پزشکان در یک مطالعه جدید تاکید کردند که گنجاندن مقدار کافی فیبر خوراکی در رژیم غذایی روزانه می‌تواند طول عمر شما را افزایش دهد.
به گزارش ایسنا، پزشکان انستیتو ملی سرطان در آمریکا می‌گویند رژیم غذایی سرشار از فیبر خوراکی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی تنفسی و سایر بیماری‌ها را تا 22 درصد کاهش می‌دهد.
روزنامه بلومبرگ در این باره منتشر کرد: مصرف فیبر خوراکی به مقدار کافی همچنین خطر ابتلا به چاقی، دیابت و برخی از انواع سرطان‌ها را کاهش می‌دهد. این ترکیب مهم در مواد غذایی در عین حال به حرکات بهتر روده و پایین آمدن میزان کلسترول خون کمک می‌کند.
به گزارش ایسنا، فیبر خوراکی به عنوان یک بخش مهم از یک رژیم غذایی سالم در بسیاری از انواع مواد غذایی یافت می‌شود و در شکل مکمل‌های غذایی نیز موجود است. برای دریافت مقدار کافی فیبر به طور روزانه متخصصان توصیه می‌کنند که حداقل 4/5 فنجان میوه و سبزیجات در روز مصرف کنید. برخی از سبزی‌ها و میوه‌هایی که حاوی مقادیر بیشتری فیبر خوراکی هستند شامل سیب، پرتقال، توت‌ها و گلابی، کلم بروکلی، هویج، لوبیا و نخود سبز هستند.
هم چنین می‌توانید از غلات سبوس دار مانند نان جو سبوس‌دار و یا گندم سبوس‌دار به جای نوع تهیه شده از آرد سفید و بدون سبوس و نیز از برنج قهوه‌ای سبوس‌دار به جای برنج سفید استفاده کنید. گندم یا جو سبوس‌دار منبع مناسبی از فیبر خوراکی هستند. علاوه بر این لوبیای پخته نیز منبع مناسبی از فیبر خوراکی است.
بر اساس این گزارش، فیبر خوراکی اعم از محلول یا نامحلول، شامل پلی ساکاریدهای غیر نشاسته‌ای و اجزای گیاهی دیگر نظیر دکسترین، لیگنین، واکس، کیتین پکتین، بتاگلوکان و الیگوساکاریدها هستند.
فیبر محلول نیز قابل هضم نیست اما در حین عبور از سیستم هاضمه با تبدیل یا تخمیر به وسیله باکتری‌ها دستخوش تغییرات می‌شود. همچنین با جذب آب تبدیل به ماده ژلاتینی می‌شود که از مجاری گوارشی بدن عبور می‌کند. اما فیبر نامحلول طی عبور از سیستم گوارشی بدون تغییر باقی می‌ماند.
مهم ترین منابع فیبر محلول شامل باقلاها از جمله نخود فرنگی، لوبیای سویا و جوی دوسر هستند.
همچنین در میوه‌ها و سبزی‌هایی نظیر کلم بروکلی، کاهو و ریشه‌ها و ساقه‌های زیرزمینی نظیر سیب زمینی و پیاز فیبر به مقدار زیاد موجود است. از منابع مهم فیبر نامحلول غلات سبوس دار، پوسته ذرت، پوست سیب زمینی، لوبیا سبز، پوسته گوجه فرنگی و مغز دانه های گیاهی هستند.
عملکرد مهم فیبر در هنگام عبور از روده، تکمیل فرایند هضم یا خارج سازی آب اضافه از پسماندهای غذایی است. اگر آب کافی از پسماندهای غذا در روده جذب نشود، مشکل اسهال پیش می‌آید و اگر آب بیش از حد جذب شود، منجر به یبوست و خشکی روده‌ها خواهد شد. نقش فیبر به عنوان یک اسفنج این است که میزان جذب آب را در پسماند غذای درون روده تعدیل نموده و مانع یبوست می‌شود.
شرح این بررسی در هفته نامه «بیزینس ویک» منتشر شده است.
