عموماً دو گروه از اشخاص دچار بیماری ام.اس میشوند:
الف -
گروه نخست افرادی هستند فوق‌العاده حساس، زودرنج و عصبی و با كمترین ناملایمات از حالت عادی خارج شده و تعادل خود را از دست می‌دهند.
یكی از عمده‌ترین علت‌های این بیماری، عصبی شدن افراد است كه مهم‌ترین دلیل آن در واقع كمبود مواد غذایی یا مواد معدنی و ویتامین‌ها در بدن و همچنین مواد زائد در سلول‌ها و بافت‌ها است. هرگاه شخص از نظر فیزیولوژی دچال اختلال شود، از نظر سیستم عصبی نیز دچار ناراحتی روحی و روانی خواهد شد و با كمترین برخوردی، عكس‌العمل نشان خواهد داد.وقتی كه تعادل املاح معدنی در بدن به هم می‌خورد، انسان با كمترین برخوردی عصبی می‌شود و همچنین كار غدد درون‌ریز در بدن مختل می‌شود. همین امر موجب می‌شود كه ترشحات طبیعی معده مختل و اسید معده به اندازه دوبرابر حد طبیعی شود
.روزانه معده یك انسان بالغ حدود دو لیتر اسید كلریدریك ترشح می‌كند كه در هضم غذا نقش اصلی را ایفا می‌كند. وقتی فردی عصبی می‌شود، این مقدار اسید به دو برابر حجم واقعی و طبیعی خود می‌رسد كه در واقع روزانه چهار لیتر اسید معده كه فوق‌العاده قوی است، ترشح می‌شود.
اختلال در غدد درون‌ریز موجب می‌شود كه سیستم داخلی بدن به هم ریزد و انسان از حالت تعادلی روحی و روانی خارج شود. پس می‌توان نتیجه گرفت بهترین راهكار درمانی كه در زمینه پیشگیری از بیماری ام.اس نیز برای این گروه مؤثر خواهد بود، پرهیز از بروز تنش در مناسبات بین‌فردی و سعی در كنترل احساسات و عواطف شخصی است افراد زودرنج و حساس باید تلاش كنند تا تفسیر خود را از موقعیت‌های اجتماعی به‌گونه‌ای تغییر دهند تا كمترین فشار روانی بر آنان وارد شود.
ب -
گروه دوم شامل افرادی است كه از نظر ژنتیكی دارای طبع سردی هستند و مدام از غذاهای سرد (غذاهایی با ph اسیدی) به حد وفور استفاده می‌كنند و علاقه زیادی به خوردن ترشی، سركه، تمر هندی، ماست، قره‌قروت و امثال آن دارند. افرادی كه دارای چنین طبعی هستند، اگر در مورد غذای مصرفی روزانه خود دقیق نباشند، بیشتر در معرض بیماری ام.اس قرار می‌گیرند.
عموماً در بیماران مبتلا به ام.اس، ph خون گرایش به حالت اسیدی دارد و اگر این حالت بر اثر نوع تغذیه تكرار شود، بیمار در معرض حملات مداوم قرار خواهد گرفت و حال بیمار به مرور رو به وخامت خواهد رفت. جالب توجه اینكه این نوع بیماران علاقه وافری به مصرف غذاهای دارای حالت اسیدوز نشان می‌دهند، مانند: ماست، بستنی، ترشی، تمر هندی، ماهی و امثال آن.
این‌گونه بیماران باید از مصرف غذاهای اسیدی دوری جویند تا بدین وسیله از پیشرفت بیماری جلوگیری به عمل آورند. برای پیشگیری از این بیماری در سایر افراد نیز می‌توان مصرف متعادل مواد غذایی به‌ویژه اجتناب از مواد غذایی اسیدی را توصیه كرد.
