تبیان، دستیار زندگی

در مورد اینکه " ازدواج خوب چگونه ازدواجی است ؟؟؟" باید بگم که اصلا با حسین طهوری عزیز موافق نیستم. ما مسلمونیم و مسلمونی سنتی و مدرن نداره. فردی بعنوان یک پسر دختر خانومی رو میبینه، با یه خورده تحقیق و پرس و جو که میتونه از خودشون باشه توی چند دقیقه و در محلی نه خلوت و نه شلوغ صورت بگیره (البته اگه از دوستان بخصوص اونهایی که ازدواج کردم کمک بگیرید هم بهتره و هم راحتتر). سوالهاش هم در حد اطلاعاتی کم اما اساسی برای خود پسر هست و البته اینکه آیا قصد ازدواج دارن (باشما یا غیر). البته اون دختر خانوم به این سوال اگه به این رکی باشه جواب نمیده چون شرم و حیا داره. پس بهتره شما هم حدود و حفظ کنین و به نوع دیگه ای بپرسین... اجازه خواستگاری گذاشته میشه البته با مشورت بزرگتر و بعد هم انشاالله مبارکش باد....

و اما درمورد "آیا این گونه اشخاص می توانند در زندگی به طرف مقابل خود اعتماد کنند ؟؟؟؟" ... اگه اونچیزهایی که من شنیدم و خوندم از روابطشون شما هم میدونستیییییییییین.....

تا جاییکه من میدونم این افراد اعتمادشون بهم درحد اعتماد دو تا جسمشونه. اگه جسمشون نیاز به اونیکی داشته باشه خوب میخوانش و باهاش هستن اما اگه جسم اون یکی رو بخواد و اون نباشه و یا اصلا اون رو نخواد، اونوقته که ؛ نخود نخود هرکه رود دنبال میل خود.... بیشتر از این توضیح نیتونم بدم. یعنی قابل گفتن نیست...

البته یه تعدادیشون به این اعتماد ها معتقدند اما فقط میخوان راحت باشن. اینها آدمهای بدی نیستن هیچ، گاها خیلی هم خوب و فهمیدن، فقط چون این قسمت رو یا بد فهمیدن و یا یه جوردیگه بهشون فهموندن اینطوری شدن... اینها از بالایی ها یه خورده مستثنان...

یاحق