چقدر عالی میشود که یک پل هم زیبا باشد و هم دوستدار محیط زیست. سه طراح ایتالیایی پلی را طراحی کرده اند که علاوه بر برقراری ارتباط، از خورشید و باد انرژی هم تولید می کند. در پایه های این پل توربین هایی در نظر گرفته شده که با وزش باد به چرخش درآمده و آن را تبدیل به انرژی می کند. علاوه بر این جهت استفاده از انرژی خورشیدی هم قرار است به جای آسفالت از پنل های خورشیدی موسوم به پنل خورشیدی جاده ای (solar roadways) استفاده شود. این صفحات متشکل از پنل های خورشیدی با روکشی از پلاستیک بادوام و فشرده است که برق تولید می کند. در صورت اجرایی شدن این طرح، انرژی بدست آمده از این پل برق مصرفی 115هزار خانه را در طی یکسال تامین می کند.

تنها این ها نیستند که این پل را یک دوستدار محیط زیست کرده بلکه در طول پل گلخانه خورشیدی هم در نظر گرفته شده که رانندگان می توانند در کناری توقف و از میوه و محصولات این گلخانه استفاده نمایند.

به نقل از : نارنجی

آینه دما سنجی

از یک آینه چه انتظار دارید؟! طراحان انجمن Electronic firm NEC/Avio ژاپن، یک آینه رومیزی ساخته اند که می تواند علاوه بر نشان دادن شما، دمای بدن تان را نیز اندازه بگیرد تا در صورت داشتن تب فورا مطلع بشوید. این آینه که Thermo نام دارد به کمک یک سنسور مادون قرمز می تواند دمای بدن هر فرد را که در فاصله 30 سانتمیمتری اش قرار گرفته بدون نیاز به برقراری هر گونه تماس فیزیکی، اندازه گیری کرده و نمایش دهد.

اگر دمای بدن بالاتر از 37 درجه باشد، علاوه بر نمایش دما هشدار تب نیز از این آینه به گوش می رسد. هر زمان هم که فردی مقابل آن قرار نگیرد، می تواند تاریخ، زمان، میزان رطوبت و درجه حرارت محیط را نشان دهد. این آینه در دو مدل با قیمت ۱۱۸۰ و ۱۴۴۰ دلار به فروش می رسد. این آینه به عنوان یک وسیله مفید برای استفاده در دفاتر کار، هتل ها، بیمارستان ها و ... با خطای بسیار کم می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

کینکت به کمک جراحان می آید

از زمانی که کینکت بعنوان گجت بازی وارد بازار شد، تلاشهای زیادی برای استفاده های دیگر از آن هم انجام گرفت که خیلی از این تلاشها هم موفقیت آمیز بوده اند و حالا قرار است کینکت نقش یک جاسوس دو جانبه را برای جراحان بازی کند. ‏
‏
بگذارید کمی به عقب بر گردیم، از زمانی که روبوتهای جراح (مانند روبوت داوینچی) وارد عرصه جراحی از راه دور شدند، نحوه کنترل آنها همواره یک مشکل بوده، اولا استفاده از جوی استیک برای کنترل دستهای نه چندان ظریف روبوت اصلا باب میل جراحان نبود، ثانیا جراحان هیچ بازخوردی از محیط عمل نداشتند، مثلا ممکن بود که ابزار جراحی به یک استخوان برخورد کرده و متوقف شده باشد، اما جوی استیک همچنان به جلو می رفت و جراح هیچ حسی از برخورد نداشت، مخصوصا وقتی که برخورد در زمینه دوربین واضح نبود.‏ ‏
‏
برای مشکل اول، یکی از محققین لابراتوار CIRL روشی ابداع کرده تا با استفاده از کینکت حرکات دستهای جراحی تشخیص داده شود و دستورات لازم به بازوهای روبوت جراح فرستاده شود. به این ترتیب جراحان با حرکات همیشگی و راحت تر دستان و انگشتان خود می توانند بصورت ظریفتری بازوهای جراحی را حرکت دهند. از طرف دیگر عده ای از مهندسین دانشگاه واشنگتن هم روشی ابداع کردند تا با استفاده از کینکت حرکات بازوهای روبوت زیر نظر گرفته شود و بازخورد آن به کنترل کننده منتقل شود، به این ترتیب وقتی ابزارهای جراحی به مانعی می خورند حرکتشان کند میشود یا از کنار استخوانی لیز می خورند، حس لازم می تواند به جوی استیک مخابره شود و با ویبره یا توقف حرکت دسته جوی استیک، جراح را از وضع موجود باخبر سازد.‏ ‏در مورد اول ما یک کینکت کنار جراح خواهیم داشت تا حرکات او را چک کند و در مورد دوم یک کینکت کنار روبات خواهد بود تا جزییات حرکت او را به جراح اطلاع دهد. ‏
‏
این دو تحقیق جدا از هم و در دو موسسه مختلف صورت گرفته اند، اما تصور کنید که این دو روش با هم ادغام شوند یعنی حرکات دست جراح به بازوهای روبات منتقل شود و حرکات بازوهای روبات هم به دستکشی که جراح پوشیده است و با استفاده از ویبره های ظریف تمام جزئیات حرکت بازوی روبوتیک را برای جراح قابل حس کند، در این حالت تقریبا شرایطی واقعی خواهیم داشت که بسیاری از مشکلات فعلی روباتهای جراحی از دور را برطرف می کند. ‏
‏
استفاده از کینکت در جراحی نه تنها یک پیشرفت به حساب می آید بلکه باعث صرفه جویی قابل توجهی هم می شود، فقط در مورد تحقیق دانشگاه واشنگتن هزینه ساخت چنین دستگاهی حداقل ۵۰ هزار دلار بود که اکنون با کینکت ۱۵۰ دلاری همان کار به صورت بهتری انجام میشود.

شیر آب با ظرفیت یک لیتر

از آنجا که گفته می شود ما هنگام شستن دست ها تنها یک لیتر آب نیاز داریم در صورتیکه شش لیتر مصرف می کنیم یک طراح شیر آبی با ظرفیت یک لیتر آب طراحی کرده است:

کیف پول ضد سرقت

یک کیف پول جیبی هر چه قدر هم که زیبا و جادار طراحی شود، نمی تواند نگرانی صاحبش را در حفظ امنیت وجوه نقدی و کارت های اعتباری موجود در آن کاهش دهد. اما این یک کیف پول هوشمند است که به نظر می رسد، در حفظ امنیت و ضد سرقت بودن حرفی برای گفتن دارد. نام اش Dunhill (دانهیل) است و از جنس فیبر های کربنی ساخته شده است. این کیف پول هوشمند دارای یک صفحه حساس به اثر انگشت و فناوری تشخیص هویت بیومتریک است که قفل آن تنها با شناسایی اثر انگشت صاحب اش باز می شود.

همچنین این کیف دارای یک سیستم هشدار به صورت بلوتوث است. اگر این کیف 1.5 متر از صاحبش فاصله بگیرد، به کمک یک صدای هشدار دهنده بر روی گوشی موبایل، صاحب خود را مطلع می کند.
اگر وجوه نقدی و سایر محتویات کیف پولتان بیشتر از قیمت این کیف 825 دلاری ارزش دارد، می توانید این گجت ضد سرقت را برای حفاظت آنها انتخاب کنید.

ساختمان سه پایه منحنی و شناور در میسی سی پی

این ساختمان که به شکل سه پایه و منحنی است طوری طراحی شده که در برابر حوادث طبیعی مقاومت لازم را داشته باشد. این ساختمان به جهت ساختاری که دارد در برابر طوفان ها و تند بادها مقاومت ویژه ای دارد. در واقع نیروی باد هنگام برخورد با ساختمان پراکنده می شود و از اثر بار این نیرو بر ساختمان کاسته می شود همچنین انحنایی که در لبه های این ساختمان وجود دارد موجب می شود که باد به آسانی از آن عبور کند.

همچنین این ساختمان دارای باغ های آسمانی برای هر طبقه می باشد. ضمنا ظرفیت پارکینگ این مجموعه که شامل بخش های تجاری مسکونی و تفریحی است به اندازه ی 8000 خودرو است.

نابینایان هم می توانند به تنهایی ماشین برانند

اینجا صحبت از ماشینهای اتوماتیک یا کنترل از راه دور نیست، بلکه داریم دقیقا از رانندگی افراد نابینا حرف می زنیم. اتفاقی که چند وقت پیش در آمریکا رخ داده است. فدراسیون ملی نابینایان آمریکا طی یک پروژه قصد داشت تا رانندگی را برای نابینایان عملی سازد و حالا این کار به کمک خودرویی که انباشته از تجهیزات الکترونیک است عملی شده است. این خودرو در بزرگراه ها و شرایط سخت نیز امتحان خود را پس داده و امید می رود که در طی چند سال آینده با گذراندن آزمایشات بیشتر بتواند مجوز ورود رسمی به خیابانها را بگیرد. ‏
‏
این ماشین ویژه مجهز به سنسورهای لیزری است که محیط اطراف را پایش می کنند، اطلاعات این سنسور ها مورد پردازش قرار گرفته و تصوری سه بعدی از فضای نزدیک خودرو را ارائه می دهند سپس این اطلاعات توسط سیستم ایکس-جی-وی در قالب جهت های خاص (نسبت به وضع و سرعت رانندگی) تفسیر می شوند. ‏
‏
در مرحله بعدی این اطلاعات باید به فرد نابینا انتقال یابند؛ اطلاعات دریافتی به صورت ویبره از طریق دستکش های مخصوص و صندلی راننده قابل لمس خواهند بود و همچنین یک وسیله خاص، از جریان هوای تحت فشار برای ایجاد یک تصور لمسی نسبت به محیط اطراف استفاده خواهد کرد به این ترتیب راننده بدون نیاز به استفاده از قدرت بینایی می تواند اطلاعات مربوط به سرعت و جهت حرکت خودرو و وجود اشیا در اطراف را درک کند. ‏
‏
این وسیله در شرایط مختلف و با موانع ثابت و متحرک آزمایش شده، حتی در شرایطی که وسایلی از پشت یک وانت به جاده می افتادند و از تمام این آزمایشات سربلند بیرون آمده است. اما هنوز زود است که بتوانیم در مورد کارآیی این نوع اتومبیل در شرایط غیر منتظره و دشوارتری مانند رانندگی در خیابانهای ایران نظر بدهیم.

خیلی جالب بود ولی تازمانی که این روش ها در ایران اجرا بشه فکر کنم حالا حالا ها باید منتظرباشیم .
مرسی

خیلی عالیه چه پیشرفتهایی که آدم نمی بینه اما به نظرم هیچی مثل تب سنج های قدیمی نمیشه.
همیشه هم فناوری نو به نفع انسان ها نیست.

عجب. فکر کنم این کیف هیمشه باید دنبال صاحبش باشه!