نسب آیت‌الله میرزا علی‌محمد اژه‌ای :
شیخ
شریف‌الدین محمدبن‌شمس‌الدین رویدشتی مشهور به ملاشریفای اژیه‌ای اصفهانی،
از اعاظم علمای عصر صفوی، استاد مسلم فقه، حدیث، رجال و از شاگردان ممتاز
شیخ بهایی كه در سال 1022 هـ .ق از جناب شیخ به كسب اجازه روایت و نقل
حدیث نایل آمد كه در این اجازه كه مرحوم علامه مجلسی در بحارالانوار
آورده‌اند، آمده است: >بسم الله الرحمن الرحیم، قرا علی الاخ الاعز زبده
الافاضل، و خلاصه الامائل، الزكی الذكی الالمعی اللوذعی حاوی مزایا
الكمال، جامع محامد الخصال، البالغ درجه الاستدلال، شرفا للافاده والافاضه و
التقوی والدین، شریفا محمدا وفقه الله سبحانه للارتقاء الی ارفع الدرجات-
نبذه من المطالب الدینیه، و قراء تنبیء عن طبع نقاد و ذهن وقاد.< همچنین
ایشان از سیدحسین بن سید حیدر حسینی كركی نقل حدیث می‌نمودند. در امل
الامال، شیخ حر عاملی ، ملاشریف را این چنین یاد می‌كند: >الشیخ الشریف
الدین محمد الرویدشتی كان فاضلا عظیم الشأن،جلیل القدر، من تلامذه شیخنا
البهایی...<
این
عالم و استاد كامل، در مسند تدریس شاگردان بسیار پرورید كه از آن جمله
علامه محمدباقر مجلسی را باید نام برد كه از مجازین ایشان بود و در توصیف
استاد، این عبارات را بیان نموده است >فاضل كامل، رضی زكی< این
توصیفات از ملاشریفا نشانگر مقام و مرتبت بالای علمی و اخلاقی ایشان است.
این عالم ربانی و فقیه صمدانی پس از قریب یك سال حیات پربركت، سرانجام به
سال 1087 هـ.ق وفات یافت.
از این عالم عابد صالح، خاندانی پدید آمد جلیل
القدر و اهل تقوا كه عمر شریف خود را در جهت نشر معارف و معالم دین مصروف
داشته و در طی سده‌های اخیر در حركت‌های فكری و دینی تاثیر به سزایی داشتند
و خدمات و مجاهدت‌های آنان در ترویج شریعت نبوی و حفظ و پاسداشت میراث
دینی و فرهنگی ایران اسلامی، بسیار عظیم است و گرانسنگ. از جمله دختر ایشان
حمیده خانم، كه زنی عالمه و فاضله بود و در منابع رجالی و تراجم، مراتب
والای علمی و اخلاقی ایشان را ستوده‌اند. مولامحمدباقر فرزند دیگر
مولاشریفا كه عالمی برجسته بود و فرزندش عالم ربانی و فقیه صمدانی و محدث
حكیم آخوند ملاعلی‌اكبر اژه‌ای متوفی به سال 1265هـ .ق مدفون در تخت فولاد
اصفهان كه سرسلسله خاندان بزرگ علمی و روحانی اژیه‌ای در اصفهان می‌باشد.
آیت‌الله میرزا علی‌محمد اژه‌ای :
یكی از معاریف و بزرگان این خاندان حضرت آیت‌الله شیخ علی محمد اژه‌ای را
باید نام برد كه عالمی بود وارسته و متقی و سالیان دراز در دعوت مردم به
دیانت و تقوا كوشید و سرانجام در عصر 15 دیماه 1389 در اصفهان وفات یافت و
پیكر مطهرش در امامزاده هارونیه به خاك سپرده شد.
عالم
ربانی، عارف وارسته و مجتهد كامل، آیت‌الله «میرزا علی‌محمد اژه‌ای» از
علمای معاصر قبل از سال 1300 (1299 هجری شمسی) در اصفهان متولد شد و نزد
اساتید بسیاری تحصیل كرد و به درجه اجتهاد نائل گردید.
این
عالم وارسته در سنین جوانی از آیات عظام، سیدابوالحسن اصفهانی و سید محمد
حجت كوه كمره‌ای اجازه اجتهاد و روایت و از مرحوم آیت الله نخودكی اصفهانی
اجازه استخاره دریافت کرد.
برخی
از اساتید ایشان عبارتند از حضرات آیات و حجج اسلام «سیدمرتضی موحد
ابطحی»، «میرزا محمدعلی معلم حبیب‌آبادی»، «میرزا محمد طبیب‌زاده»، «سید
صدرالدین كوپایی»، شیخ «محمود مفید»، «مجدالعلما نجفی» هستند.
آیت الله علی‌محمد اژه‌ای، عالمی ربانی بود و سال‌ها در مسجد امام علی(ع) اصفهان به امامت جماعت و بیان احكام اشتغال داشت.
فرزندان :
ایشان
پدر دکتر جواد اژه‌ای (پدر معنوی مدارس استعداد درخشان ایران- سمپاد) و
محمد (مدیر دبیرستان شهید اژه‌ای اصفهان) و حجت‌الاسلام مهدی اژه‌ای بودند.
شهید
مجاهد حجت‌الاسلام علی‌اكبر اژه‌ای نیز كه بر اثر بمب‌گذاری منافقین در
هفتم تیرماه 1360 در محل حزب جمهوری اسلامی به همراه شهید مظلوم آیت‌الله
بهشتی و 72 تن از یاران امام به شهادت رسید، نیز فرزند ایشان بودند.
وفات :
آیت‌الله
حاج شیخ علی‌محمد اژه‌ای از علمای بزرگ اصفهان پس از یك عمر بندگی خداوند
متعال، اقامه نماز، راهنمایی و هدایت مردم متدین اصفهان، تلاش و مجاهدت در
راه نشر احكام اسلام، قرآن و سیره ائمه اطهار(ع)، روز چهارشنبه 15 دی سال 1389 در سن 90 سالگی بدرود حیات گفت و پیكر پاک ایشان پس از اقامه نماز، بر روی دستان صدها مشتاق و علاقه‌مند به ایشان در جوار امامزاده هارونیه اصفهان به خاک سپرده شد.
روحش شاد و با اولیا الله محشور باد.
جهت شادی روح تمامی علما و صلحا حمدو سوره ای قرائت نمایید.
