تبیان، دستیار زندگی

ما اسطوره ها و داستان ها و رمان های زیادی رو خوندیم و با قهرمان ها و شخصیت های زیادی آشنا شدیم...

بعضی ها از یه سری از شخصیت ها خوششون میاد حالا به هر دلیلی...شاید مثل خودشونن یا دوست دارن مثل

اون باشن یا یه سری صفاتی از اون ها رو دوست دارن داشته باشن...

حالا میخواییم بدونیم از نظر شما کدوم شخصیت از نظر شما بهتر و برتر هست؟و اگه دوست داشتید بگید چرا

اگر هم ممکنه اسم کتاب یا داستان مورد نظر رو بگید چون ممکنه یه سری اون رو نخونده باشن و بنا به

حرف شما علاقه مند بشن که حتما همینه...

شخصیت برتر و زیباتر از هر لحاظ در هرجا از نظر شما کیست؟

خیلی خوشحال میشیم تو معرفی این قهرمانان و شخصیت ها

به ما کمک کنید تا یه دایره المعارف خوب داشته باشیم

ممنون از حضور همگی

سلام

اول میگم خیلی خوبه كه تاپیكهایی این چنینی ایجاد میكنین...خوشمون میاد


در مورد موضوع مود بحث، خیلی جالبه...به نظر من قهرمانی كه در ذهن بمونه كسیه كه واسه رسیدن به اهدافش كه انسانی هم هست خیلی تلاش كرده...داستان كه خیلی خوندم...توی فیلما و كارتونا هم هستن...

عنوانو كه خوندم یاد جودی ابوتِ بابا لنگ دراز افتادم!....

داستانهای ایرانی هم متاسفانه خاطرم نیست...حالا یا كمكاری از من بوده كه نخوندم..یا از این كه داستانهای به یاد ماندنی زیاد نداریم...متاسفانه رمانهایی هم كه الان داره چاپ میشه ارزش چندانی نداره...فقط رابطه های آبكی-عشقی...

یه جایی خوندم در نقد از ادبیات داستانی ایرانی، میگفت كه خیلی از خارجیها فكر میكنن ایرانیها هنوز هم با ارابه رفت و آمد میكنن....چرا...چون یا هنوز همون داستانهای قدیمی رو هی تكرار میكنیم یا اگه كتاب قصه ای چاپ میشه هنوز تو همون حال و هواست...انگار نه انگار دنیا عوض شده....


یه رمان كه خیلی تعریفش رو شنیدم رمان "منِ او" از رضا امیرخانی، خودم نخوندمش...ولی داستانش با ارزش

زیاد شد سخن....یاد hamedjonami گرامی افتادم كه خودمم گاهی خسته میشم از مطالب زیادش اما پرمحتواش!

یاحق

سلام به همه ی دوستان مخصوصا dehkade2010 عزیز...
راستش درمورد این تاپیک بگم من همیشه عاشق پسر شجاع بودم...عجیب بود واسم اینقدر این پسر قویه...
ولی در کنار حفظ سمت پسر شجاع از کماندار نوجوان خوشم میومد...ولی اینا همش تو تلویزیون بودند
تو داستان ها از محمد تو داستان محمد پسر بدی نبود خوشم میاد چون خیلی در کنار طنز بودنش کارهای عجیبی رو تو هر زمینه ای انجام میداد و خیلی واسم جالب بود
البته خیلی هم شیطنت میکرد که به طنز بودنش اضافه میکرد...
ولی من مطالعم در زمینه رمان کمه و بیشتر کتاب های دیگه ای رو میخونم
و اگه ممکنه
دوستانی که تو این زمینه ها مطالعه ی بیشتری دارند اسم اون شخصیت رو با کتابش بگن تا همه بتونیم بین این شخصیت ها شخصیت مورد علاقمون رو پیدا کنیم و کتابشو بخونیم ولی اگر هم اسم شخصیت محبوبتون رو هم میتونین بگین که یه مجموعه ی کامل داشته باشیم
ممنون از همگی
در پناه حق

به نام خدا - سلام .
سلطان خان گل منو به یاد بچگسم انداختی .
حالا نمی دونم این می شه گفت داشتان یا نه . ولی من تو بچگی عاشق سوباسا بودم . یادمه بدو بدو از مدرسه می اومدم تا ببینمش . بعدشم با داداشمو پسر خالهام با هم دیگه اداشو در می یاوردیم .
حالا بماند که چقدر تابلو و گلدون شکدوندیم .

سلام به دانشجوی عزیز

یه چیزی رو رو راست بگم بهت

باور کن هر وقت میخوام به تو و نظراتت جواب بدم 2 ساعت این صفحه باز میمونه و آخرشم نمیدونم بهت چی بگم اون زبونت ما رو خفه نکنه...چی بگیم بهت...همینی دیگه...باید تحملت کنیم :)

در مورد نظرت هم بگم منم از سوباسا و پسر شجاع خوشم میاد...

یه برنامه کودکی هم میدیدم که توش یه پسره زیر نظر یه استاد آموزش کنگ فو میبینه و یه میمونی هم رفیقش بوده و اونم بلد بوده و آخرشم این پسره واسه پیدا کردن دوای اون استادش مجبوره بره بالای یه کوهی که اونجا با یه مار مبارزه میکنه و چشماشو کور میکنه...اسمش چی بود؟باور کن هنوزم که هنوزه کلشو یادمه...اسمش چی بود؟

اوه اوه یاد سفرهای علمی بخیر
خانوم فریزر...
من عاشق اون اتوبوسه بودم تو فکر این بودم واقعا همچین اتوبوسی هست یا نه...بیشتر قسمتاشم یادمه :)

سفرهای میتی کومون رو چی؟
داداش کایکو...هنوزم میده ها
من همیشه میشینم میبینم

الان داره همه یادم میاد
شاید بیشترین چیزی که کوچیک بودم دوست داشتم داشته باشم ساعت برنارد بود
آآآآآآخخخ عاشق این بودم اون ساعت رو داشته باشم باهاش همه کار کنم
سر امتحان ببرم استپ بزنم برم کتاب رو باز کنم
اینقدر این حس پیدا کردن این ساعت تو من زیاد بود که حد نداشت...یادش بخیر
هی روزگار
دوستان رمان قراره معرفی کنینا

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

همون اول که این تاپیک رو دیدم هر چی فکر کردم قهرمانی پیدا نکردم

همه کتاب ها و رمان هایی که خونده بودم رو مرور کردم ولی هیچ

اما الان که اودمدم میبینم بحث به جاهای قشنگ کشیده شده 

قهرمان های زمان بچگی من 

آنشرلی با موهای قرمز ، جودی ابوت و هایدی بودند

البته اگه بشینم فکر کنم بازم یادم میاد 

روزهاتان پرتقالی باد!

یاعلی 

به نام خدا - سلام .

سلام به سلطان گل . داداش این زبون من تقدیم به تو با عشق ... ولی خداییش این دستامم که می نویسند نه این زبونم که حرف می زنه :D
راستی تحمل زیاد بار سبب ایجاد خستگی و شکست می شه ها . پس زیاد به خودت فشار نیار :D
آخ این ضرب المثل چه جالبه بر اینجا : دیک به دیک می گه روت سیاه :D
آخ میتی کمانو که نگو که هنوزم تو فامیل معروف به داداش کایکو هستم :D
سفرهای علمی هم که یه خورده جدیدترا پخشش می کردم هم همش می دیدم و می نوشتم . مثل نوشتن فیلم حضرت محمد که 40 صفحه شد ! بیکار بودم چه کارایی می کردما .
دوستتون دارم . بهترین منحنی عالم همیشه روی لبانتون.

سلام
راستش اینجا توی مقدمه ی تاپیک پرسیده شده که قهرمان قصه یا داستان،بعدش انگار اینجا اکثراً از قهرمان فیلم ها وسریال ها وکارتون ها داره یاد میشه..
جالبه..
به نظرتون دلیل این موضوع چیه؟

اینکه داستانهای کودک ونوجوان که دارای قهرمان قصه ی فوق العاده ای باشن کم هست؟
اینکه میزان کتاب خوندن بچه ها توی ایران از میزان فیلم وتلویزیون دیدنشون خیلی کمتره؟
اینکه این جادوی تصویر رو نشون میده وتأثیرگذاریش روی ذهن و یاد آدما؟
.
.
نظرشما راجع به این موضوع چیه؟
.
.
ببخشید اگه از موضوع اصلی بحثتون خارج شد حرفام
اما میشه انگاراینجا هم بهش پرداخت،نمیشه؟
.
.
ماناباشیدوشادوموفق
یاحق

سلام به دوست عزیز

درسته منم اولش چیزی یادم نیومد هرچند به اندازه دوستان رمان و کتاب نخوندم ولی همونقدی هم که خوندم نمیدونم چرا شخصیت اصلیش برام جال توجه نبود

تازه این رو فهمیدم

حالا جادوی داستان کجا بود که باعث میشد دنبالش کنم نمیدونم چی بود...ولی بی صبرانه منتظر شما هستیم تا با عطر نفساتون فضای مباحث ما رو معطر کنین

ممنون از حضورتون