تبیان، دستیار زندگی

با فراگیر شدن سی.تی.اسکن در تشخیص های پزشکی، گمانه زنی ها در مورد خطرآفرین بودن این روش بالا گرفته است.
محققان هم تلاش می کنند شدت اشعه ای را که در سی.تی.اسکن به بدن می رسد، تا حد مجاز کاهش دهند.
تصویربرداری رایانه ای یا همان سی.تی.اسکن، به سرعت به یکی از مهم ترین ابزراهای تشخیص در علم پزشکی تبدیل شد.
اما حتما شما هم شایعات و خبرهای زیادی در مورد خطرساز بودن این روش تصویربرداری فراگیر شنیده اید.
آمار و ارقام نشان می دهند که تنها در سال ۲۰۰۷/ ۱۳۸۶ در آمریکا بیش از ۷ میلیون تصویربرداری سی.تی.اسکن انجام شده است.
دو سال بعد یک مطالعه جامع پزشکی نشان داد که این ۷ میلیون تصویربرداری سی.تی.اسکن می تواند به حدود ۲۹،۰۰۰ مورد سرطان ختم شده باشد.
البته همه این ارقام، آماری هستند و هیچ شاهدی هنوز وجود ندارد که نشان دهد به طور قطع سی.تی.اسکن منجر به سرطان می شود.
در حقیقت متخصصین می گویند دوز پرتوی که در یک تصویربرداری سی.تی.اسکن به بدن می خورد، به همان اندازه ای است که همه ما هر سال از پرتو زمینه ای جهان دریافت می کنیم.
با این وجود، محققین به دنبال روشی می گردند که میزان پرتوی که از دستگاه در حین تصویربرداری به بدن فرد می رسد را کاهش دهند.
یکی از دلایل این تصمیم، رایج و فراگیر شدن تصویربرداری سی.تی.اسکن است.
همچنین برخی بیماران، از جمله کسانی که آسیب یا ضربه نخاعی یا سری دیده اند، برای تشخیص، اغلب نیاز به چندین تصویربرداری دارند.
یکی از آخرین روش های مطرح شده توسط محققین موسسه هلث کر واقع در جزایر وست ایندیز، در نهایت پرتوی که از دستگاه به بدن می رسد را تا یک هشتم کاهش می دهد، بدون این که وضوح تصویر کم شود.
البته به گفته این محققین، بسته به مورد ممکن است این میزان پرتو بالا یا پایین برود.

بهنوش خرم روز