اول رفیق، دوم طریق
وَ إِذْ قالَ مُوسى لِفَتاهُ لا أَبْرَحُ حَتّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَینِ أَوْ أَمْضِی حُقُبًا كهف/60؛
و چنین بود كه موسی به شاگردش ( دوستش) گفت: دست از سیر و طلب بر ندارم تا به مجمع البحرین برسم، یا آنكه روزگارانی دراز راه بپیمایم.(خرّم)
وَ اجْعَلْ لی وَزیرًا مِنْ أَهْلی طه/29؛
و برای من دستیاری از كسانم قرار ده (فولادوند)
... فَأَرْسِلْ إِلى هارُونَ شعراء/13؛
(برادرم) هارون را نیز رسالت ده (تا مرا یاری كند)! (مكارم)
از كوزه همان برون تراود كه در اوست
... وَ لا یلِدُوا إِلاّ فاجِرًا كَفّارًا نوح/27؛
و جز نسلی فاجر و كفّار به وجود نمی‌آورند. (مكارم)
.. قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفی صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ.. آلعمران/118
دشمنی از دهان (و كلام) شان آشكار شده، و آنچه در دلهایشان پنهان می‌دارند، از آن مهم‌تر است.(مكارم)
... كُلُّ یعْمَلُ عَلى شاكِلَتِهِ ... إسراء/84
هر كس طبق روش و (خلق و خوی) خود عمل می‌كند. (مكارم)
از فردا كسی خبر ندارد
... وَ ما تَدْری نَفْسٌ ما ذا تَكْسِبُ غَدًا وَ ما تَدْری نَفْسٌ بِای أَرْضٍ تَمُوتُ ... لقمان/34؛
و هیچ‌كس نمی‌داند فردا چه به دست می‌آورد، و هیچ كس نمی‌داند در چه سرزمینی می‌میرد؟ (مكارم)
از پس هر گریه آخر خنده‌ای است
إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْرًا انشراح/6؛
( آری) مسلّماً با ( هر ) سختی آسمانی است.( مكارم )
سَیجْعَلُ اللّهُ بَعْدَ عُسْرٍ یسْرًا طلاق/7؛
خداوند به زودی بعد از سختیها آسانی قرار می‌دهد! (مكارم)
اندر پس هر خنده دو صد گریه مهیا است
... حَتّى إِذا فَرِحُوا بِما أُوتُوا أَخَذْناهُمْ بَغْتَةً ... انعام/44؛
تا هنگامی كه به آنچه داده شده بودند شاد گردیدند، ناگهان آنها را گرفتیم( و سخت مجازات كردیم). (فولادوند و مكارم)
فَلْیضْحَكُوا قَلیلاً وَ لْیبْكُوا كَثیرًا ... توبه/82
از این رو آنها باید كمتر بخندند و بسیار بگریند! (مكارم)
اشتباه خودش را گردن دیگری می‌اندازد
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلى بَعْضٍ یتَلاوَمُونَ قلم/30
سپس رو به یكدیگر كرده به ملامت هم پرداختند. (مكارم)
... یرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلى بَعْضٍ الْقَوْلَ... سبإ/31
در حالی كه هر كدام گناه خود را به گردن دیگری می‌اندازد.(مكارم)
... یقُولُ الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذینَ اسْتَكْبَرُوا لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنّا مُؤْمِنینَ سبإ/31
مستضعفان به مستكبران می‌گویند: « اگر شما نبودید ما مؤمن بودیم!» (مكارم)
از آب گل‌آلود ماهی گرفتن
قالَ بَصُرْتُ بِما لَمْ یبْصُرُوا بِهِ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِنْ أَثَرِ الرَّسُولِ فَنَبَذْتُها وَ كَذلِكَ سَوَّلَتْ لی نَفْسی طه/96؛
بعد از رفتن حضرت موسی به كوه طور و اضافه شدن ده روز به مدت ماندن ایشان، سامری از فرصت استفاده كرده، گفت: من چیزی را دیدم كه دیگران آن را ندیده بودند، و مشتی از خاكِ پای جبرئیل برگرفتم، و آن را ( در خمیر مایة گوساله) انداختم.(خرّم)
ارمغان مور پای ملخ است
... و جِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاة ٍ... یوسف/88
و سرمایه ناچیز آورده‌ایم.( فولادوند)
