تبیان، دستیار زندگی

علامت های دیگر شامل تکرر ادرار همراه با درد، ادرار بدبو، تغییر رنگ ادرار به سمت تیره یا رنگ چای و وجود خون واضح در ادرار همراه با دفع لخته است. در مواردی که عفونت ادرار به سمت کلیه ها کشیده شود، به این علایم، تب و درد پهلو هم اضافه می شود.

باوجود همه این علایم دردناک، باز هم ممکن است فردی به پزشک مراجعه نکند؛ تا جایی که عفونت به کلیه ها برسد؟!

بله! گاهی اوقات ممکن است شرایطی پیش بیاید که دسترسی به پزشک وجود نداشته باشد. در این صورت، اولا مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک را به هیچ وجه توصیه نمی کنیم. بیمار باید تا آنجا که امکان دارد از مایعات فراوان استفاده کند؛ تا جایی که رنگ ادرار شفاف شود.

این کار، بهترین شروع برای درمان عفونت های ادراری است زیرا سبب می شود میزان دفع افزایش یافته و میكروب های بیشتری دفع شوند. اگر عفونت ادرار محدود به مجاری تحتانی ادراری باشد، حتی ممکن است بدون درمان هم خوب شود ولی اگر عفونت به سیستم ادراری فوقانی کشیده شود، نیاز به اقدام درمانی و دخالت پزشکی دارد.

با توجه به این موضوع که شیوع این عفونت در زنان بالاتر است، ابتلا به آن تا چه حدی مشکل ساز نیست؟

عفونت ادراری تا 3 بار در سال در خانم های سالم طبیعی است؛ یعنی اگر خانمی تجربه 3 بار عفونت ادراری را در سال داشته باشد، فقط به یک بار آزمایش ادرار و درمان آنتی بیوتیکی مناسب نیاز دارد و نه بیشتر؛ ولی اگر عفونت بیشتر از 3 بار در سال رخ بدهد، نیاز به درمان جدی پیدا می کند.

خیلی ها تا زمانی که علامت دارند آنتی بیوتیک هایشان را مصرف می کنند و پس از رفع علایم، آنها را قطع می کنند. این کار چه خطری ممکن است داشته باشد؟

هدف ما در درمان این است که بیمار با داروی کم درمان شود. در بررسی ها دیده شده که اگر بیمار یک هفته دارو بخورد هیچ فرقی نمی کند با زمانی که 5 روز یا 3 روز دارو می خورد بنابراین امروزه توصیه می شود برای یک عفونت ادراری ساده از برنامه آنتی بیوتیکی 3 روزه استفاده شود و بیش از آن ادامه نداشته باشد؛ مگر آنکه بیمار علامت دار باشد. بنابراین اگر علایم بیماری پس از 48 ساعت بهبود پیدا نکرد نیاز به بررسی مجدد است. 3 روز دارو خوردن هم فکر نمی کنم برای کسی سخت باشد

 منبع : سلامتیران

البته در دوران نوزادی چندان فرقی نمی کند ولی از 3 سالگی به بعد، این میزان در خانم ها افزایش پیدا می کند و چند علت مهم در این زمینه وجود دارد که مهم ترینش، آناتومی ناحیه ادراری و تناسلی خانم هاست.

طول مجرای ادرار در خانم ها خیلی کوتاه تر از آقایان است و همین امر، عفونت های ادراری را که عمدتا بالارونده هستند، افزایش می دهد. علت دوم، نزدیک بودن مقعد و واژن به مجرای ادرار است بنابراین یکی از عواملی که سبب عفونت های ادراری در خانم ها می شود تماس جنسی است. در هر تماس، حجم بسیار زیادی میکروب وارد مجرای ادرار می شود که اگر خانم به موقع و پس از تماس جنسی ادرار نکند یا حجم مایعاتی که استفاده می کند کم باشد، به عفونت ادراری مبتلا خواهدشد.

عامل دیگر، قطع و وصل جریان ادرار هنگام ادرار کردن است. بعضی ها به اشتباه فکر می کنند این کار برای تقویت عضلات ناحیه لگن مفید است؛ در حالی که قطع کردن جریان ادرار سبب ایجاد خلاء یا مکش در آن ناحیه شده و این خلاء تمام میکروب های بیماری زای اطراف مقعد و واژن را به داخل مجرای ادرار می کشاند و سبب ایجاد عفونت ادراری می شود.

عدم رعایت بهداشت نیز علت دیگر است. با رعایت بهداشت به راحتی می توان از بسیاری از عفونت های ادراری پیشگیری کرد. مهم ترین نکته این است که هنگام شست وشو و طهارت و حتی خشک کردن، دست یا دستمالی که به ناحیه مقعد کشیده می شود، به سمت جلو نیاید. بنابراین با شستن از جلو به سمت عقب می توان از عفونت ها پیشگیری کرد.

همچنین عوض نکردن لباس زیر به طور مرتب و وجود رطوبت و نم در آن سبب ایجاد کلونی های میکروبی و قارچی در لباس زیر می شود. سعی کنید لباس زیرتان همیشه خشک باشد. البته برخی میکروب ها به نام لاکتوباسیل هم در این ناحیه هستند که در اطراف واژن زندگی می کنند و محیط اطراف واژن و مجرای ادرار را اسیدی و این منطقه را برای رشد باکتری ها نامناسب می کنند. حال اگر به هر دلیل این لاکتوباسیل ها از بین بروند، اسیدیته منطقه به هم می خورد و جهت رشد سایر باکتری ها مناسب می شود.

منبع : سلامت ایران