تبیان، دستیار زندگی

با سلام

 به احتمال زیاد، خیلی‌ها دیشب قسمت دیگه‌ای از سریال مختارنامه رو دیدین
فكر كنم مهم‌ترین نكته‌ی سریال دیشب، تخت سلیمانی عبدالله‌بن زبیر بود
من هم مثل مختار وقتی این مدل جبروت رو دیدم، خنده‌ام گرفت، شما هم همین‌طور؟؟

حالا قسمت‌هایی از گفته‌های مدیر روابط عمومی سریال «مختارنامه»رو براتون می‌ذارم:

در «مختارنامه» ایفای نقش عبدالله بن زبیر به رضا کیانیان سپرده شده است. بازیگری که با آغاز بازی‌اش از قسمت دوازدهم سریال «مختارنامه»، فضای کلی سریال نیز تاحدودی متاثر از این بازی شد.

مختار تصور می‌کند آل زبیر به دلیل دشمنی با بنی‌امیه می‌توانند متحد خوبی برای او باشند، اما وقتی به مکه می‌رسد، مشاهده‌هایش از این حکومت و حاکم آن عبدالله بن زبیر همه تصویرهای ذهنی او را به هم می‌ریزد.

آل زبیر با تکیه بر ثروت فراوان خود، حکومتی پرزرق و برق برای خودشان راه انداخته‌اند و کعبه را با طلا زینت داده‌اند. حکومت اشرافی آنها جلوه‌های مختلفی دارد که یکی از آنها نیز تختی است که از آسمان به زمین می‌آید.

این تخت که توجه هر تازه واردی را به خود جلب می‌کند، تعبیری از تخت سلیمان است و عبدالله آن را اصطلاحا بومی‌سازی کرده است!

شاید این تخت با آن ظاهر و هیبت برای شما هم جذاب و سئوال برانگیز بوده است. مکانی که این تخت در آن قرار گرفته،دار العماره مکه است.

بنای دارالعماره مکه درست در همان جایی ساخته شد که دارالعماره کوفه ساخته شده است. یعنی بعد از پایان فیلمبرداری بخش‌های مربوط به دارالعماره کوفه، این بنا تغییر شکل پیدا کرد و به دارالعماره مکه تبدیل شد. ارتفاع این محل از بالا تا کف زمین چیزی حدود هشت متر بود.

تخت به چهار طناب ضخیم از جنس کنف وصل بود که در بالا به یک سیم بکسل وصل می‌شد. در عالم واقعیت احتمالا این طناب‌ها توسط چندین کارگر کشیده می‌شد تا تخت عبدالله پایین و بالا برود، اما در سریال مختارنامه این کار به کمک ابزار برقی و مکانیکی اتفاق افتاد.

به این شکل که در پشت دیوارهای این بخش از کاخ، قرقره‌های افقی و عمودی به موازات هم نصب شده بود که به یک الکترو موتور برقی که معمولا در ساختمان‌های در حال ساخت برای بالا بردن مصالح از آن استفاده می‌شود، متصل بود.

یک وزنه تعادل نیز در همین مکان قرار داشت که وزن آن حدود 200 کیلو گرم بود. این وزن معادل وزن تخت و فردی بود که بر روی آن می‌نشست و هر بار که نیاز به حرکت دادن این تخت بود، با فشار دادن یک دکمه تخت بالا و پایین می‌شد.

این طناب‌ها به شدت محکم بودند و بر اساس محاسبه‌های دقیق ساخته شده بودند تا خدای ناکرده، هنگام بالا و پایین شدن کیانیان را زمین نیندازند و موجب بروز حادثه برای او نشوند.

عبدالله بن زبیر تخت گردانی هم داشت که هنگام مذاکره بر روی آن می‌نشست. در عالم واقعیت احتمالا این تخت توسط عده‌ای از خدمه کاخ گردانده می‌شد اما در سریال مختارنامه، تخت گردان مذکور بر روی گودال عمیقی ساخته شده بود که با ابزارهای مکانیکی در داخل زمین و حول یک محور، می‌توانست افراد نشسته بر روی آن را بچرخاند.

تخت‌های عبدالله بن زبیر و نحوه کار کردن آنها همیشه یکی از جذاب‌ترین بخش‌هایی بود که افراد هنگام بازدید از پشت صحنه سریال «مختارنامه» به آن توجه می‌کردند.

یا علی

سلام
ممنون از اطلاع رسانیتون این تخت گردانه باحال تر بود رضا کیانیان خیلی قشنگ بازی کرده بود الحق که بازیگر توانایی است.
ولی چطور در آن زمان عربهای به ظاهر مسلمان چه جلال و جبروتی داشتند اسم خودشان را هم مسلمان می گذاشتند اینها سادگی پیامبر را ندیده بودن!!!

خیلی خوب بود با تشكر

با سلام

همین سؤال شما رو خود مختار هم پرسیده بود و عبدالله‌بن زبیر توجیه اون رو به روز بودن و مقایسه با سلاطین و خلیفه حاضر عنوان كرد.
الان هم خیلی از مذهبی‌ها، همین رو می‌گن و سادگی در زندگی رو اشتباه گرفتن با به روز بودن

یا علی

ممنون مطلب جالبی بود

با سلام

مطمئنم اگر مختار و ابن زیاد و ....... زنده بشند بیان بگن بابا بس کنید این همه به من گیر ندید شا ها ول کنه این مختارنامه نمیشید(شوخی و خنده)


با تشکر جالب بود

این نشون دهنده اینه كه اعراب وقتی به پست و مقامی میرسیدند همیشه دوست داشتند كه جلال و شوكت برا خودشون درست كنن

سلام
خیلی دكور جالبی بود خیلی خوب نشون داد كه ابن زبیر دنبال چیه