شهریه به مبلغی گفته میشود که در اول هر ماه قمری به طلاب حوزهی علمیه پرداخت میشود. متولی پرداخت شهریه به طلاب مراجع هستند. محل درآمد شهریه از وجوهات شرعی مردم که به مراجع پرداخت میگردد تأمین میشود. شهریه همانند بورس تحصیلی است. بورس تحصیلی (به فرانسوی: Bourse d’étude) کمک هزینهای است که دانشگاهها و مراکز علمی یا موسسات خیریه به دانشجویان مستعد اعطا میکنند.+
طلاب با آغاز مقدمات و صرف و نحو، پس از چند ماه با شرکت در امتحانی از دروس خوانده شده و قبول شدن در آن میتوانند از شهریه برخوردار شوند. شهریه تا وقتی که طلاب به درس ادامه دهند و شاغل در جایی نگردند ادامه دارد.
شهریه بر اساس میزان تحصیلات طلبه متفاوت است و به چهار سطح تقسیم میشود. مقدمات و سطح یک و دو و سه. مقدمات از آغاز تحصیل تا پایان لمعه –سال ششم- و قبولی در امتحان شفاهی لمعه است. سطح یک پس از گذراندن دورهی مقدمات تا قبولی در امتحان شفاهی رسائل و مکاسب است. سطح دو از سال هشتم تا قبولی در امتحان شفاهی جلد اول کفایه و بحث شرایط العوضین کتاب مکاسب است. با قبولی در امتحان شفاهی پایه نهم که شامل جلد اول کفایه الاصول آخوند خراسانی و بخشی از مکاسب شیخ انصاری است، به طلاب مدرک سطح دو که معادل لیسانس است اعطا میشود. پس از این امتحان، شهریه به سطح سه ارتقاء مییابد، مشروط بر اینکه ملبس به لباس روحانی باشند. سطح سه شهریه بالاترین سطح شهریه است.
از مؤلفههای مؤثر در مقدار شهریهی طلاب، تأهل و تجرد آنان است.معمولاً طلاب معیل دو برابر مجردان شهریه میگیرند. گاهی هم سادات مقداری بیش از غیر سادات شهریه میگیرند.
در حال حاضر حضرات آیات عظام خامنهای، سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، وحید خراسانی، مظاهری، نوری همدانی، موسوی اردبیلی، سید صادق روحانی، علوی گرگانی عهدهدار شهریه طلاب هستند. آیت الله محفوظی پس از رحلت آیت الله بهجت پرداخت شهریهی ایشان به طلاب را ادامه میدهد. همچنین شهریهی مرحوم آیت الله فاضل لنکرانی زیر نظر فرزندشان پرداخت میشود. علمای برخی از شهرها نیز به طلاب شهرهای خود شهریه میدهند. گاهی نیز برخی از علما به صورت پراکنده شهریه میدهند که آن را تقسیمی مینامند. از مراجع بزرگ، حضرت آیت الله شبیری زنجانی تنها مرجعی است که شهریه نمیدهد.