ترم اول:
لباسهایتان اتو کشیده است!
میخواهید شاگرد اول شوید تا هم پول خوابگاه را ندهیدو هم برای بر و بچه‌ها، کلاس بگذارید!
چون هنوز کسی شما را نمیشناسه و شما هم متقابلا" کسی را نمیشناسید.
شاگرد دوم میشوید!! پول خوابگاه هرگزکم نمیشود.حتی ربع هم نمیشود.
هنوز کلاس نذاشته، از سوی دانشجویان دیگر به عناوین مهمی چون :
بچه مثبت، سوسول، بچه مرغوب، درازگوشخوان! گاگول و قشنگ، مفتخر میشوید.
ترم دوم:
چون شاگرد ممتاز نشدید حسابی خورده توی برجکتان!
تازه فهمیده‌اید اول شدن راهکارهای مخصوصی را میطلبد!
میخواهید خیلی چیزها را به خیلی‌ها ثابت کنید و به بعضی‌ها مشت محکمی بزنید!
خط اتوی لباسهایتان هنوز باقی مانده تلاش میکنید همه واحدهایتان را با نمرات متوسط پاس کنید.
ترم سوم:
بی‌خیال معدل و نمره میشوید. میگوئید همینکه یاد بگیرم کافیست.
اصلاً خر ما از کرگی دم نداشت!
تلاش میکنید هر طور شده واحدهای باقیمانده را حتی با نمرات متوسط پاس کنید.!!!
تصمیم راسخ میگیرید در طول ترم درس بخوانید ولی عمراً همچین اتفاقی نمی‌افتد و نخواهد افتاد!
شب است و سکوت است و ماه است و تو و جزوه های تکمیل نشده و تکالیف کُپ نزده!
حداقل 3 واحد می‌افتید.
ترم چهارم:
به آب و آتش میزنید تا 3 واحد عقب مانده را جبران کنید.
دوباره فقط شب امتحان درس میخوانید مشروط میشوید!! مبارک است!
بالاخره این شتری است که در خانه همه میخوابد.
ترم پنجم:
به خودتان قول شرف میدهید حتماً درس بخوانید!! صرفاً بخاطر وجدانتان و پاسخ به زحمات خانواده!
به پیشنهاد یکی از نارفیقان میروید یک سایت اینترنتی را طراحی میکنید چون کار فرهنگی را دوست دارید!
ولی خیلی زود میفهمید خیلی‌ها دوست ندارند. خیلی‌ها هم مدام شبیخون میزنند
حالتان را میگیرند. سایت‌تان را فیلتر میکنند.
شب امتحان علاوه بر جزوه های تکمیل نشده، گزارشهای تکمیل نشده، سایت هم اضافه میشود
قوز بالا قوز! دوباره مشروط میشوید.
ترم ششم:
هنوز آدم نشده‌اید!! کار فرهنگی خفن انجام میدهید! قاط میزنید!
از مسئولین انتقاد میکنید! به فرهنگسازان گیر میدهید!!!
بالاخره دغدغه‌های فرهنگی در اولویت امورند!
عمراً آدم نشدید. حقتان است! برای بار سوم با اجازه بزرگترها بله!! هت تریک میکنید!
آبروی شما جلوی بر و بچه‌ها و در و همسایه میرود، چون به دلیل سه بار مشروطی متوالی
اخراج شده و اسم شما را توی تمام بوردها میزنند!! بی‌انصاف‌ها!!
از بن لادن و براد پیت هم مشهورتر میشوید!
اسم شما توی کوچه و محله هم ورد زبان شاباجی خانم و باقر بزاز میشود!!
تلافی میکنید! برای استاد مربوطه و مسئولین محترم در دستشویی‌های مربوطه شعرهای نامربوط مینویسید!!
بعد میروید تعهد میدهید! یک تعهد به آموزش کل و یک تعهد به خودتان که بروید درس بخوانید و آدم شوید
و بی خیال کار فرهنگی شوید و این امر خطیر را به فرهنگسازان بی‌بدیل دفتر فرهنگ واگذارید
تا تداخل قوا صورت نگیرد.
ترم هفتم:
عمراً کار فرهنگی کنید! دیگر کار بی‌فرهنگی هم نمیکنید!! خدا میزند پس سرتان و عاشق میشوید!!
بابا تریپ لاو، تریپ تایتانیک، فال حافظ و دل برای از من و ... و خیابان طالقانی و سینما عصر جدید
و پیتزا آنگولا و حرفهای اولترا مدرن، سانتی‌منتالیسم و قلبهای صورتی تیر خورده و موی تن تن!
شعارهای اولترافمینیستی میدهید! حرفهای شبه روشنفکری میزنید!
سعی میکنید بچه مثبت و خوب باشید و خوبی‌تان را به همه ثابت کنید!
تیپ‌های دوم خردادی میگیرید به همه لبخند میزنید اما قیافه‌تان مانند منگل‌ها میشود چون ابزار شادی ندارید!!
لاف در غربت و ...! دلباخته میشوید!! تابلو میشوید!! بدبخت میشوید! مشروط میشوید!
اخراج قطعی میشوید! فرم شماره 5 میگیرید. میروید خیابان پاسداران
اتاق شماره 20سازمان مرکزی یک جای کار بیست!
التماس میکنید، لابه میکنید! لابی میکنید، حتی کپی حلقه نامزدیتان را هم ضمیمیه میکنید!
بعضی‌ها را خوشحال میکنید!!
پس از یک قرن مجوز ادامه تحصیل شما به واحد مربوطه میرسد!! چون برخی آئین‌نامه‌ها در برخی
شرایط زمانی دچار قبض و بسط تئوریک و عملیک میشوند و با توجه به اینکه تا خرداد سال...
زمان زیادی نمانده یهو یه بخشنامه جدید می‌آید و با استناد به آن شما به دوره پاره‌وقت منتقل میشوید!!
یعنی تا آخرالزمان مشکل اتمام سنوات ندارید! مشروط بر اینکه معدل کل‌تان از 10 کمتر نشود
و مشروط بر اینکه قول بدهید سال ... خوش بگذرد!!
تصمیم میگیرید روی قلبتان بنویسید: من عشق مشق بیلمیرم و دیگر جنگولک‌بازی فرهنگی
در اینترنت رو بی‌خیال!! چون تصمیم گرفته‌اید فارغ‌التحصیل شوید. به بعضی‌ها یه قولهایی میدهید.
ترم هشتم:
برای عبرت دیگران طنز مینویسید . . .
