الف :
الا یا ایها الساقی ادر كاسا و ناولها / كه عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشكل‌ها = حافظ
اگر آن ترك شیرازی به دست آرد دل ما را / به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را = حافظ
ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی / دل بی تو به جان آمد وقت است كه بازآیی = حافظ
ای درد توام درمان در بستر ناكامی / و ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی = حافظ
این خرقه كه من دارم در رهن شراب اولی / وین دفتر بی‌معنی غرق می ناب اولی = حافظ
ای دل ریش مرا با لب تو حق نمك / حق نگه دار كه من می‌روم الله معك = حافظ
اگر شراب خوری جرعه‌ای فشان بر خاك / از آن گناه كه نفعی رسد به غیر چه باك = حافظ
ای صبا نكهتی از خاك ره یار بیار / ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار = حافظ
آه ، تاكی ز سفر باز نیایی ، بازآ / اشتیاق تو مرا سوخت كجایی، بازآ = وحشی بافقی
ای یوسف خوش نام ما خوش می‌روی بر بام ما / ای درشكسته جام ما ای بردریده دام ما = مولوی
افسانه بود معنی دیدار، كه دادند / در پرده یكی وعده‌ی مرموز و دگر هیچ = ملک الشعرای بهار
آنچنان كز رفتن گل خار می‌ماند به جا / از جوانی حسرت بسیار می‌ماند به جا = صائب تبریزی
ای دل، از هجران او زارم همی باید گریست / تر ك خفتن كن، كه بیدارم همی باید گریست = اوحدی
آن كه هلاك من همی‌خواهد و من سلامتش / هر چه كند ز شاهدی كس نكند ملامتش = سعدی
آخر ای پیمان گسل یاران به یاران این كنند / دوستان بی موجبی با دوستداران این كنند = محتشم کاشانی
آتش دل چون نمی‌گردد به آب دیده كم / می‌دمم بادی بر آتش، تا بتر سوزد مرا = فخرالدین عراقی
ای مستان خیزید كه هنگام صبوحست / هر دم كه درین حال زنی دام فتوحست = سنایی
از دل سخت تو كز سنگ سیه سخت‌تر است / می‌توان یافت كه آه دل ما بی‌اثر است = فروغی
آری چه عجب داری كاندر چمن گیتی / جغد است پی بلبل، نوحه است پی الحان = خاقانی
اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح / صلاح ما همه آن است كان تو راست صلاح = حافظ
آنان كه خاك را به نظر كیمیا كنند / آیا بود كه گوشه چشمی به ما كنند = حافظ
آن كه پامال جفا كرد چو خاك راهم / خاك می‌بوسم و عذر قدمش می‌خواهم = حافظ
ای گل خوش نسیم من بلبل خویش را مسوز / كز سر صدق می‌كند شب همه شب دعای تو = حافظ
ای دل مباش یك دم خالی ز عشق و مستی / وان گه برو كه رستی از نیستی و هستی = حافظ
ای كه در كوی خرابات مقامی داری / جم وقت خودی ار دست به جامی داری = حافظ
اهل كام و ناز را در كوی رندی راه نیست / ره روی باید جهان سوزی نه خامی بی‌غمی = حافظ
امروز كه بازارت پرجوش خریدار است / دریاب و بنه گنجی از مایه نیكویی = حافظ
اینكه خاك سیهش بالین است / اختر چرخ ادب پروین است = پروین اعتصامی
از دل خود، دارم این محنت، نه از ابنای دهر / كاش بودی این دل سرگشته در فرمان من = شیخ بهایی
ای نشسته تو در این خانه پرنقش و خیال / خیز از این خانه برو رخت ببر هیچ مگو = مولوی
