آقا سیّد محسن جبل عاملى از علماى بزرگ شیعه و نواده برادر مرحوم آقا سیّد جواد صاحب مفتاح الكرامه است . ایشان در دمشق مدرسه اى تاءسیس كرده اند كه دانش آموزان شیعه در آن مدرسه تحت نظر آن جناب تحصیل مى كنند. حاج سیّد احمد مصطفوى كه یك از تجّار قم است گفت من از خود سیّد محسن امین شنیدم كه مى گفت یكى از تربیت یافتگان مدرسه ما براى تحصیل علم به آمریكا مسافرت كرد، از آنجا كاغذى براى من نوشت به این مضمون :
چند روز پیش شاگردان مدرسه ما را امتحان مى كردند، من هم براى امتحان رفتم . مدتى نشستم تا نوبت به من رسید. بسیار طول كشید تا اینكه وقت دیر شد، دیدم اگر بنشینم نماز فوت مى شود. از جا حركت كردم كه بروم نماز بخوانم ، آنهایى كه در آنجا بودند پرسیدند كجا مى روى ، چیزى نمانده كه نوبت تو برسد. گفتم من یك تكلیف دینى دارم ، وقتش مى گذرد. گفتند امتحان هم وقتش مى گذرد، اگر این جلسه برگزار شود، دیگر جلسه اى تشكیل نخواهند داد و براى خاطر تو هرگز هیئت ممتحنه جلسه خصوصى تشكیل نمى دهند. گفتم هر چه بادا باد ! من از تكلیف دینى خود صرف نظر نمى كنم . بالاخره رفتم . از قضا هیئت ممتحنه متوجه شده بودند كه من به اندازه اداء یك وظیفه دینى غیبت نموده ام ، انصاف داده و اظهار كرده بودند كه چون این شخص در وظیفه خود جدى است ، روانیست او را معطّل بگذاریم ، براى قدر دانى از اینكه عمل به وظیفه نموده باید جلسه اى خصوصى برایش تشكیل دهیم . این بود كه جلسه دیگرى تشكیل دادند، من حاضر شدم و امتحان دادم .
آقاى سیّد محسن امین پس از نقل داستان فرمود: من در مدرسه چنین شاگردانى تربیت كرده ام كه اگر به دریا بیفتند دامنشان تر نمى شود.
الكلام یجز الكلام ، ج 2، ص 35.