هنگامی
كه نوترینوها با اتم‌های یخی در یخ تاریك و فوق‌شفاف قطبی برخورد می‌كنند،
یك نور آبی رنگ به وجود می‌آید كه توسط سنسورها شناسایی می‌شود.
برخی
از نوترینوها از خورشید نشات گرفته و برخی دیگر از برخورد پرتوهای كیهانی
با جو زمین و منابع برجسته نجومی از جمله انفجار ستارگان در راه شیری و
سایر كهكشان‌های دور به وجود می‌آیند.
میزان تریلیونی از نوترینوها در هر لحظه در بدن انسان جریان دارند، اما به ندرت با ماده عادی برخورد می كند.
محققان در تلاش هستند تا منبع این نوترینوها را شناسایی كنند.
تیغه رصدخانه از 5160 سنسور نوری تشكیل شده كه در گروه‌های 60 تایی و در كل 86 رشته به هم متصل شده‌اند.
هر
رشته در یك سوراخ عمودی مته در كلاهك یخی قطب جنوب پایین فرستاده می‌شود.
اكنون كه تمام رشته‌ها در جای خود ثابت شدند، سنسورهای آنها یك ماتریس
مكعبی شكل به ابعاد یك كیلومتر مكعب می‌سازند كه سر آنها حدود دو كیلومتر
زیر سطح یخ است.
دانشمندان دانشگاه ویسكانسین برای ایجاد سوراخ‌ها یك مته آب داغ پیشرفته 4.8 مگاواتی ساختند.
این وسیله قادر بود با متمركز كردن فوران آب به داخل یخ به طور روزانه بیش از دو كیلومتر در یخ‌ها حفاری كند.
این
پروژه از ماه نوامبر سال 1999 در پی تسلیم طرح به بنیاد ملی علوم و همچنین
سایر همكاران طرح در بلژیك، آلمان و سوئد با همكاری دانشمندان، مهندسان و
متخصصان رایانه آغاز شده است.
زینب حسینی/
