به گزارش خبرگزاری مهر، سال آینده کاوشگری جدید به سیاره مشتری فرستاده خواهد شد و مریخگردی با انرژی اتمی بر روی مریخ خواهد نشست، در حالی که از سویی دیگر قرار است سیاره عطارد میزبان اولین ماهواره مصنوعی خود یعنی ماهواره "مسنجر" شود.
کمی نزدیکتر به زمین، ناسا در نظر دارد دو کنترل کننده اقلیمی را در مدار زمین قرار دهد تا حجم ذرات معلق در هوا و نمک موجود در دریاها را محاسبه کنند، اطلاعاتی که برای ارزیابی دلایل و تاثیرات تغییرات اقلیمی بسیار حیاتی به شمار می روند. همچنین ایستگاه بین المللی فضایی نیز به حسگری مجهز خواهد شد که برای کشف اسرار ضد ماده طراحی و ساخته شده است.
برای مشاهده خلاصه ای از مهمترین و بزرگترین رویدادهای نجومی که قرار است در سال 2011 رخ دهد ادامه این گزارش را به نقل از نشریه دیسکاوری بخوانید:
گلوری (شکوه): ناسا قصد دارد اسکادرانی از فضاپیماهای جدید خود را به فضا پرتاب کند، پروژه ای که آغازگر آن فضاپیمایی به نام "گلوری" خواهد بود، این فضا پیما با هدف مطالعه بر روی دو عنصر حیاتی در سیستم اقلیمی زمین طراحی شده است: میزان انرژی دریافتی از سوی خورشید و نوع و میزان ذرات معلق در اتمسفر زمین.
به گفته "گرگ کوپ" فیزیکدان خورشیدی لابراتوار مطالعات اتمسفری و فضایی در دانشگاه کلرادو با آغاز سیاستگذاری بر اساس اطلاعات به دست آمده از تغییرات جوی، باید بدانیم که چه میزان از این تغییرات قابل کنترل و چه میزان از آن طبیعی است. قرار است فضاپیمای "گلوری" در تاریخ 23 فوریه سال 2011 از پایگاه فضایی وندربرگ به فضا پرتاب شود.
پیامهایی از عطارد: فضاپیمای مسنجر ناسا باید در تاریخ 18 مارچ 2011 سفر 6 ساله خود را با مانوری 15 دقیقه ای و جا دادن خود درون مدار عطارد پایان ببخشد. در صورت موفقیت، "مسنجر" اولین فضاپیمایی خواهد بود که در مدار یکی از درونی ترین سیاره های سامانه خورشیدی به حرکت و مطالعه خواهد پرداخت.
محققان پیش از این طی سه پرواز از نزدیک فضاپیمای مسنجر در حوالی عطارد اطلاعات جالب توجهی از این سیاره به دست آورده اند، از آن جمله می توان به نشانه هایی جدید از فعالیتهای آتشفشانی، اطلاعاتی درباره طوفانهای مغناطیسی سیاره و مواد شیمیایی که توسط بادهای خورشیدی از اتمسفر نازک عطارد به بیرون پرتاب می شوند اشاره کرد.
این مطالعات تنها مطالعاتی پایه و ابتدایی بوده اند و مسنجر طی ماموریت یک ساله اش در سال آینده قصد دارد از سطح و میدان مغناطیسی این سیاره تصویربرداری و نقشه برداری کرده و به محتویات درونی این سیاره پی ببرد. جستجو برای یافتن یخ در نواحی تاریک قطبی از دیگر اهداف این فضاپیما است. به گفته "شان سولومون" دانشمند ارشد پروژه مسنجر، زمانی که این ماموریت آغاز شود، تصویری کاملا متفاوت از سیاره عطارد به دست خواهد آمد.
جذب پرتوهای کیهانی: زمانی که رقابت بر سر تولید ذرات پر انرژی باشد، قدرتمندترین برخورد دهنده های ذره ای بر روی زمین نیز نمی توانند با قدرت طبیعت رقابت کنند. از این رو ناسا در نظر دارد در ماه آوریل اولین ردیاب ذره ای جهان را در فضا مستقر کند تا از پرتوهای کیهانی طبیعی نمونه برداری کند. طیف سنج مغناطیسی آلفا یا AMS می تواند به ایستگاه فضایی بین المللی وصل شده و از راه دور و به واسطه تیمی از محققان بر روی زمین کنترل شود.
به گزارش مهر، ساموئل تینگ، برنده نوبل و مسئول این پروژه به همراه تیمی متشکل از بیش از 500 فیزیکدان از 16 کشور جهان از سال 1994 تا کنون مشغول مطالعه و بررسی این پروژه هستند. به طور قطع هزینه و زمانی که ناسا برای اجرای این پروژه صرف کرده است ارزش اثبات شدن وجود جهان ضد ماده موازی را خواهد داشت.
واقعیت این است که دانشمندان خود نمی دانند پس از آغاز ماموریت AMS باید به دنبال چه باشند و یا انتظار کشف چه پدیده ای را از جذب پرتوهای کیهانی داشته باشند. به گفته "تینگ" با آغاز این ماموریت انسان وارد میدانی کاملا جدید می شود که پیش بینی یافته های احتمالی در آن کاملا غیرممکن است.
نمک زمین: ناسا به همراه آژانس فضایی آرژانتین می خواهند با همکاری یکدیگر ماموریتی را برای اندازه گیری میزان شوری اقیانوسها آغاز کنند، اطلاعاتی که می توان از آن به عنوان قطعه ای گمشده از پازل پیچیده آب و هوای متغییر زمین یاد کرد. بر اساس برنامه ها فضاپیمای آکواریوس در ماه ژوئن پرتاب خواهد شد و با استفاده از گیرنده های حساس رادیویی ریز موج به صدای طبیعی برخاسته از سوی اقیانوسهای جهان گوش خواهد سپرد زیرا تمرکز نمک در آب اقیانوسها بر روی لرزش آب و صدای ناشی از آن تاثیرگذار است.
به گفته محققان آکواریوس به اندازه ای حساس است که می تواند متوجه افزوده شدن هشت قاشق چایخوری نمک به یک گالن آب شود. دانشمندان امیدوارند با دست پیدا کردن به اطلاعات میزان شوری اقیانوسها بتوانند درک بهتری از ارتباط میان چرخه جهانی آبها و تغییرات آب و هوا داشته باشند.
بازگشت به مشتری: ماموریت فضاپیمای گالیله به سیاره مشتری که از سال 1995 تا 2003 به طول انجامید، به اندازه سوالاتی که موفق به یافتن پاسخهای آنها شد، در رابطه با بزرگترین سیاره سامانه خورشیدی سوالات جدیدی به وجود آورد، از جمله این سوال که سیاره مشتری چگونه به وجود آمده است؟
در ماه آگوست سال 2011 کاوشگر جدیدی با نام "ژونو" سفری پنج ساله را آغاز خواهد کرد تا در سال 2016 دور جدیدی از مطالعات را بر روی سیاره مشتری از سر بگیرد. این فضاپیما تلاش خواهد کرد اطلاعاتی را در رابطه با منشاء مشتری، ساختار درونی آن، اتمسفر متراکم و لایه مگنتوسفیر این سیاره به دست آورد. دانشمندان امیدوارند با دست پیدا کردن به این اطلاعات جدید بتوانند به نشانه هایی از چگونگی شکل گیری سامانه خورشیدی دست پیدا کنند.
آزمایشگاه علمی مریخی: این آزمایشگاه که در سال 2009 به دلیل بروز نقص فنی تنها فرصت خود را برای سفر به مریخ از دست داد، باید در 25 نوامبر 2011 سفر خود را به سوی سیاره سرخ آغاز کرده و 9 ماه بعد بر روی مریخ فرود بیاید. دانشمندان تا به حال در مورد مکان فرود آمدن این مریخ نورد تصمیم گیری نکرده اند اما می دانند در جستجوی چه خواهند بود: هدف آنها یافتن این خواهد بود که آیا مریخ هرگز از ساختار مناسب برای ایجاد حیات میکروبی برخوردار بوده است یا نه؟
مریخ نورد "کیوراسیتی" (کنجکاوی) به منظور جمع آوری و بررسی نمونه های خاک و سنگهای مریخی طراحی و ساخته شده است تا بتواند نشانه هایی از مواد مورد نیاز برای شکل گیری حیات را در میان این نمونه ها کشف کند. انتظار می رود این کاوشگر که انرژی خود را از فرسایش و انحطاط طبیعی پلوتونیوم به دست خواهد آورد برای یک سال کامل مریخی که 687 روز است بر روی این سیاره پرسه زده و زمینه ساز ماموریتهای آینده به سوی مریخ شود.
منبع: مهر
