رؤسای عرب با شنیدن قرآن منقلب می‌شدند. یكی از آنها اسعد بن زراره كه یكی از سران خزرج مدینه بود برای كمك خواستن به مكه وارد شد. قریش در هنگام رفتن به طواف كعبه گوش‌های او را با پنبه پر كردند كه صدای قرآن پیامبر را نشنود، و او در دور دوم طاقت نیاورد؛ پنبه‌ها را دور انداخت و نزد رسول الله آمد و گفت: تو مردم را به چه دعوت می‌كنی؟ فرمود: به سوی خدای یگانه. گفت: از آنچه می‌خواندی به من نیز بخوان. رسول الله آیه 151 تا 152 53 سوره انعام را به او خواند:
قل تعالوا اتل ما حرم ربكم علیكم اَن لاتشركوا به شیأ و بالوالدین احساناً ولاتقتلوا اولادكم خشیته املاق، نحن نرزقكم و ایاهّم و لاتقربوا الفواحش ماظهر منها و مابطن و لاتقتلوا النفس الّتی حرم الله الاّ بالحقّ، ذالك ما وصّیكم بِهِ ولعّلكم تعقلون.
بیائید بخوانیم برای شما آن چه را پروردگارتان برای شما حرام كرده است: به خدا شریك قرار ندهید به پدر و مادر نیكی كنید و فرزندانتان را از ترس فقر نكشید، ما شما و آنها را روزی می‌دهیم. از زشتی‌های پنهان و آشكار دوری كنید. خون‌ها را بناحق نریزید. این سفارش‌های خدا جهت تنبه و بیداری شماست. امید است درك كنند.
جهت تلخیص فقط ترجمه آیه دوم را ذكر می‌كنیم:
به اموال یتیم جز با جهات پسندیده نزدیك نشوید و پیمانه و ترازو را با راستی و عدالت بكشید و عمل كنید و به هر كس جز به مقدار توانائیش تكلیف نكنید و در گفتارتان طرفدار حق باشید، هر چند به زیانتان باشد. به پیمان خدا وفادار باشید. این پندهای خدا است بر شما.
اسعد از شنیدن این آیات چنان منقلب شد كه بی‌اختیار فریاد زد: من گواهی می‌دهم كه معبود شایسته‌ای جز خدای یگانه نیست و تو یا محمد(ص) رسول او هستی و قرآن تو و دین تو حق است. من مسلمان شدم.1
و همانا اسعد یكی از نقبای دوازده‌گانه است كه رسول خدا با تعیین جبرئیل از میان اصحابش او را انتخاب نمود. نقابت یك سازمان سرپرستی است كه در امت موسی هم بوده2 و این نقابت پس از رسول‌الله متروك ماند و در زمان خلافت عباسی‌ها در سال 250 بین سادات احیاء گردید تا زمان صفویه و قاجار ادامه داشت3 و اسعد بن زراره در ماه شوال سال اول هجرت وفات نمود. او اولین كسی بود كه در بقیع به خاك رفت. 4
1- سیره ابن هشام اسدالغابر ج 1 ص 69
2- معجم الرجال آیت الله خویی ج 3 ص 84.
3- دائره المعارف اسلامی ج 10 ص 187
4- تحفه الآحباب ص 1
