تبیان، دستیار زندگی

باز امسال ، روز سیزده ، شد به در
در کنارش هـــــــم زباله ، در به در !

***
دائما" زحمت کشانِ شهـــــــر روب
خسته بودند ، باز گشتند خسته تر !

***
هـــر کسی آشتـــــی نمودست با زمین
بس که خورد غصه ، شد او جان به سر !

***
روز سیزده هر چه خواهی می خری
خوب کمی هـم کیسه ی نایلون بخر!

***
چون رفیق نیمه ی راه ، در مرو
جــــــان من این ردپا ، باخود ببر

سلام سلام سلام
حال دوستان عزیز چطوره ؟

الحق و والانصاف که ما ایرانی ها نمونه ترین مردم جهانیم !!!! ( به جان خودم ) ، از بس که خودمون به حرف خودمون احترام می گذاریم .  البته از بس که حرف زدیم و ضد حرف عمل کردیم ، همیشه هم سوژه برای خنده داریم !!
تعجب نکنید ، یکی از همین سوژه ها ، روز سیزده فروردین است که نمیدانم از روی چه حسابی و به نقل از کدام کتابی به نام روز آشتی با طبیعت نام گرفته ... شاید چون میدونستیم قراره توی این روز با طبیعت اینطور کشتی بگیریم ، گفتیم با این حیله ، از عمق فاجعه بکاهیم .
نظرتون چیه ، که به یک جایی اعتراض کنیم که نام این روز رو عوض کنن ، چون بعید میدونم ایرانی های کشتی دوست ، از قید این زور آزمایی بگذرند !!!

شعر : جاده دوستی

واقعا حق باشماست. این بی فرهنگی محض ه. اون وقت هی می شینیم از اروپا تعریف می کنیم که چه نظمی داره و چه قدر خیابانو هاش تمیزه و ...
یک قدری به خودمون بیایم بد نیست.
تازه جدای از آشغال ریختن در طبیعت، درست کردن تاب هایی برای بچه ها و به کام بزرگتر های سنگین وزن و درست کردن آتش های بزرگ و بدون دلیل می تونه صدمات زیادی به طبیعت بزنه.

سلام بر ملک الشعرای عزیز
آقا یا شایدم خانم گرامی گفتی بستن تاب ، یاد یه ماجرایی افتادم .
در یکی از همین روزهای سیزده به در و در یکی از جنگل های تهران تشریف داشتیم . یه آقایی اونجا بود که به یاد کودکیش افتاده بود ! چنان تاب سواری میکرد که انگار فراموش کرده در دسته فوق سنگین قرار داره !!!
وقتی چپ و راست میر فت ،طفلکی درخت چنار با اون عظمتش هم با این آقا چپ و راست میشد !!!
جوری بود که وقتی ایشون از روی تاب بر زمین نزول اجلال فرمودند ، به واقع صدای ناله های درخت رو میشد شنید !!!
:-)

با نام خدا و سلام
حرف و بحث جالب و بجاییه.آخه تو این روز هرجا که آدمی پا میگذاره این طبیعت بی زبون باید سالها تلاش کنه تا اثراتش رو محو کنه که سال بعد می رسه و ........