علی " می گوییم،اما علی وار رفتار نمی کنیم.نامش را همه می دانیم،اما فکر و منشش را،دشمنانش بهتر از ما می دانند.

راستی او 14 قرن پیش چه گفت؟!

..........................................................................

حکمت 175:راه درمان ترس

هنگامى که از چیزى مى‏ترسى، خود را در آن بیفکن،

زیرا گاهى ترسیدن از چیزى، از خود آن سخت‏تر است.

..........................................................................

علی،آن شناسی که نشناختیم *** الف لام میمی به قرآن،علی

علی،آنکه تنهاترین بی کس است *** هم انسان و هم نی ز انسان،علی

علی آیتی بر زمین وزمان *** زبان خداگوی انسان،علی

علی را زبان حیرتی کرنشین *** که کوته زبان از ثنای علی

علی را به عادات بسپرده اند *** همه جا علی،کو نشان علی

م.ن

.............................................

خدایا توفیق معرفت و شناخت حقایق را به ما در راه ماندگان معرفتت عنایت بفرما

........................

التماس دعا(همه برای هم)

سلام

مطلبت خیلی خیلی زیبا و به درد بخور بود.

یه دنیا ممنون.

یا علی مدد

به نام تو که تنها تویی که می دانی درون سینه ها چه می گذرد

سلام دوستای خوب و عزیزم

از لطف همگی شما خصوصاً سرکار ندای آسمانی من و خواهر عزیزمون یلدا خانم،ممنونم.

سرکار ندای آسمانی من،باور کنید اطلاعات من هم در حد شماست،تنها تفاوتی که ممکنه باشه اینه که من خودم رو توی دریا انداختم تا کم کم شنا کردن رو یاد بگیرم.یا به قول یلدا خانم "کسی که املا نمینویسه،هیچ وقت غلطاش معلوم نمیشه؛اما

اونکه مینویسه،همیشه بیشتر یاد میگیره و کمتر اشتباه میکنه"

در حقیقت من دارم به همین حکمتی که در پستهای قبلی در مورد روش درمان ترس خوندین،عمل می کنم؛پس اگه شما هم این مطلب رو قبول دارین باید بهش عمل کنین و توی بحثها شرکت کنین.

تازه اون روزی که شما حرفی برای گفتن داشته باشید فرا رسیده،پس خواهش می کنم دیدگاه های خودتون رو ارائه کنید؛دوست عزیز باور کنین به صرف خوندن توضیحات من و به چالش نکشیدن تفکرات خودتون و درگیر نشدن با مباحث مطرح شده،فایده چندانی عایدتون نمیشه.بازم میگم بنده اگر از لحاظ اطلاعات از شما پایین تر نباشم،بالاتر هم نیستم.آخه دوست عزیز فکر کردن که اطلاعات نمی خواد! می خواد؟!

پس منتظر شرکت شما و همه دوستای خوبم تو این بحث هستم.

........................

ندای ایمانی من:

کاش دوستانی که در این زمینه ها تخصص دارند.برای قرآن عزیز هم ، همچین تاپیکی ایجاد میکردند.

...........................

بازم میگم دوستای خوبم فکر کردن تخصص نمی خواد! اما در مورد پیشنهاد خوب شما باید عرض کنم،دوست عزیز نهج البلاغه هم در حقیقت تفسیر و برداشتی حکیمانه از قرآن هست.و البته بنده فعلاً و به تنهایی فرصت انجام چنین کار زیبایی رو ندارم؛اما اگه دوستان قول همکاری بدن،می تونیم به کمک هم این تاپیک رو هم ایجاد کنیم.

.............

...ادامه پست قبل

در ادامه ضمن تشکر مجدد از یلدا خانم به خاطر مطلب زیباشون به نظرم اگه دوستان بتونن این مباحث روانشناسی روز رو مطرح کنن،بعداً به کمک هم می تونیم حکمت مربوط به اون رو از توی نهج البلاغه پیدا کنیم و اونا رو با هم تطبیق بدیم.نظر شما چیه؟

برای مثال این بار حکمت مرتبط با این مطلب روانشناسی رو در ادامه اون قرار میدم:

....................................

مطلبی در مورد مثبت اندیشی:

انسان برای بقا و بهتر زیستن،همیشه تلاش میکند و در این حرکت،مهم ترین مسئله بهره مندی از تفکر مثبت است و این تلاش،بشر را به سر منزل آرامش و آسایش جسم و روح سوق میدهد که گواه آن سفارش بسیاری از بزرگان دین است
که انسان را به اندیشه های مثبت رهنمون کرده اند.

.................................................................

حکمت 360:ضرورت پرهیز از بدگمانى

شایسته نیست به سخنى که از دهان کسى خارج شد، گمان بد ببرى، چرا که براى آن برداشت نیکویى مى‏توان داشت.

.............................................

به عبارت دیگه امام می فرمایند همیشه سعی کن تا حد امکان به دیده مثبت به قضایا بنگری و نیمه پر لیوان را ببینی نه نیمه خالی آن را !!!

...............................................

مشتاقانه منتظر شنیدن نظرات و شرکت دوستای خوبم در این بحث هستم.

.....................................................