تبیان، دستیار زندگی

مقوله ی آموزش پهنه ای بسیار وسیع دارد بدین مفهوم که می توان آن را  به آموزش آشکار و آموزش پنهان تقسیم نمود .آموزش از نوع آشکار آن همان است که در کتابهای درسی به دانش آموزان آموزش داده می شود و در آخر هر ترم  امتحانی از آن به عمل می آید در واقع می توان این گونه گفت که آموزش آشکار از طرف معلمان قابل کنترل میباشد این در حالی است که در پشت این آموزش رسمی یک نوع آموزش غیر رسمی و به عبارتی پنهان در جریان است .آموزش پنهان به آن دسته از یادگیری هایی گفته می شود که دانش آموزان در ارتباط با یکدیگر از هم می آموزند و این اتفاق به صورت نا خواسته به وقوع می پیوندد. مسئله ی مهمی که امروزه مطرح است این است که یادگیری  دانش آموزان در بخش پنهان خیلی بیشتر از یادگیری های آنها در بخش آشکار  می باشد  و این می تواند بسیار نگران کننده باشد زیرا همانطور که گفته شد آموزش پنهان قابل کنترل نبوده و از طرفی در اکثر مواقع علاوه بر اینکه مفید نیست میتواند اثرات منفی  فراوانی بر روی آموزش رسمی داشته باشد .همچنانکه امروزه در برخی از مدارس اثرات آموزش پنهان به وفور دیده می شود و این امر لزوم وجود مدرسه ای را که کادر آن دارای روابط عمومی قوی و موثر  با دانش آموزان هستند را ایجاب می کند.

درسته دقیقا آخه تو مدارس ما با بعضی ناظمها و مدیرای خشک و مقرراتی با دیسیپلین بالا بچه ها با همدیگه بیشتر معلما و مسیولین مدرسه ارتباط دارند و این زمینه بسیاری از یادگیری ها میشه که خیلی هاشون هم بدآموزی هستن.آخه بچه ها تا برنامه های تلویزیونی مثل عمو پورنگ و فیتیله را می بینن سختشونه با ما معلمای خشک و بی روح ارتباط خوبی برقرار کنن.

سلام . آموزش پنهان ( غیر مستقیم ) نه تنها در مدرسه ، بلکه در خانه نیز بیشترین تاثیر را بر روی فرزند ما دارد . طبق نظر روانشنا سان اجتماعی  80 در صد یاد گیری از طریق مشاهده صورت میگیرد .

با سلام
کاملا صحیحه بچه ها معمولا سریع از اطرافین الگوبرداری میکنن و ما اطرافیا باید بیش از اون که با گفتارمون آموزش بدیم با رفتارامون .

با سلام
عقیده من اینه که اگه ما بابا مامانا و معلما روش صحیح برخورد با بچه مونو ندونیم باشون خوب تا نمی کنیم و همینجاست که اول برقراری ارتباط صمیمی اونا با کساییه که باهاشون صمیمی ترن و این ارتباط زمینه یادگیری و آموزش مسایلیه که مدنظر ما شاید نباشند و از بین بردن این اموزشها کاریست سخت.چون ما با نبود ارتباط خوب با بچه ها تاثیر گذاریمون تو اونا کم میشه.

با سلام
دختری ازدواج کرده بود وشبی برای شوهرش شام درست کرد و شامش سوسیس بود.شوهر متوجه شد که همسرش سر و ته سوسیهارا زده و در تابه سرخ کرده.متعجب شد و پرسید چرا سرو ته سوسیس ها را میزنی؟خانم گفت مادرم هم چنین سوسی می پخت.داماد ازمادر زن علت این کار را پرسید مادر خانم هم گفت من از مادرم چنین اموختم.داماد از مادربزرگ دلیل را خواست گفت:من یه ماهی تابه کوچک داشتم و سوسیسهای بلند در اون جانمی گرفت مجبور بودم سر وته اونا رو بزنم.
بله فرزندان ما از رفتار ما بیشتر می اموزن تا از گفتارمون.پس سعی کنیم خوب رفتار کنیم تا رفتار خوب بیاموزند.

با سلام
به نظرم باید به كوچكترین كارهامون هم مسلط باشیم و بدونیم داریم چیكار میكنیم
چون دقیقا عین همین حالت برای فرزند هم تاثیر میذاره و الگو برداری میكنه
ریزترین كارها رو حتی

موفق باشید.

با نام خدا و سلام
وقتی بچه بودیم نخی را جلوی اسباب بازیمون می بستیم و هرجایی میرفتیم اونم همرامون میومد تند می رفتیم تند میومد و می ایستادیم می ایستاد.تربیت مثل نخ هست سهم زیادی از تربیت با رفتار ما ایجاد میشه چون بچه ها مثل اون اسباب بازی می مونن و همراه ما حرکت می کنن .با هل اسباب بازی حرکت نمی کرد بچه ها هم با نصیحت و تهدید و تنبیه تربیت نمیشن.باید با مهربونی اونا را به راه درست بکشیم البته باید خودمون تو راه درست باشیم اول.