21% از كل بودجه سالیانه اختصاص یافته به اضافه كار كاركنان جهت پرداخت دیون پیمانكاران و خسارتها و تعهدات مالی برداشته می شود؛
19% آن در قالب بدهیهای معوقه به بازنشستگان سه سال گذشته پرداخت می شود؛
17% جهت تأمین هزینه های برق گاز آب و خطوط تلفن و اینترنت ساختمانهای تابعه كنار گذاشته می شود ؛
15% جهت هزینه های سوخت وسائط نقلیه و همچنین تعمیر و نگهداری ساختمانها و ماشین آلات و خودروها مصرف می شود؛
13% جهت تأمین مخارج جشنها سمینارها بزرگداشتـها و نشستهای علمی تخصصی و شركت در راهپیمائی ها و انجام امور خیریه و همچنین جهت گردشهای علمی تفریحی و زیارتی خرج می شود؛
11% جهت ذخیره اضافه كاری سال آینده پس انداز می شود؛
با این تفاصیل تنها 4 % از كل بودجه اختصاص یافته به اضافه كاری باقی می ماند. از آنجائیكه طبق قانون اضافه كار ساعات اضافی حضور در محل كار ملاك تخصیص اضافه كار به هر فرد است طبیعی ست كه از این 4 % بیشترین سهم از آن مدیرعامل؛ معاونین او؛ مدیران ارشد و معاونینشان؛ مدیران استانها و معاونینشان؛ رؤسای ادارات و معاونین آنها و كارشناسان خواهد بود؛ چرا كه طول زمان حضور این عده در محل كار از سایرین بیشتر است؛ می دانید چرا؟! چون این عزیزان یا ساعت ورود و خروج خود را پانچ نمی كنند- چون كسر شأن ایشان و به دور از شخصیتشان است- یا اینكه دیرترین ساعت خروج متعلق به آنهاست – چون خانه شان نزدیك و چسبیده به اداره است!- با این اوصاف به تقریب تنها نیم درصد ( 0.5 % )از كل بودجه برای سایر پرسنل باقی می ماند!
