هالیوود مركز فیلمسازی آمریكا با سود خالص بیش از۲۰ میلیارد دلار در سال ، ۷۸درصد سینماهای جهان را تغذیه می كند و اهداف خود را به زبان تصویر ترجمه و القا می كند. هالیوود اگر چه در جهان به عنوان یك صنعت سینمایی با تولید سالانه حدود ۷۰۰ فیلم شناخته شده است ولی عملكرد آن اثبات كرده كه این صنعت بیش از آنكه در خدمت هنر باشد در خدمت سیاستمداران آمریكایی و صهیونیسم و اهداف جنگ‌طلبانه آنهاست.
شاید به نظر برسد كه قدرتمندان اصلی در هالیوود كارگردانها، ستارگان و یا حتی تهیه كنندگان هستند اما در این میان نباید سایه صهیونیست ها را بر پیكره صنعت فیلمسازی نادیده گرفت. سینمای آمریكا هر روزه مشغول ساخت فیلمهایی است كه به حمایت آشكار از صهیونیستها می پردازد.
پژوهش و تحقیقات نشان می دهد هالیوود از بدو پیدایش تا امروز، همواره برآورنده خواسته ها و نمایانگر سیاست های جهانی صهیونیسم بوده است.
بسیاری از افراد گمنام دیروز و مطرح امروز در عرصه سینما به دلیل برخورداری از حمایت صهیونیسم، یك شبه ره صد ساله پیمودند و در ردیف بزرگان سینما قرار گرفتند.
آنچه می‌خوانید تلاشی است برای ارائه تصویری از سیطره صهیونیستها بر هالیوود.
با اینكه یهودیان تنها ۳ درصد از جمعیت آمریكا را تشكیل می دهند، كاملا كنترل هالیوود را در دست دارند و با تمام نیرو فیلمهایی می سازند كه هدف آن تخریب و تحقیر دیگر ملل است.
صهیونیسم كه مدت‌هاست در هالیوود به عنوان مركز قدرت سینمای جهان نفوذ كرده در سالهای اخیر مسیر دیگری را برای نفوذ در سینمای جهان و به خصوص در خاورمیانه دنبال می‌كند.
صهیونیستها با نفوذ در پست‌های كلیدی هالیوود تلاش كردند تا در مسیر تولید جهانی به نفع خود بهره‌برداری كنند و كمتر به طور مستقیم در مجامع جهانی شركت كنند. بزرگترین استودیوهای هالیوود از جمله كلمبیا، مترو گلدوین مایر، برادران وارنر، پارامونت، یونیورسال و فاكس قرن بیستم توسط یهودیان تاسیس شده‌اند و به واسطه یهودیان اروپای شرقی اداره می‌شوند.
تولید فیلم در هالیوود و توزیع آن در ۵۰ سال نخست حیات هالیوود، تحت سلطه یهودیان مهاجر صورت می‌گرفته است و در حال حاضر نیز قسمت اعظم فیلمسازی در آمریكا تحت كنترل یهودیان است. این نفوذ از همان ابتدا نه تنها در مدیریت بلكه با حمایت از هنرمندان یهودی شدت گرفت.
عوامل یهودی-صهیونیست سینما
امروز بسیاری از اهالی هالیوود را هنرمندان یهودی تشكیل می‌دهند. در فهرست كارگردانان یهودی با اسامی مشهوری كه برخی از آنها تهیه كننده آثار خود نیز محسوب می شوند، مواجه می‌شویم. كسانی چون اریك فون اشتروهایم، ژوزف فون اشترنبرگ، ارنست لوبیچ، استنلی كوبریك، ماكس افولس، دیوید كروننبرگ، فریتس لانگ، ویلیام شاتنر، رومن پولانسكی، سیدنی لومت، بیلی وایلدر، استیون اسپیلبرگ، وودی آلن، سیدنی پولاك، راب راینر، كلودللوش، ژان لوك گدار، مل بروكس، پیتر باگدانوویچ، ساموئل گلدوین، اندی اكرمن، مایك نیكولز، تیم برتون، ران سیلور، تونی راندال و...
در میان بازیگران یهودی شاغل در هالیوود نیز اسامی بسیاری دیده می‌شوند.
بازیگران مطرحی مثل جری لوئیس، جك لمون، كرك داگلاس، مایكل داگلاس، هریسون فورد، رابرت رد فورد، پل نیومن، چارلز برانسون، ژان كلود ون دام ، تلی ساوالاس، جان استیوارت، پیتر سلرز، تونی كرتیس، برادران ماكس، مارتین شین، چارلی شین، رابین ویلیامز، رد استایگر، میشل فایفر، سارا برنارد، الیزابت تیلور، مریلین مونرو، آدری هیپورن، باربارا شرلی، سالی فیلد، سارا جسیكا پارك، از جمله این یهودیان هستند.
هرچند برخی از این افراد در سیطره تولید آثار صهیونیستها قرار ندارند، اما بسیاری دیگر از این دست اندركاران به تولید آثاری هم سو با افكار صهیونیستها پرداختند و می پردازند.
سینمای هالیوود در آمریكا دو هدف عمده را دنبال می كنند اول اهداف مادی و به دست آوردن سودهای كلان و دوم تسخیر اندیشه انسانها از طریق انتشار افكاری كه موید اهداف سیاسی و اجتماعی آنها باشد.
تاریخ حضور صهیونیسم در سینما به كنفرانس صهیونیستی «پازل» در سال ۱۸۷۹ بازمی گردد. در بند سوم این كنفرانس بر اهمیت رسانه های فرهنگی برای ایجاد اسراییل و ضرورت رواج روح ملی بین یهودیان جهان تاكید شد و از اینجا بود كه صهیونیستها به سینما توجه نشان دادند.
پس از كنفرانس پازل صهیونیستها به ساخت فیلمهایی برگرفته از داستانهای تورات پرداختند و به تدریج سعی كردند این اندیشه را القا كنند كه فلسطین سرزمین موعود است.
بعد از وعده «بالفور» در سال ۱۹۱۷و اعلام فلسطین به عنوان اسراییل جدید، سینمای صهیونیسم با فیلمهایی مانند «پسر زمین» و «ده فرمان» در سال۱۹۲۵ و فیلم «صابر» به كارگردانی «الكساندر فورد» یهودیان پراكنده را برای مهاجرت به فلسطین تشویق كرد.
پس از تاسیس رژیم صهیونیستی صهیونیست ها به ساخت فیلمهایی روی آوردند كه در آن ، این مساله را تلقین می كرد كه اسراییلی ها نماینده فرهنگ و تمدن پیشرفته بشریت هستند و در كنار آن اعراب را بادیه نشینانی بی فرهنگ با خوی و منش غیرانسانی و مسلمانان را افرادی خشن و گروه هایی تروریست معرفی می كردند تا از آنها تصویری نامطلوب در اذهان به وجود آورند و خود را ملتی با تمدن و دارای فرهنگ اصیل نشان می دادند.
پس از جنگ ۱۳۴۶كه دوره طلایی سینمای اسراییل نیز محسوب می شود، فیلم هایی ساخته شد كه در آن این مضمون را تلقین می كرد كه اعراب باید قضیه فلسطین را فراموش و وجود رژیم صهیونیستی را قبول كنند. مردم جهان نیز باید این مساله را بپذیرند كه حق یهود در فلسطین از آنها غصب شده بود كه بعد از قرن ها یهودیان توانسته اند این حق را اعاده كنند.
در این رابطه می توان به فیلم «جنگ سینا» (سال ۱۹۶۸) و «نامم را نجوا كن» (سال۱۹۷۲) با كارگردانی «جیمز كاموللر» اشاره كرد. پس از مذاكرات «كمپ دیوید» و صلح بین مصر و اسراییل در سال۱۹۷۶كه سینما در همه ابعاد زندگی نفوذ كرده بود ، سینمای صهیونیسم گاهی به تبلیغ اندیشه یهودیان و قهرمانی آنها می پرداخت كه نمونه آن فیلم «روز استقلال» به كارگردانی «رونالدا میریچ» در سال۱۹۹۶ بود كه جوایز بسیاری از جشنواره‌ها را به خود اختصاص داد.
بعضی اوقات نیز كارگردانان با ساخت برخی فیلمهای مربوط به قضیه «هولوكاست» به برانگیختن احساسات جهانیان و یا به دست آوردن دلار تكیه می كنند كه بهترین مصداق آن فیلم «فهرست شیندلر» ساخته «استیون اسپیلبرگ» در سال ۱۹۹۴است.
این فیلم ۷جایزه اسكار را به خود اختصاص داد. تا قبل از جنگ۱۹۶۷فعالیت سینمایی صهیونیست ها محدود به سریال های كوتاه بود اما از این سال به بعد با همكاری شركتهای بزرگ سینمایی آمریكایی چون هالیوود به تولید فیلم روی آورد.
مهاجرت یهودیان به آمریكا با حمایت سرمایه‌داران یهودی آغاز شد و مهمترین حرفه‌های سنتی یهودیان نیز كه شامل ایجاد شبكه گسترده تجارت مشروبات الكلی و عتیقه جات و مواد مخدر، فحشا، قمار ، بانكداری ربوی و تبهكاری سازمان یافته بود به آمریكا منتقل شد.
در میان نخستین نسل مهاجرین یهودی كه توسط لرد روچیلد و بارون هرش (سرمایه داران یهودی) به آمریكا اعزام شدند ، بنیانگذاران صنعت سینمای آمریكا و هالیوود مانند لویی میر، برادران شنك، شموئل گلب فیش (كه بعدها نام خود را به ساموئل گلدوین تغییر داد) لویی زلنیك، برادران وارنر، سام اشپیگل، ال‌جانسون اسرائیل بالین (ایروینگ برلین) و غیره قرار داشتند.
یهودیان ابتدا سالنهای سینما را در اختیار گرفته و آن را گسترش دادند و سپس به تولید فیلم هم پرداختند و با استفاده از بازیگران معروف سعی كردند تا آمریكایی‌های سنتی را جذب سینما كنند.
بالاخره با تلاش یهودیان انحصار فیلم سازی كه متعلق به ادیسون و ساحل شرقی بود، از بین رفت و یهودیان عازم ساحل غربی شدند تا «هالیوود» را بنیان گذارند.
آنها استودیوهای ششگانه آمریكایی هالیوود را در دهه۱۹۲۰ در حومه لس‌آنجلس تشكیل دادند و تا حدود ۳۰سال حاكم مطلق بودند. صاحبان این كمپانی‌ها، یهودی و از مهاجرین اروپای شرقی بودند.
این عده شامل برادران وارنر (به ویژه جك وارنر)، ساموئل گلدن، لومیر،كارل لمله، ادولف زوكر، ویلیام فاكس می‌شدند كه استودیوهای برادران وارنر، متروگلدوین مایر، یونیورسال، پارامونت، كلمبیا و فوكس قرن بیستم را تاسیس كردند. اولین استودیو توسط كارل لمله تاسیس شد كه نامش یونیورسال بود.
آنها با یك فرهنگ و جریان فراگیر برای رسوخ در قلب مردم عادی، اسطوره‌های رویایی برای مردم ساختند. صهیونیست ها برای ادغام شدن با مردم و تحت پوشش قرار دادن آنان از هیچ تلاشی دریغ نكردند و در فیلم‌هایشان یهود را طوری نشان دادند كه دلسوزی مردم برانگیخته شود.
از سوی دیگر، رویای زندگی شیرین آمریكایی با فیلمهای موزیكال كه اختراع استودیوها بود، به اوج خود رسید كه خود مروج ارزشهای لیبرالی بود. «ایروینگ برلین» یهودی با ساخت موسیقی فیلم و سرودهای ملی و میهنی آمریكایی، از رییس جمهور آیزنهاور جایزه مخصوص گرفت.
یهودیان، قهرمانانی اسطوره‌ای نظیر«سوپرمن» اختراع كردند كه در ظاهر روزنامه‌نگاری روشنفكر، اما در واقع قهرمانی است كه دولتها و نیروهای خبیث را با قدرت خویش سر جایشان می‌نشاند. پس از ورود آمریكا به جنگ جهانی، هالیوود و دولت در یك اتحاد بی‌سابقه برای تبلیغات و رواج میهن‌پرستی شریك شدند.
یهودیان اعتقاد داشتند همه اختلافات نژادی در آمریكا باید كنار گذاشته شود تا نازی‌های ضد یهود شكست بخورند و به بركت شور جنگی ضد نازی، یهودیان هالیوود برای نخستین بار جرات كردند مساله یهودستیزی و ظلم به یهود را در سینما مطرح كنند، مانند فیلم «توافق آقایان» كه برنده اسكار بهترین سناریو شد.
به تدریج غولهای هالیوود مثل لومیر از دور خارج شدند و رده‌های دیگری از یهودیان كنترل را به دست گرفتند. امروزه كمپانیهای «یونایتد آرتیس» و«كانون» آمریكا و «فالكون» انگلیس هم از آن صهیونیست‌هاست. آنها سعی می‌كنند با بلعیدن شركتهای كوچكتر، سیطره خود را در كشورهای دیگر هم كاملتر كنند.
صهیونیسم در سینما چند هدف را دنبال می كند از جمله:
- بسط ارزشهای مادی گرایانه كه امروزه در ارزشهای آمریكایی متبلور است كه شامل انحرافات جنسی، خشونت، وهم‌انگاری و جادوگری، علوم تجربی و پوزیتیویستی و شكاكیت می شود.
- جهانی كردن اسطوره ها و خرافات و دروغهای صهیونیستی- یهودی
- صهیونیستها برای باوراندن دروغهای بزرگی چون كشته شدن ۶ میلیون یهودی درجنگ جهانی دوم و دادرسی دادگاه نورمبرگ و فاشیسم ستیزی یهودیان، فیلمهایی چون «اردوگاه آشویتس» ، «فهرست شیندلر» ، «هولوكاست (اتاقهای گاز)» ، «شوآ» و «سلام آلمان» را دقیقا در همین راستا ساخته اند.
- جلوگیری از اعتراض و فشار افكار عمومی داخلی و جهانی به سیاستهای اشغال گرانه و توسعه طلبانه صهیونیستها و غربی‌ها در كشورهای مختلف خصوصا فلسطین اشغالی.
- بی تمدن و عقب مانده و تروریست جلوه دادن و تحقیر دشمنان واقعی و خیالی خود خصوصا مسلمانان. فیلمهایی چون «محاصره» و «دروغهای حقیقی» در همین راستا تولید شده است.
- الگودهی و آموزش نسل جدیدكشورهای مختلف همان گونه كه خود می‌پسندند. بسیاری از فیلمهای قهرمان‌پرور غربی مانند فیلمهای «آرنولدشوارتزنگر» و «ژان كلود ون دام» با همین هدف ساخته شده اند.
- كسب و تجارت سود آور گیشه ها به هر بهایی و به وجود آوردن مصرف كنندگان منفعل و تنبل.
- ترویج و تقویت روحیه درونی قوم بنی اسرائیل مثل تقویت زبان عبری و نمادهای توراتی چون شمعدان هفت شاخه، عقاب، خروس، شیر، شاخه زیتون، تاج، ستونهای معبد سلیمان ، ستاره داوود، عرقچین مخصوص یهودیان ،كلاه شاپو و كت و شلوار سیاه رنگ ، بلندگذاشتن موهای بنا گوش (كلاله) در مردان.
- برتر جلوه دادن یهودیان و قوانین آنها درتمام عرصه‌ها و تحقیر دیگر ادیان.
- در دست گرفتن جشنواره های بین المللی فیلم و دادن جایزه به فیلمهای مورد نظر خود .
- جذب و خرید هنرمندان و سینماگران كشورهای مختلف و خط دادن به این صنعت در اقصی نقاط جهان و كمرنگ كردن تلاشهای معدود سینماگران متعهد جهان در افشای چهره حقیقی آنها.
هالیوود در آغاز هزاره سوم رنگ نژادی یهود را بر خود دارد و مدیران برجسته و تصمیم گیرندگان آن از یهودیان هستند. همچنین تعداد زیادی از نویسندگان و تولیدكنندگان و كارگردانان یهودی هستند و در یك تحقیق مشخص شده كه ۵۹ درصد از فیلمهای یهودی از جمله بزرگترین و پر فروش ترین فیلمها هستند.
این ثقل مشترك و عمومی یهودیان در یكی از قدرتمندترین و موثرترین صنایع در امریكا به یهودیان هالیوودی توان سیاسی بسیاری بخشیده است چرا كه آنها همیشه یكی از اصلی ترین تامین كنندگان مالی نامزدهای ریاست جمهوری بوده و از این رو بعد از پیروزی نامزدها با فشار و تلاش آنها امتیازات بسیاری را از آن خود می كنند.
آنها با متمركز كردن نقش خود در رسانه‌های امریكا، یهودیان را از بزرگترین اندیشمندان و افراد دیگر دوست و قابل اعتماد و از جمله افرادی كه می‌توان با آنها مهربانی پیشه كرد و شایسته حمایت و جانبداری هستند، جلوه داده اند.
در حالی كه میلیونها تن از امریكایی ها عملا این تصویر تكراری را پذیرفته اند ولی همگان نیز در سایه تاثیر از آن قرار ندارند. آنان با دقت تمام مسوولیت هایی را كه برعهده دارند، انجام می دهند و هالیوود را به دقت تحت اداره و مدیریت خود گرفته اند. یهودیان اكنون مالك این صنعت هستند و درباره اسرائیلی ها كه آنها را افرادی در رنج می نامند تلاش زیادی می‌كنند.
برای مخدوش كردن هر چیز بهترین وسیله هنر تصویر است. هالیوود صهیونیستی هنر را در سیطره خودش در می آورد و از این وسیله در جهت رسیدن به اهداف پلیدش استفاده می كند. هنر و تكنولوژی پیشرفته سینما در خدمت آنها و برای پیشبرد منافع شان برای كنار زدن رقیب ها است.
منبع: مهری توكلیان، منبع: روزنامه جام‌جم
